Conflito árabe-israelí: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
→A guerra de 1948: texto traido desde a wiki .es:Conflicto_árabe-israelí#La guerra de 1948 |
→A guerra de Suez (1956): texto traido desde a wiki .es:Conflicto_árabe-israelí#La Guerra de Suez (1956) |
||
Liña 107:
De forma paralela, as comunidades xudías que habitaban en países árabes (moitas delas desde antes da [[Expansión musulmá|expansión árabe e musulmá]]),<ref name=culla>{{Cita libro |apelido=Culla |nome=Joan B. |ligazón-autor=Joan B. Culla |título=La tierra más disputada: el sionismo, Israel y el conflicto de Palestina |dataacceso=15 de noviembre de 2012|ano=2005 |editorial=Alianza Editorial S.A |isbn=84-206-4728-4 |páxina=195}}</ref> víronse obrigadas a emigrar nos anos seguintes. Só durante a década de 1950, 608.200 xudeus orientais, unha cifra algo menor á de refuxiados palestinos, fuxiron ou foron expulsados de territorios árabes e refuxiáronse en Israel,<ref name=culla/> onde obtiveron a cidadanía israelí grazas á denominada [[Lei do Retorno]]; outros 290.800 refuxiados xudeus establecéronse en Francia ou nos Estados Unidos (véxase [[Éxodo xudeu de países árabes]]). Tratouse dun fenómeno de intensidade variable segundo os países nos que aconteceu, e que foi desde a confiscación de bens e terras nalgúns países á persecución directa dos xudeus noutros. En calquera caso, o resultado na práctica foi a liquidación case total das comunidades xudías nos países árabes.
O 11 de decembro de 1948, na súa resolución 194, a Asemblea Xeral das Nacións Unidas ditaminou ''"que'' ''debe permitirse aos refuxiados que desexen regresar aos seus fogares e vivir en paz cos seus veciños, que o fagan así canto antes, e que deberán pagarse indemnizacións a título de compensación polos bens dos que decidan non regresar aos seus fogares e por todo ben perdido ou danado cando, en virtude dos principios do dereito internacional ou por razóns de equidade, esta perda ou este dano deba ser reparado polos Gobernos ou autoridades responsables"''.<ref>{{Cita web|url=https://undocs.org/es/A/RES/194%20(III)|título=Resolución 194|dataacceso=
=== A guerra de Suez (1956) ===
A guerra finaliza coa firma da tregua ([[Armisticio de Rodas]]). Só Exipto e Xordania remataron por firma-la paz e recoñece-lo Estado de Israel (en [[1978]] e [[1994]] respectivamente).▼
{{AP|Guerra de Suez}}
[[Ficheiro:1956 Suez war - conquest of Sinai.jpg|miniatura|150px|Avances de [[Israel]] na [[península do Sinaí]].]]
Aínda que os [[Armisticio árabe-israelí de 1949|armisticios de 1949]] supuxeron a independencia de [[Israel]], non significaron o final das hostilidades entre este país e os seus veciños árabes. Durante toda a década de 1950 sucedéronse tanto ataques de [[fedaíns palestinos]] apoiados principalmente por [[Exipto]] como ataques israelís contra posicións fronteirizas xordanas, sirias e exipcias. En outubro de 1953, unha unidade israelí comandada por [[Ariel Sharon]] levou a cabo a [[masacre de Qibya]] en territorio palestino baixo control xordano, na que asasinaron a 69 civís, dous terzos deles mulleres e nenos.<ref name=":02">[[Avi Shlaim|Shlaim, Avi]] (2011). ''El Muro de Hierro: Israel y el Mundo Árabe''. Almed. p. 136. <small>[[ISBN]] [[Especial:FuentesDeLibros/978-84-15063-04-9|978-84-15063-04-9]]</small>. Consultado o 27 de novembro de 2018.</ref>(<ref name=":2" />pp 150)
▲
En xullo de [[1956]], [[Gamal Abdel Nasser|Nasser]] nacionaliza a canle de Suez, e tropas anglofrancesas lanzan unha operación conxunta con Israel para "protexe-la poboación civil dos ataques dos extremistas". Exipto perde a península do Sinaí, pero a ONU e as dúas superpotencias (ver [[guerra fría]]), conseguen que se retiren as tropas europeas. Israel rematará por volta-la canle a mans exipcias.
| |||