Revisión como estaba o 22 de xaneiro de 2022 ás 16:08 editar RubenWGA (conversa \| contribucións) 31.116 edicións m →‎Fontes ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 22 de xaneiro de 2022 ás 16:09 editar desfacer RubenWGA (conversa \| contribucións) 31.116 edicións →‎A sintaxe publicitaria: ort. Etiqueta: Edición visual Edición máis nova →
Liña 15: A publicidade emprega diferentes procedementos comunicativos para levar a cabo a súa actividade. É un xénero semiolóxico, cuxa principal característica é a intención de lograr captar a atención do receptor para que merque o ben anunciado. O escaso tempo e espazo do que se dispón para expoñer campañas ou anuncios obriga aos anunciantes a elaborar campañas con discursos breves, pero que non poñan en perigo a transmisión da mensaxe nin a comprensión do receptor. ~~Ésta~~esta limitación creativa afecta directamente á linguaxe que se emprega para elaborar mensaxes, que adoitan empregar estruturas simples, elementos morfolóxicos fáciles de reconstruír para os receptores. Isto é a manifestación da economía publicitaria, unha norma que rexe a presenza da sintaxe neste eido. == O enunciado publicitario == Os enunciados publicitarios son oa ~~pilar~~base fundamental da publicidade. Son elementos dunha linguaxe única na que o anunciante é o emisor e o público o receptor, e na que o primeiro transmite unha mensaxe que agarda ser respondida polo segundo mediante as vendas. Todos os elementos lingüísticos que compoñen os enunciados son de vital importancia á hora de facer unha campaña publicitaria. Os enunciados levan a idea que quere transmitir a marca cara os potenciais compradores, e se a mensaxe é transmitida con eficacia e orixinalidade é máis probable que o ben ofrecido triunfe no mercado. Por iso, é moi importante elaborar coidadosamente un enunciado cando pretendes promover un produto, porque cando o que se quere transmitir é compartido correctamente, as propias palabras acadarán un poder imparable de atracción, que melloran os resultados de calquera empresa e termina formando parte da vida dos consumidores. === Tipos de enunciados publicitarios === '''Enunciativos''': son xuízos categóricos, os máis frecuentes en publicidade, e expresados a través de oracións enunciativas (un só argumento de venda) que amosan as características do ~~producto~~produto publicitado. Poden ser afirmativos (máis comúns), ou negativos (cando se queren amosar as carencias da competencia, ou ben ser expresivo). '''Interrogativos''': tentan captar a atención do posible comprador e dirixila á adquisición do ben anunciado. Liña 29: Normalmente, este tipo de enunciado busca incitar ao receptor a unha resposta que conduce á adquisición de dito ben, que pode presentar unha disxuntiva que o anunciante resolve, ou pode crear unha mensaxe no que o potencial consumidor escolla a opción máis conveniente. '''Dubitativos''': créanse a través de grupos de adverbios (tal vez, ~~quizá~~quizais), chamados indicadores e reforzadores, de actitude dubitativa. O seu uso en publicidade está medrando, pois esta estratexia permite sorprender ao receptor saturado, e as veces son seguidos por un eslogan que pondera o produto e elimina as dúbidas sobre o mesmo. '''Desiderativos''': son aqueles por medio dos cales o creativo expresa un desexo relacionado coa adquisición do ben que se anuncia. En ocasións, tamén presenta carencias insalvables do produto. '''Imperativos''': Son os máis empregados ~~históricamente~~historicamente, e considérase o sinal de identidade dos discursos publicitarios. Neste enunciado preséntase información do ~~producto~~produto, pero, ~~ademáis~~ademais, tenta conseguir efectos no oínte. As veces, todo o peso da mensaxe acaba recaendo na invitación ao receptor a que adquira o ben. Nos últimos tempos, adóitase empregar o imperativo da segunda persoa do singular para mostrar proximidade co receptor. '''Exclamativos''': empréganse para manifestar unha crenzas. Son moi empregados, pois mediante eles exprésanse as crenzas na excelencia dos produtos anunciados cun carácter espontáneo, o que os fai moito máis cribles. Liña 42: As mensaxes publicitarias no ámbito publicitario constrúense con frases nominais e con enunciados oracionais, que buscan ser o máis sinxelos posibles, compostos de oracións simples cun único verbo. O obxectivo é facilitar no texto publicitario unha gran variedade lingüística grazas ao número dos elementos constitutivos, como tamén a súa natureza, organización e ordenación. Existe un patrón de ~~estructura~~estrutura moi recorrente neste tipo de oracións, estas son: * O suxeito (o nome da marca) + verbo + complemento: Liña 56: ; A xuxtaposición O termo xuxtaposición está ~~constituido~~constituído por dúas ou máis unidades, cuxa función é que as dúas poidan funcionar en conxunto ou por separado e ter un significado propio. Para que se poida dar esta regra é necesario a presenza de pausas e dunha entoación que expresan a unidade de sentido. No eido publicitario tenden ao uso da xuxtaposición para enumerar as calidades ou características dun produto mediante unidades non oracionais na superficie da expresión. Liña 68: No discurso escrito normativo, a xuxtaposición adoita marcarse por medio do uso da coma ou de punto e coma, pero nos textos publicitarios apréciase cunha maior frecuencia no uso do punto e incluso ás veces, a ausencia de signos de puntuación. Ás veces recúrrese ~~únicamente~~unicamente ao salto de liña ou a calquera disposición tipográfica inesperada dos elementos lingüísticos no deseño do anuncio. Na publicidade oral son as pausas e a entoación as que indican a unión dos elementos que constitúen a oración xuxtaposta.

Publicidade: Diferenzas entre revisións