Gertrud Woker: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
Liña 6:
De volta en Berna, traballou con Konstanecki sintetizando [[Flavona|flavonas]]. Máis tarde, por invitación de Sahli, comezou a realizar investigacións fisicoquímicas na Clínica Médica de Berna. Decidiu ingresar na docencia universitaria, e leu na Facultade de Filosofía en 1907 a tese "''Probleme der katalytischen Forschnng''" (publicada en [[Leipzig]], 1907).<ref name=":1" />
Woker especializouse en [[catálise]]. Entre 1910 e 1933 escribiu catro volumes na serie ''Die'' ''Katalyse: Die Rolle der Katalyse in der Analytischen Chemie'', publicada en Stuttgart. Durante a década de 1920 estudou bioquímica, como os efectos de certos compostos químicos no corpo humano e compostos naturais usados como drogas. En 1933 obtivo unha cátedra na Universidade de Berna. O seu último traballo foi a publicación en dous volumes entre 1953 e 1956 de ''Die Chemie der natürlichen Alkaloide''.<ref name=":0">{{Cita libro|título=Gertrud Johanna Woker (1878–1968)|url=https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/9783527636457.ch17|editorial=John Wiley & Sons, Ltd|ISBN=978-3-527-63645-7|páxina=65–67|DOI=10.1002/9783527636457.ch17|lingua=en|nome=Annette B.|apelidos=Vogt}}</ref>
Woker foi unha membro activa da organización que finalmente formaría a Liga Internacional de Mulleres pola Paz e a Liberdade (WILPF). No seu congreso fundacional na [[A Haia|Haia]] en 1915, durante a [[Primeira guerra mundial|Primeira Guerra Mundial]], a organización elaborou unha lista de 20 resolucións pedindo ás nacións en guerra que depoñan as armas e busquen medios pacíficos para resolver as súas diferenzas. As resolucións tamén pedían o desarme e a igualdade de dereitos das mulleres. Woker foi o responsable de facer chegar a mensaxe ao goberno suízo. As resolucións chegaron ao presidente dos Estados Unidos, [[Thomas Woodrow Wilson|Woodrow Wilson]], quen as utilizou para redactar as súas propostas de paz (os "[[Os 14 puntos de Wilson|catorce puntos]] "). Despois da guerra, a WILPF continuou facendo campaña enérxica contra o uso de gas velenoso na guerra, e Woker, coa súa experiencia en [[toxicoloxía]], xunto coa súa capacidade para explicar problemas complexos ao público, foi a súa vangarda. En 1924, Woker cofundou o Comité Internacional contra a Ciencia da Guerra. Nese mesmo ano publicou un folleto titulado ''The Next War, a poison gas war'', no que se expuñan os diferentes tipos de gas que se podían empregar na guerra, explicaba como se podían distribuír e describía con vivacidade os seus horribles impactos nas súas vítimas.<ref>{{Cita libro|título=Women in science|url=https://data.europa.eu/doi/10.2777/41595|editorial=Publications Office|data=2009|lugar=LU|DOI=10.2777/41595}}</ref>
| |||