Orfanato: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Etiqueta: edición de código 2017 |
|||
Liña 11:
== Historia dos orfanatos en Galiza e España ==
Desde o século XV o [[Hospital Real de Santiago de Compostela]] tiña a obriga de atender aos nenos abandoados do [[Reino de Galicia|Reino de Galiza]], ademais de coidar enfermos e peregrinos, cousa que fixo en exclusiva até a aparición das esclusas. Mesmo así, entre o 1800 e 1920 o Hospital Real fíxose cargo de 50000 nenos abandoados ou orfos.
Nos séculos XVIII e XIX. houbo algúns cambios lexislativos importantes para a protección da infancia. En 1786 promulgáronse leis que concederon aos ''nenos expósitos'' os mesmos dereitos que o resto da cidadanía e protexían ás criaturas dos frecuentes malos tratos que sufrían.▼
▲Nos séculos XVIII e XIX. houbo algúns cambios lexislativos importantes para a protección da infancia. En 1786 promulgáronse leis que concederon aos ''nenos expósitos'' os mesmos dereitos que o resto da cidadanía e protexían ás criaturas dos frecuentes malos tratos que sufrían. No século XVIII Galiza era o reino peninsular con máis fillos ilexítimos, pero á vez a segunda rexión que menos entregaba os fillos aos orfanatos, xa que as nais solteiras os coidaban.<ref>{{Cita web|url=http://e-spacio.uned.es/fez/eserv/tesisuned:Educacion-Alrodriguez/RODRIGUEZ_DIAZ_Ana_Tesis.pdf|páxina-web=Espacio UNED|título=Tesis Ana Rodríguez Díaz|data-acceso=15-1-2022}}</ref>
En 1803, os expósitos xogaron un papel histórico ao levar unha [[vacina]] contra a [[varíola]] (que se erradicaría un século e medio despois grazas ao Plan [[Viktor Zhdanov|Zhdanov]]) a [[América Latina|América]]. A falta de frigoríficos ou medios de conservación, os nenos actuaron como portadores biolóxicos da vacina coa que centos de miles de persoas, sobre todo nenos, foron inoculadas nas colonias. Foron 22 expósitos de entre 3 e 9 anos seleccionados nas incluídas pola súa forza, aos que se lles prometeu comida e educación ao chegar ao seu destino. A [[Real Expedición Filantrópica da Vacina]] estivo dirixida por [[Francisco Xavier Balmis]] e a enfermeira galega [[Isabel Zendal]]<ref>{{Cita publicación|url=https://www.aeped.es/documentos/en-nombre- los-ninos-royal-expedicion-filantropica-vacuna-1803-180|title=En nome dos nenos|publicación=Asociación Española de Pediatría}}</ref> coidando dos 26 nenos da [[Casa de Expósitos da Coruña]], que foron dende [[A Coruña|alí]] a [[México]] e logo de [[Acapulco]] a [[Filipinas]] durante os 10 anos que durou a expedición para levar a [[vacina]] da [[varíola]] aos territorios españois de ultramar.
[[Ramón de la Sagra]] foi pioneiro en reivindicar boas condicións para os nenos nas casas de expósitos. A mortalidade nos orfanatos era moi alta, a pesar de que na [[Segunda República Española|II República]] se eliminaron a totalidade dos ''tornos'' (sistema de abandono anónimo de nenos), e iso reduciu os abandonos, na primeira metade do século XX a mortalidade en algúns orfanatos achegábase ao 50%. Na inclusa de Pontevedra, ao longo do período 1872-1903, e ao contrario do que ocorreu no resto das incluídas españolas, a porcentaxe de nenos que entraron polo torno aumentou, tal vez polo aumento da natalidade. Ademais, a porcentaxe de fillos ilexítimos con respecto aos nacidos era moi elevada en xeral en toda Galiza, sendo precisamente estes fillos os que tiñan máis probabilidades de quedar nas inclusas, como sinalan os estudosos sobre o tema dos expósitos nos séculos XIX e principios do XX.<ref>{{Cita web|url=https://www.researchgate.net/publication/341944568_La_mortalidad_en_la_Inclusa_de_Pontevedra_1872-1931|páxina-web=ResearchGate|título=A mortalidade na inclusa de Pontevedra, 1872-1931|data-acceso=15-1-2022}}</ref>
| |||