Revolución galega de 1846: Diferenzas entre revisións

▲* '''Encontro de Sigüeiro:''' O comandante Solís ordena, as dez da mañá, o avance contra os dous batallóns do rexemento de Zamora, cegamente confiado en que estes pasarán ao seu bando sen combater. As súas tropas, engrosadas polos universitarios e o batallón provincial de Zamora, duplican amplamente os números da columna do xeneral Samper. O encontro prodúcese o mediodía en Sigüeiro. Despregados os exércitos contendentes, Solís ordena avanzar mentres dúas bandas de música tocan o [[himno de Riego]] e os seus soldados lanzan vivas. O xeneral MacCrohon avanza co 1º batallón do rexemento de Zamora, mais os sublevados continúan avanzando impasíbeis, sen defenderse e mantendo os seus fusís no ombro. MacCrohon bérralles aos rebeldes para que volvan á disciplina, curto de vista e fora de si chega a confundir os batallóns e a meterse entre os soldados inimigos. Ambos bandos chegan a unha distancia de oito pasos, cos soldados saudándose e confraternizando, as forzas de Samper dan mostras evidentes de querer pasar ao outro bando. Durante a confusión o 1º batallón é rodeado totalmente ficando separado e inutilizado para o combate. Puig Samper dando por perdida a súa columna envía unha mensaxe a Solís pedindo que non se abra fogo. Recibe como resposta que non haberá retirada até que as súas forzas se sumen ao pronunciamento. Samper solicita 24 horas de tregua para meditar o ofrecemento, inexplicabelmente Solís concédelle 48, e permite as súas tropas abandonar o campo.<ref>[http://biblioteca.galiciana.gal/es/catalogo_imagenes/grupo.do?path=1336437&presentacion=pagina&registrardownload=0&posicion=79 Tettamancy Gastón (1908). pp.73-78]</ref> As cinco da tarde a columna de Solís regresa a Santiago, o presidente da xunta, un estupefacto Pio Rodríguez Terrazo, manifesta ao comandante militar: "Solís, isto perdeunos para sempre".<ref>[http://biblioteca.galiciana.gal/pt/catalogo_imagenes/grupo.do?path=1159817&presentacion=pagina&registrardownload=0&posicion=57 Juan do Porto (1846). pp.61-2]</ref>

▲* '''Expedición a Pontevedra:''' As sete da tarde é enviada unha columna militar a Pontevedra para axilizar o levantamento da cidade. Téntase librar un camiño para retirada en caso de ser necesario e facilitar a chegada por mar do armamento comprometido desde Inglaterra para o auxilio da rebelión.<ref>[http://biblioteca.galiciana.gal/es/catalogo_imagenes/grupo.do?path=1336437&presentacion=pagina&registrardownload=0&posicion=90 Tettamancy Gastón (1908). pp.84-85]</ref>

▲*'''León:''' Unha compañía do 2º batallón do rexemento de Zamora pronúnciase na vila leonesa de [[Valencia de Don Juan|Valencia de don Juan]], lugar no que se encontraba de paso conducindo presos a Valladolid. Xunto a ela sublevase unha compañía do batallón provincial de Pontevedra e os 20 carabineiros da vila. Tamén o xeneral Iriarte, antigo capitán xeral de Galicia,<ref name=":1" /> atravesa a fronteira portuguesa pronunciándose no municipio de [[Villar de Ciervos]] cun grupo de exiliados. Desde alí emite unha proclama, alista trescentos voluntarios, e lánzase á conquista de [[Astorga]].<ref>Barreiro Fernández (1977). pp.130-131</ref>