Teobaldo II de Champaña: Diferenzas entre revisións

 

== Traxectoria ==

A medida que creceu e herdou o [[condado de Blois]], chegou ao seu apoxeo. Teobaldo tiña baixo o seu cetro os estados de Blois e parte de Champaña, o que representaba un grave perigo para a coroa de Francia. Os seus dominios rodeaban os dos [[Dinastía dos Capetos|Capetos]] polo oeste e o leste, sendo tal a súa importancia que se converteu na segunda persoa, despois do rei, en importancia no reino, feito que lle permitiría ser aliado ou inimigo cando lle conviña tanto de [[Luís VI de Francia]] como de [[Luís VII de Francia|Luís VII]]. Inicialmente (1107), Teobaldo uniuse a unha revolta contra [[Luís VI de Francia|Luís]], fillo do [[Lista de monarcas de Francia|rei]] [[Filipe I de Francia]]<ref name="ODNB"> Lois L. Huneycutt, «Adela, countess of Blois (c. 1067 -1137),» ''Oxford Dictionary of National Biography'', Oxford University Press, 2004.</ref>, e declarou a guerra ao rei Luís VI de Francia nunha serie de batallas na rexión de Île-de-France. O rei intentou manter baixo o seu cetro os señores feudais, incluído o vizconde de Chartres, Hugo de Puiset, que acababa de saír da prisión. Teobaldo tivo que acudir en auxilio de Guido de Rochefort pero foi derrotado polas tropas de Luís VI de Francia en 1107, preto do castelo de Gourmay-sur-Marne, onde construiría unha fortaleza. Luís VI de Francia invadiu o Dunois, tomando Bonneval e destruíndo todo menos as igrexas; esta fortaleza feita por Teobaldo faríalle reconsiderar a situación e decidir converterse en aliado do monarca. Teobaldo de Blois intentou derrotar a Hugo de Puiset pero, ao non facelo, volveu cambiar de bando, converténdose en aliado de Hugo de Puiset e declarando de novo a guerra a Luís VI de Francia. As tropas reais vencéronos a ambos no castelo de Puiset, destruíndoo todo; Hugo finalmente marchou a Terra Santa onde había morrer, mentres Teobaldo, malferido, retirouse ás súas terras de Chartres.

 

[[Ficheiro:Thibaut_Champagne.jpg|miniatura| Selo de Teobaldo II de Champaña sen signos heráldicos]]

[[Ficheiro:Thibault2.jpg|miniatura| Recreación dun selo de Teobaldo II de Champaña]]

Teobaldo volvería á vida pública en [[1115]] cando o rei estaba en guerra con Tomé de Marle. Teobaldo fixo prisioneiro ao conde de Nevers, aliado de Luís VI de Francia e loitou contra el en Normandía en apoio do seu tío [[Henrique I de Inglaterra]] e duque de Normandía, resultando ferido preto de Alençon.

 

 

 

En [[1125]] morreu o seu tío Hugo I de Champaña sen herdeiros, e legoulle o condado de Champaña. A herdanza recibida fixo que as súas posesións se estenderan desde o Marne ata o Loira rodeando de novo as zonas reais; Teobaldo adicaríase, a partir de [[1132]], ao goberno dos seus estados.

Polo seu ascendente e habilidade, estendeu o pequeno condado de Troyes a toda a Champaña, impoñendo a súa soberanía feudal a cinco vasalos do arcebispo de Reims, o bispo de Langres e varios feudos de Borgoña (especialmente Joigny). Tamén fixo de Troyes a capital dos seus estados e foi un dos principais vasalos da coroa francesa.

 

 

== Matrimonio e descendencia ==

# Guillerme das Brancas Mans, bispo de Chartres (1164-1176) arcebispo de Sens (1169-1176) e arcebispo de Reims (1176-1202), cardeal e legado papal; morreu o 7 de setembro de 1202.

# Hugo de Blois, cabaleiro da Orde do Templo, nomeado abade de Citeaux en 1155.

# Inés (morta en 1207), señora de Ligny, muller de [[Rexinaldo II de Bar|Rexinaldo ou Renato II]], [[Ducado de Bar|conde de Bar]]; morreu o 7 de agosto de 1207.

# Adela ou Alix (c. [[1140]] - [[1206]] ), esposa de [[Luís VII de Francia]], rei de Francia e nai de [[Filipe II de Francia|Filipe Augusto]]; morreu en Paros o 4 de xuño de 1206.

# Margarida, monxa en Fontevraud.

 

 

== Notas ==

{{Listaref}}

{{Commonscat}}

[[Categoría:Condes de Champaña]]

[[Categoría:Condes de Chartres]]