Carlos VII de Francia: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Servando2 (conversa | contribucións)
arranxos
Etiqueta: edición de código 2017
Servando2 (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 3:
== Traxectoria ==
=== Orixes familiares ===
Fillo máis novo do [[Monarca|rei]] [[Carlos VI de Francia]] e [[Isabel de Baviera (raíña de Francia)|Isabel de Baviera]]. Era neto pola liña paterna do rei [[Carlos V de Francia]] e [[Xoana de Borbón]], e pola liña materna do [[duque]] [[Estevo III de Baviera]] e [[Taddea Visconti]]. Cos matrimonios das súas irmás emparentou cos reis [[Ricardo II de Inglaterra]] e [[Henrique V de Inglaterra]] así como co duque [[Filipe III de Borgoña]].
=== Orixe dos seus alcumes ===
Carlos VII é coñecido polo ''vitorioso'' grazas á súa vitoria sobre os ingleses na [[Guerra dos Cen Anos]], así como ''ben servido'' pola súa habilidade para rodearse dos mellores conselleiros e facerse valer deles para lograr as súas vitorias.
Liña 9:
En [[1418]], catro anos antes da morte do seu pai, o novo [[Delfín de Francia|delfín]] tivo que se facer cargo da rexencia aos quince anos debido á delicada saúde mental do seu pai.
 
Ao ano seguinte, o mozo rexente viu como os partidarios do seu pai asasinaban ao [[duque]] [[Xoán I de Borgoña]], curmán do rei francés, que se sublevara contra o propio rei e apoiara a presenza inglesa en [[Francia]].
 
En [[1420]] polo [[Tratado de Troyes]], enmarcado na [[Guerra dos Cen Anos]], Carlos VI de Francia recoñeceu a [[Henrique V de Inglaterra]] como o herdeiro lexítimo do reino e desherdou aos seus fillos. Así [[Filipe III de Borgoña]], fillo de Xoán I, conseguiu facer valer as acusacións contra o delfín de ter conspirado, manobrado, incitado, preparado, dirixido e instigado ao asasinato do seu pai.
=== Morte de Carlos VI de Francia ===
[[Ficheiro:L_Adoration_des_Mages.jpg|esquerda|miniatura| O pintor [[Jean Fouquet]] pintou o rei Carlos VII adorando o neno [[Xesús de Nazaret|Xesús]] como un dos Reis Magos]]
Á morte do seu pai, un baleiro apodérase de [[Francia]]. Dous reis loitaron polo trono, Carlos VII como lexítimo herdeiro e [[Henrique VI de Inglaterra]] como herdeiro do seu pai Henrique V, lexitimado polo Tratado de Troyes: os armagnacs contra os [[Borgoña|borgoñóns]].
 
Daquela o delfín Carlos estaba baixo a tutela de [[Iolanda de Aragón]]. Ela, partidaria dos Armagnac, opúxose ás pretensións da raíña viúva [[Isabel de Baviera (raíña de Francia)|Isabel de Baviera]] de devolvelo á corte de París. [[Xoán de Gante|Xoán de Lancaster]], irmán de Henrique V, gobernou como rexente en [[Inglaterra]] e puxo sitio á cidade de [[Orleáns|Orleans]].
 
Iolanda de Aragón mantivo ao delfín Carlos o máis lonxe posíbel da súa familia e prometeuno coa súa propia filla María. Iolanda de Aragón permitiu que unha xove doncela francesa visitase o golfiñodelfín no [[castelo de Chinon]] o [[25 de febreiro]] de [[1429]]. Esta doncela, chamada [[Xoana de Arco]], convenceu a Carlos de Francia para que lle permitise dirixir un exército contra Orleans para levantar o cerco.
 
A partir dese momento, Xoana de Arco converteuse na valedora do trono do xove delfín. Cos seus éxitos logrou levantar o cerco de Orleans e pola [[batalla de Patay]] o [[17 de xullo]] de [[1429]] Carlos foi coroado rei na [[catedral de Reims]]. Un ano despois Xoana de Arco foi capturada polos ingleses, xulgada e queimada na fogueira.
 
[[Henrique VI de Inglaterra]] é francófilo e pacifista e tiña a soberanía sobre [[París]] e [[Normandía]]. En [[1435]], o [[duque]] [[Filipe III de Borgoña]] deixou a alianza cos ingleses e aliouse con Carlos VII de Francia, curmán seu no [[Tratado de Arras]]<ref>{{Cita libro|nome=Arthur Augustus|título=Medieval France: A Companion to French Studies|páxina=135|editorial=Cambridge University Press|ano=2010|ISBN=1108017150|url=https://books.google.cat/books?id=aeQZ2TMvDf0C&pg=PA130&dq=Treaty+of+Arras+1435&hl=ca&sa=X&ved=0ahUKEwjWpqrNg-DoAhVD9IUKHQ2zBWAQ6AEIXDAF#v=onepage&q=Treaty%20of%20Arras%201435&f=false|lingua=anglès}}</ref>, e reorganizou o reino. Con esta axuda conseguiu expulsar aos ingleses da cidade de París, deixando nas súas mans [[Montreau]], que foi tomada en 1437<ref>{{Cita libro|nome=Jules|título=History of France, Volum 2|páxina=181|editorial=G. H. Smith|ano=1857|url=https://books.google.cat/books?id=EMA5AQAAMAAJ&pg=PA181&dq=Charles+Maine+Montereau+1437&hl=ca&sa=X&ved=0ahUKEwixs9efrczoAhUCx4UKHSkACT4Q6AEIUjAE#v=onepage&q=Charles%20Maine%20Montereau%201437&f=false|lingua=anglès}}</ref>, e [[Pontoise]], que caeu en 1441<ref>{{Cita publicación periódica|revista=Memoires|volume=vol.IX|ano=1886|páxina=48|editorial=Société Historique et Archeologique de Pontoise|url=http://hpvexin.free.fr/content/histoire-et-patrimoine/secteur/cergy-pontoise/commune/pontoise/docs/Pontoise-Si%E8ge%201441.pdf}}</ref>.
 
O rei Carlos VII asumiu unha actitude e unha posición enérxica. Esnaquizou o movemento revolucionario da "[[Praguería]]", iniciado polos nobres contra o seu poder totalitario. Entre [[1444]] e [[1453]] conseguiu, coa axuda do exército, liberar a Francia do poder inglés, agás o enclave de [[Calais]].
=== Matrimonios e descendentes ===
En [[1422]] casou con [[María de Anjou]], filla de [[Luís I de Anjou|Luís II de Anjou]] e Iolanda de Aragón. Desta unión naceron:
Liña 33:
* Princesa Catarina de Valois ([[1428]] - [[1446]]), casada en [[1440]] co [[duque]] [[Carlos o Temerario|Carlos I de Borgoña]].
* Príncipe Xaime de Francia ([[1432]] - [[1437]]).
* Princesa [[Iolanda de Valois]] ([[1434]] - [[1478]]), casada en [[1452]] co duque [[Amadeo IX de Savoia]].
* Princesa Xoana de Valois ([[1435]] - [[1482]]), casada en [[1452]] con [[Xoán II de Borbón]].
* Princesa Margarida de Francia ([[1437]] - [[1438]]).
* Princesa María de Francia ([[1438]] - [[1439]]).
* Princesa Xoana de Francia ([[1438]] - [[1446]]).
* Princesa Magdalena de Francia ([[1443]] - [[1486]]), casada en [[1462]] con [[Gastón III de Castellbò]].
* Príncipe Carlos de Valois ([[1446]] - [[1472]]), [[Ducado de Berry|duque de Berry]] e [[Ducado de Normandía|Normandía]].
 
Carlos VII morreu o [[22 de xullo]] de [[1461]] en [[Mehun-sur-Yèvre]], [[departamento de Cher]], e foi enterrado na [[Basílica de Saint-Denis|catedral de Saint-Denis]].