Carlos VII de Francia

Carlos VII de Francia o Vencedor ou o Ben Servido, nado en París en 1403 e finado en 1461, foi rei de Francia (1422 - 1461).

Orixes familiares

Fillo máis novo do rei Carlos VI de Francia e Isabel de Baviera. Era neto pola liña paterna do rei Carlos V de Francia e Xoana de Borbón, e pola liña materna do duque Estevo III de Baviera e Taddea Visconti. Cos matrimonios das súas irmás emparentou cos reis Ricardo II de Inglaterra e Henrique V de Inglaterra así como co duque Filipe III de Borgoña.

Orixe dos seus alcumes

Carlos VII é coñecido polo vitorioso grazas á súa vitoria sobre os ingleses na Guerra dos Cen Anos, así como ben servido pola súa habilidade para rodearse dos mellores conselleiros e facerse valer deles para lograr as súas vitorias.

Os primeiros anos

En 1418, catro anos antes da morte do seu pai, o novo delfín tivo que se facer cargo da rexencia aos quince anos debido á delicada saúde mental do seu pai.

Ao ano seguinte, o mozo rexente viu como os partidarios do seu pai asasinaban ao duque Xoán I de Borgoña, curmán do rei francés, que se sublevara contra o propio rei e apoiara a presenza inglesa en Francia.

En 1420 polo Tratado de Troyes, enmarcado na Guerra dos Cen Anos, Carlos VI de Francia recoñeceu a Henrique V de Inglaterra como o herdeiro lexítimo do reino e desherdou aos seus fillos. Así Filipe III de Borgoña, fillo de Xoán I, conseguiu facer valer as acusacións contra o delfín de ter conspirado, manobrado, incitado, preparado, dirixido e instigado ao asasinato do seu pai.

Morte de Carlos VI de Francia

O pintor Jean Fouquet pintou o rei Carlos VII adorando o neno Xesús como un dos Reis Magos

Á morte do seu pai, un baleiro apodérase de Francia. Dous reis loitaron polo trono, Carlos VII como lexítimo herdeiro e Henrique VI de Inglaterra como herdeiro do seu pai Henrique V, lexitimado polo Tratado de Troyes: os armagnacs contra os borgoñóns.

Daquela o delfín Carlos estaba baixo a tutela de Iolanda de Aragón. Ela, partidaria dos Armagnac, opúxose ás pretensións da raíña viúva Isabel de Baviera de devolvelo á corte de París. Xoán de Lancaster, irmán de Henrique V, gobernou como rexente en Inglaterra e puxo sitio á cidade de Orleans.

Iolanda de Aragón mantivo ao delfín Carlos o máis lonxe posíbel da súa familia e prometeuno coa súa propia filla María. Iolanda de Aragón permitiu que unha xove doncela francesa visitase o golfiño no castelo de Chinon o 25 de febreiro de 1429. Esta doncela, chamada Xoana de Arco, convenceu a Carlos de Francia para que lle permitise dirixir un exército contra Orleans para levantar o cerco.

A partir dese momento, Xoana de Arco converteuse na valedora do trono do xove delfín. Cos seus éxitos logrou levantar o cerco de Orleans e pola batalla de Patay o 17 de xullo de 1429 Carlos foi coroado rei na catedral de Reims. Un ano despois Xoana de Arco foi capturada polos ingleses, xulgada e queimada na fogueira.

Henrique VI de Inglaterra é francófilo e pacifista e tiña a soberanía sobre París e Normandía. En 1435, o duque Filipe III de Borgoña deixou a alianza cos ingleses e aliouse con Carlos VII de Francia, curmán seu no Tratado de Arras, e reorganizou o reino. Con esta axuda conseguiu expulsar aos ingleses da cidade de París, deixando nas súas mans Montreau, que foi tomada en 1437, e Pontoise, que caeu en 1441.

O rei Carlos VII asumiu unha actitude e unha posición enérxica. Esnaquizou o movemento revolucionario da "Praguería", iniciado polos nobres contra o seu poder totalitario. Entre 1444 e 1453 conseguiu, coa axuda do exército, liberar a Francia do poder inglés, agás o enclave de Calais.

Matrimonios e descendentes

En 1422 casou con María de Anjou, filla de Luís II de Anjou e Iolanda de Aragón . Desta unión naceron:

• O Príncipe Luís XI de Francia ( 1423 - 1483 ), rei de Francia.
• Príncipe Xoán de Francia ( 1424 - 1425 )
• Princesa Radegunda de Francia ( 1428 - 1444 )
• Princesa Catarina de Valois ( 1428 - 1446 ), casada en 1440 co duque Carlos I de Borgoña
• Príncipe Xaime de Francia ( 1432 - 1437 )
• Princesa Iolanda de Valois ( 1434 - 1478 ), casada en 1452 co duque Amadeo IX de Savoia
• Princesa Xoana de Valois ( 1435 - 1482 ), casada en 1452 con Xoán II de Borbón
• Princesa Margarida de Francia ( 1437 - 1438 )
• Princesa María de Francia ( 1438 - 1439 )
• Princesa Xoana de Francia ( 1438 - 1446 )
• Princesa Magdalena de Francia ( 1443 - 1486 ), casada en 1462 con Gastón III de Castellbò
• Príncipe Carlos de Valois ( 1446 - 1472 ), duque de Berry e Normandía

Carlos VII morreu o 22 de xullo de 1461 en Mehun-sur-Yèvre, departamento de Cher, e foi enterrado na catedral de Saint-Denis.