Carbohidrato: Diferenzas entre revisións

Os carbohidratos son unha fonte común de enerxía para os organismos vivos, pero ningún carbohidrato é un [[nutriente esencial]] nos humanos,<ref name=r1>{{Cita publicación periódica|title=Is dietary carbohydrate essential for human nutrition? |url=https://archive.org/details/sim_american-journal-of-clinical-nutrition_2002-05_75_5/page/951 |pmid=11976176|year=2002|last1=Westman|first1=EC|volume=75|issue=5|pages=951–3; author reply 953–4|journal=The American journal of clinical nutrition}}</ref> e o corpo pode obter toda a súa enerxía das graxas.<ref name=r1/><ref>{{Cita publicación periódica|pmid=21321288|year=2011|last1=Park|first1=Y|last2=Subar|first2=AF|last3=Hollenbeck|first3=A|last4=Schatzkin|first4=A|title=Dietary fiber intake and mortality in the NIH-AARP diet and health study|volume=171|issue=12|pages=1061–8|doi=10.1001/archinternmed.2011.18|pmc=3513325|journal=Archives of internal medicine}}</ref> Hai tecidos coma o cerebro e neuronas, que xeralmente non utilizan graxas como fonte de enerxía, senón a [[glicosa]] ou os [[corpo cetónico|corpos cetónicos]]. Os humanos poden sintetizar parte da súa glicosa (nun proceso metabólico chamado [[gliconeoxénese]]) a partir de substancias coma [[aminoácido]]s específicos ([[aminoácido glicoxénico|aminoácidos glicoxénicos]]), o [[glicerol]] procedente dos [[triglicérido]]s e nalgúns casos de ácidos graxos. Da metabolización dos carbohidratos obtéñense 4 [[kcal]] de enerxía por [[gramo]], mentres que das graxas obtéñense 9 kcal por gramo.

Os organismos non poden metabolizar todos os tipos de carbohidratos para producir enerxía. A glicosa é unha fonte de calorías case universal. Moitos organismos teñen tamén a capacidade de metabolizar outros [[monosacárido]]s e [[disacárido]]s, aínda que a glicosa é a preferida. En ''[[Escherichia coli]]'', por exemplo, o [[operón lac]] expresa encimas para a dixestión da lactosa cando esta está presente en ausencia de glicosa, pero se están presentes ambas as moléculas este operón está reprimido, e como resultado utilízase a glicosa primeiramente (este tipo de nutrición chámase [[diauxia]]). Os [[polisacárido]]s son tamén fontes comúns de enerxía. Moitos organismos poden degradar facilmente o [[amidón]] a glicosa, pero a maioría dos organismos non poden metabolizar a [[celulosa]] ou outros polisacáridos como a [[quitina]] e os [[arabinoxilano]]s. Estes tipos de carbohidratos poden metabolizalos algunhas [[bacteria]]s e [[protista]]s. Os [[ruminante]]s e [[térmite]]s non teñen encimas para degradar celulosa, pero viven en simbiose cunha flora de microorganismos do seu estómago, que si poden procesar a celulosa. Aínda que para os humanos a celulosa e outros carbohidratos complexos non son dixeribles, representan un importante compoñente da dieta, chamado [[fibra dietaria]]. A fibra potencia a dixestión e facilita o movemento intestinal, entre outros efectos beneficiosos.<ref>{{Cita publicación periódica|pmid=16614413|year=2006|last1=Pichon|first1=L|last2=Huneau|first2=JF|last3=Fromentin|first3=G|last4=Tomé|first4=D|title=A high-protein, high-fat, carbohydrate-free diet reduces energy intake, hepatic lipogenesis, and adiposity in rats|url=https://archive.org/details/sim_journal-of-nutrition_2006-05_136_5/page/1256|volume=136|issue=5|pages=1256–60|journal=The Journal of nutrition}}</ref>

A [[FAO|Organización para a Agricultura e Alimentación]] e a [[Organización Mundial da Saúde]] das [[Nacións Unidas]] recomendan que as directrices dietéticas nacionais establezan que un 55–75% do total da enerxía proceda dos carbohidratos, pero só o 10% directamente dos azucres (é dicir, dos carbohidratos máis simples, coma monosacáridos e disacáridos).<ref>Joint WHO/FAO expert consultation (2003). ''[https://www.webcitation.org/5yMKqB7VB?url=http://www.who.int/hpr/NPH/docs/who_fao_expert_report.pdf%5d'' ([[Portable Document Format|PDF]]). Geneva: [[World Health Organization]]. pp. 55–56. ISBN 92-4-120916-X.</ref> Noutros países, baseándose nos efectos sobre o risco de enfermidades cardíacas e [[obesidade]],<ref>{{Cita publicación periódica|pmid=20685951|title=Effect of increased consumption of whole-grain foods on blood pressure and other cardiovascular risk markers in healthy middle-aged persons: a randomized, controlled trial|url=https://archive.org/details/sim_american-journal-of-clinical-nutrition_2010-10_92_4/page/733|year=2010|last1=Tighe|first1=P|last2=Duthie|first2=G|last3=Vaughan|first3=N|last4=Brittenden|first4=J|last5=Simpson|first5=WG|last6=Duthie|first6=S|last7=Mutch|first7=W|last8=Wahle|first8=K|last9=Horgan|first9=G|volume=92|issue=4|pages=733–40|doi=10.3945/ajcn.2010.29417|journal=The American journal of clinical nutrition}}</ref> recoméndase para os adultos que un 45-65% da enerxía proceda dos carbohidratos (recomendación do [[Instituto de Medicina]] para EEUU e Canadá).<ref>Food and Nutrition Board (2002/2005). ''[http://newton.nap.edu/books/0309085373/html Dietary Reference Intakes for Energy, Carbohydrate, Fiber, Fat, Fatty Acids, Cholesterol, Protein, and Amino Acids] {{Webarchive|url=https://archive.is/20070210182833/http://newton.nap.edu/books/0309085373/html |date=10 de febreiro de 2007 }}''. Washington, D.C.: The [[National Academies Press]]. Page [http://newton.nap.edu/books/0309085373/html/769.html 769] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20060912060636/http://newton.nap.edu/books/0309085373/html/769.html |date=12 de setembro de 2006 }}. ISBN 0-309-08537-3.</ref>