Francis Picabia: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Sen resumo de edición
Liña 1:
{{en uso}}
{{Biografía}}
[[Ficheiro:Francis Picabia.jpg|miniatura|dereita|Francis Picabia no seu estudio.]]
Liña 6 ⟶ 5:
 
== Traxectoria ==
A súa nai, Marie Davanne, era francesa e o seu pai, hispano-cubano, traballaba de adxunto na embaixada española en Francia. EstudouSegundo naalgunhas Escolafontes, deo Belas Artes e na Escolapai de Artes Decorativas de París. Alí recibiu unha forte influenciaPicabia datería pinturaascendencia [[impresionismoGaliza|impresionistagalega]].<ref>{{citation e [[fauvismo|fauvista]]. Destacoutitle= a súa admiración por [[Camille Pissarro]] e sobre todo por Alfred SisleyPicabia, a¿pintor quencubano? coñeceu| enauthor= 1898.Javier Entrede osCastromori anos| [[1909]]publisher= eLa [[1911]]Voz estivode vinculadoGalicia aofrom [[cubismo]]3 eMay foi2004 membroquoted doon grupowww.penultimosdias.com "PUTEAUX",| nodate= que28 trabouSeptember gran2008 amizade| conurl=http://www.penultimosdias.com/2008/09/27/picabia-%C2%BFcubano/ [[Marcel| Duchamp]].access-date=2010-01-26}}</ref>
 
Estudou na Escola de Belas Artes e na Escola de Artes Decorativas de París. Alí recibiu unha forte influencia da pintura [[impresionismo|impresionista]] e [[fauvismo|fauvista]]. Destacou a súa admiración por [[Camille Pissarro]] e sobre todo por Alfred Sisley, a quen coñeceu en 1898. Entre os anos [[1909]] e [[1911]] estivo vinculado ao [[cubismo]] e foi membro do ''grupo de Puteaux'', no que trabou gran amizade con [[Marcel Duchamp]].
 
En [[1913]] viaxou aos [[Estados Unidos de América|EUA]], onde contactou co grupo [[Dadaísmo|dadá]] norteamericano. Participou na exposición '''Armory Show'' e fundou xunto a Duchamp e Ray a revista predadaísta ''291''. Publicou o primeiro número da revista "391", como dadaísta convencido, en [[Barcelona]] en [[1916]], coa colaboración de [[Guillaume Apollinaire]], [[Tristan Tzara]], [[Man Ray]] e [[Jean Arp]]. Uniuse a Tzara e ao grupo dadá en [[Zúric]] en [[1918]].
Liña 12 ⟶ 13:
Durante tempada na que viviu na [[Costa Azul]], a súa obra estivo fortemente influída polo [[surrealismo]], dentro do cal suliñaba a faceta humorística particularmente provocativa. De volta en París, creou, asociado con [[André Breton]], a revista "491". Porén, en [[1922]] abandonou o dadaísmo, movemento do que fora un dos principais propagadores.
 
Desde moi cedo mostrou interese pola [[fotografía]], na que logo se iniciou, e polo cine. En [[1924]] escribiu un guión delirante sobre unha partida de [[xadrez]] entre Marcel Duchamp e Man Ray para a curtametraxe ''[[Entr'acte]]''. Estaba dirixido por [[René Clair]] para ser proxectado no entreacto do seu ballet "instantaneísta" ''Relâche'', con coreografía de [[Jean Börlin]] e música de [[Erik Satie]]. Colaborou tamén nos ''Ballets suecossuédois'' de [[Rolf de Maré]], para os que realizou varios decorados.
 
Afeccionado á festa e aos automóbiles (tivo uns 150), chegou a arruinarse pola súa vida dispendiosa, malia a fortuna familiar que herdara. Este feito impulsouno a pintar un gran número de lenzos de pequeno tamaño e xéneros diversos, ás veces mesmo inspirados en revistas pornográficas. De modo persoal e non profesional, cultivou a [[poesía]].
 
A finais de 1951, Picabia padecía unha [[aterosclerose]] paralisante que o obrigou a deixar de pintar. Finou en París o [[30 de novembro]] de [[1953]].
 
== Vida persoal ==
En 1909 casou con Gabrièle Buffet. Tiveron dúas fillas e dous fillos: Laure Marie Catalina (1910), Pancho Gabriel François (1911), Gabrielle Cécile, ''Jeannine'' (1913) e Vincente (1919).
 
== Características ==
Liña 33 ⟶ 39:
 
== Escritos ==
* ''Cinquante-deux miroirs'', outubro de 1917, Barcelona
* ''Poèmes'', publicado en París no 2002.
* ''Poèmes et dessins de la Fille née sans mère'', abril de 1918, Lausanne, Imprimeries réunies. Rééd. Allia, 1992.
* ''Écrits critiques'', publicado en París no 2005.
* ''L'Îlot de Beau-Séjour dans le Canton de Nudité'', xuño de 1918, Lausanne
* ''L'Athlète des Pompes funèbres'', decembro de 1918, Bégnins
* ''Râteliers platoniques'', decembro de 1918, Lausanne
* ''Poésie ron-ron'', febreiro de 1919, Lausanne
* ''Pensées sans langage'', abril de 1919, París
* ''Unique Eunuque'' febreiro de 1920, París, éditions Au Sans Pareil, coll. «[[Dada]]». Rééd. Allia, 1992<ref>1992, Paris, [[éditions Allia]], coll. « Avant Gardes » {{ISBN|978-2904235467}}.</ref>.
* ''Jésus-Christ Rastaquouère'', 1920, París, éditions Au Sans Pareil, coll. «Dada». Rééd. Allia, 1992<ref>1996, Paris, Allia, coll. « Petite Collection » {{ISBN|978-2911188237}}.</ref>
* ''Caravansérail'', 1924, París, éditions Luc-Henri Mercié. Rééd. Belfond, 1975<ref>1975, Paris, [[éditions Belfond]].</ref>
* ''Choix de poèmes par [[Henri Parisot (éditeur)|Henri Parisot]]'', 1947, París, [[Guy Lévis Mano|éditions Guy Lévis Mano]]
* ''Lettres à Christine, 1945-1951'', edición de [[Marc Dachy]] e Jean Sireuil, París, [[éditions Champ libre]], 1988 {{ISBN|978-2851841841}}
 
'''Publicacións póstumas'''
* ''Écrits'', edición de Olivier Revault d'Allonnes e Dominique Bouissou, París, Belfond, 1975 et 1978 {{ISBN|9782714411204}}
* ''Écrits critiques'', edición de Carole Boulbès, prólogo de [[Bernard Noël]], París, Mémoire du Livre, coll. «Essais», 2005 {{ISBN|978-2913867512}}
* ''Correspondance avec [[Tristan Tzara]] et [[André Breton]] 1919-1924'', edición de [[Henri Béhar]], París, Gallimard, 2017
 
 
{{Control de autoridades}}