Escitia: Diferenzas entre revisións

Os [[escitas]] foron un pobo nómadanómade que vivía en [[Asia Central]]. Ao redor do [[Século -VII|século VII a.C.]] foron atacados por masaxetas e expulsados das súas terras. No reinado de [[Ciaxares]], de [[Media (Oriente Medio)|Media]], e [[Sadiates]] de [[Reino de Lidia|Lidia]], os nómades escitas invadiron a rexión dos [[cimerios]], probablemente no norte do [[Cáucaso]], quen foron expulsados cara o sur do Norte, que expulsados cara ao sur.

Os escitas do sur de Rusia volvéronse parcialmente sedentarios, mentres que outra parte seguíaseguían sendoa ser nómadanómades. Polo 513 a.C, [[Darío I|Darío]] invadiu dominios escitas no norte de Tracia polo [[Década de -510|513 a.C.]] Daquela, os [[Gelons|''gelons'']], os ''[[budins]]'' e os ''sauromates'' ([[sármatas]]) xuntáronse aos escitas contra o rei persa, mentres que os ''agathyrsis'', ''neuri'', ''androphagi'', ''melanchlaeni'', e ''tauri'' quedaron fóra da alianza. Os tres aliados estaban gobernados por tres reis: [[Scopasis]], Ianthyrsus e Taxacis, que defendían cadanseu territorio e queimaron as colleitas e envelenaron a auga para dificultar o avance dos persas. As fronteiras do [[Río Danubio|Danubio]] e do [[Río Don|Don]] convertéronse en lugares de loita: os budins foron os primeiros atacados e a súa cidade de madeira foi incendiada. Entón Darío desprazouse cara ao sur e oeste, pasando polo territorio dos ''Melanchlaeni'', ''Neuri'' e ''Agathyrsis'' (estes últimos, ocupaban [[Transilvania]] na rexión do [[río Maros]]). Finalmente os persas, moi mal fornecidos, decidiron retirarse ao Danubio, mais os escitas anticipáronse e apoderáronse das pontes polo que o xeneral xónico Miltiades, ao servizo dos persas, aconsellou facer un pacto cos escitas. E chegouse un acordo polo cal os persas poderían regresar a [[Tracia]] .