Hannes Meyer: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Gasparoff (conversa | contribucións)
mSen resumo de edición
Sen resumo de edición
Liña 10:
 
== Traxectoria ==
 
=== Mocidade e comezos como arquitecto ===
Hannes Meyer naceu en 1889 en [[Basilea]], Suíza. O seu pai era arquitecto.<ref name=":0">{{Cita web|url=https://www.bauhauskooperation.com/knowledge/the-bauhaus/people/directors/hannes-meyer/|páxina-web=bauhauskooperation.com|título=Hannes Meyer Bauhaus director, 1928 – 1930|data-acceso=21 de xuño de 2021|lingua=de|data-publicación=2021}}</ref> Na súa mocidade formouse como [[albanel]] e debuxante en Basilea, traballou en [[Berlín]] cos arquitectos Albert Frölich e Johann Emil Schaudt, para despois ingresar na escola de artes aplicadas da cidade.<ref name=":0" /> Tamén recibía clases nocturnas na Academia Agrícola sobre reforma agraria e economía, co obxectivo de responder ás preguntas sociais e políticas que comezan a preocupalo. En 1912 marchou a [[Bath]], [[Inglaterra]], onde entrou en contacto co movemento da [[cidade xardín]] de Ebenezer Howard, sobre todo visitando a cidade xardín de Letchworth. Estuda a construción de vivendas en vilas industriais, por exemplo en Port Sunlight, tamén deseñado por Howard.<ref name=":1">{{Cita web|url=https://www.dezeen.com/2018/11/12/hannes-meyer-second-bauhaus-director/|páxina-web=dezeen.com|título=Hannes Meyer: the "unknown" second Bauhaus director|data-acceso=21 de xuño de 2021|apelidos=Astbury|nome=Jon|data-publicación=12 de decembro de 2018|lingua=en}}</ref> Regresou a Suíza en 1914 e xogou un papel importante no movemento cooperativo. En 1916, converteuse en director de oficina do arquitecto de [[Múnic]] Georg Metzendorf, para quen traballou na planificación da urbanización {{Lang|de|''Krupp Margarethenhöhe''}} en [[Essen]].<ref name=":0" />
[[Ficheiro:Meyer_muttenz.jpg|dereita|miniatura| ''Urbanización Freidorf'' en Muttenz .]]
En 1919, Hannes Meyer dirixiu a súa oficina de arquitectura en Basilea, Suíza. Ligouse ao [[Marxismo|pensamento marxista]] por esta data.<ref>{{Cita web|url=https://art-zoo.com/hannes-meyer/|páxina-web=art-zoo.com|título=Hannes Meyer|data-acceso=21 de xuño de 2021|lingua=fr}}</ref> De 1919 a 1921, o arquitecto deseñou a urbanización {{Lang|de|''Freidorf''}} en Muttenz no [[Basilea-Campo|cantón de Basilea]].<ref>{{Sfnp|Rodrigues Couceiro Costa, |Roseta, |Pestana Lages, |Couceiro da Costa (|2017).</ref>}} En 1923 cofundou a revista de arquitectura {{Lang|de|''ABC Beiträge zum Bauen''}} xunto a Hans Schmidt, Mart Stam e Lazar Lissitzky, en [[Zürich|Zúric]].<ref name=":2">{{Sfnp|Ingberman |1994, |pp.=43-50</ref>}} En 1926, Hannes Meyer uniu forzas co arquitecto suízo Hans Wittwer. O dúo deseñou dous proxectos para concursos: a escola Saint-Pierre ( {{Lang|de|''Petersschulhaus''}} ) de Basilea e o [[Sociedade de Nacións|edificio da Sociedade de Nacións]] en Xenebra, pero non foron seleccionados polos xurados.<ref name{{Sfnp|Ingberman|1994|pp=":2" /><ref name=":3">43-50}}{{Sfnp|Droste |2006, <abbr>|p.</abbr> =65.</ref>}}
 
[[Ficheiro:Lageplan_Siedlung_Freidorf_BL.jpg|miniatura|esquerda| Plano da urbanización Freidorf.]]
Liña 20 ⟶ 19:
=== Director da Bauhaus ===
[[Ficheiro:Bernau_bei_Berlin_ADGB_Schule_Wohntrakte_vorne.jpg|miniatura| Residencias de estudantes da Escola Federal de Bernau.]]
Hannes Meyer coñeceu ao fundador e director da [[Bauhaus|escola Bauhaus]], [[Walter Gropius]], en 1926. O ano seguinte ofreceulle o posto de director da sección de arquitectura do instituto. En 1928 sucedeu a Gropius que o nomeou á dirección da Bauhaus.<ref>{{Sfnp|Droste |2006, <abbr>|p.</abbr> =63</ref>}} En 1928, en coordinación coa Oficina de Arquitectura da Bauhaus, deseñou con Wittwer a escola federal da Confederación Xeral Sindical Alemá en Bernau. De 1929 a 1930, ampliou a cidade de {{Lang|de|Törten}}, unha urbanización nos arredores de Dessau deseñada por Gropius. Deseñou alí unha serie de edificios chamados {{Lang|de|''Laubenganghäuser''}} (casa con acceso por terraza).<ref>{{Cita web|url=https://www.bauhauskooperation.com/knowledge/the-bauhaus/works/architecture/houses-with-balcony-access-dessau-toerten/|páxina-web=bauhauskooperation.com|título=Houses with Balcony Access, Dessau-Törten|data-acceso=21 de xuño de 2021|lingua=en|data-publicación=2021}}</ref>
 
Hannes Meyer dá unha nova dirección á escola. Gropius pediulle que crease unha sección de arquitectura para permitir que os estudantes fosen formados formalmente cun diploma, que até entón faltaba na Bauhaus. Organizou a fusión e a desaparición de certos talleres, o que lle permitiu instalar novas máquinas e fomentar o [[deseño industrial]].{{Sfnp|Siebenbrodt|Schöbe|2012|p=25}} En canto aos métodos de ensino, expón o seu programa do seguinte xeito:<ref name="Letter">{{En}} Hannes Meyer, «Letter to Walter Gropius», 16 febreiro de 1927, Getty Center for the History of Art and the Humanities, Bauhaus Correspondence, 870570-1.</ref>
Liña 30 ⟶ 29:
{{Cita|As necesidades da xente antes que as do luxo.}}
 
Hannes Meyer desautoriza a estética formalista do seu antecesor. O estudo das formas e cores que fora promovida por Johannes Itten suprímese do ensino, pero sería retomado máis tarde coa continuación da Bauhaus.<ref>Droste 2006, <abbr>pp.</abbr> 72-73</ref> A sección de arquitectura está influenciada polas teorías de Ludwig Hilberseimer, nomeado director da teoría da construción e do curso de proxección construtiva. Isto caracterízase por un urbanismo cualificado como mestura esquemática e social, que reúne construcións para "pequeno-burgueses" e [[Proletariado|proletarios]] como na cidade de {{Lang|de|Törten}}.<ref name=":4">{{Sfnp|Droste |2006, <abbr>|p.</abbr> =79</ref>}}
 
As reformas de Hannes Meyer non foron unánimes entre os mestres e profesores da Bauhaus e provocaron moitas saídas entre eles mentres aumentaban a fricción con Gropius, que non perdeu nada do seu poder sobre o Instituto. Finalmente, as relacións co alcalde da cidade de Dessau están máis que tensas. Teme a politización dos estudantes animada polo director da Bauhaus.<ref name=":1" /> En 1930, Hannes Meyer afirmou publicamente as súas [[Marxismo|posicións marxistas]], o que o levou á destitución da Bauhaus.<ref name{{Sfnp|Droste|2006|p=":3" />65}} Graduouse o 1 agosto na cidade de Dessau. [[Ludwig Mies van der Rohe]] sucédeo como director.<ref name=":0" />
 
=== Emigracións ===
[[File:El_libro_negro_del_terror_nazi_en_europa.jpg|miniatura|Publicación na súa época como director da Estampa Mexicana]]
No outono de 1930, Meyer emigrou á [[Unión Soviética]] como asesor de proxectos urbanos en Giprogor, o instituto soviético para o desenvolvemento e o investimento urbanos, como parte do [[Plans quinquenais da URSS|primeiro plan quinquenal]].<ref name=":1" /> Participou na reurbanización de [[Moscova]] e varias novas cidades. Supervisa especialmente a construción da cidade de Birobidjan, centro administrativo do [[Óblast Autónomo Hebreo|óblast autónomo xudeu]].<ref>{{Sfnp|Ludi, |2002 <abbr>|p.</abbr> =98.</ref>}}<ref>{{Cita publicación periódica|apelidos=Richardson|nome=William|data=1 de febreiro de 1989|título=Architecture, Urban Planning and Housing During the First Five Year Plans: Hannes Meyer in the USSR, 1930-1936|revista=Urban Studies|doi=10.1080/00420988920080121|ISSN=1360-063X|volume=26|páxinas=155-163|número=1|url=https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1080/00420988920080121?journalCode=usja&|editorial=Sage Publications}}</ref> A partir de 1931 uníronselle sete dos seus antigos alumnos da Bauhaus. O grupo coñecíase informalmente como ''{{Lang|de|Rote Bauhausbrigade}}'' (a Brigada Vermella da Bauhaus). Estaba composto por Konrad Püschel, Béla Scheffler, Philipp Tolziner, Tibor Weiner, René Mensch, Antonin Urban e Klaus Meumann.<ref>{{Sfnp|Forgacs |1995 <abbr>|p.</abbr> =179.</ref>}}
 
En 1936, Meyer mudouse a [[Xenebra, Suíza|Xenebra]] durante tres anos, despois emigrou a [[Cidade de México]] invitado polo presidente [[Lázaro Cárdenas]], para traballar para o goberno mexicano.{{Sfnp|Tomas|2003|p=43}} Instalouse no país durante dez anos xunto coa súa muller [[Lena Meyer Bergner]], foi contratado polo [[Instituto Politécnico Nacional]] para ensinar na súa Escola Superior de Enxeñaría e Arquitectura (ESIA), onde dirixiu os cursos de planificación e planificación urbana até [[1941]]. Ao mesmo tempo, entre 1934 e 1941, ocupou o cargo de director do instituto de urbanismo.<ref name=":0" /> Porén, chocou cos nacionalistas e atopou pouco apoio político, pois a intelectualidade mexicana estaba a prol da corrente trosquista.<ref name=":5" />
 
En 1936, Meyer mudouse a [[Xenebra, Suíza|Xenebra]] durante tres anos, despois emigrou a [[Cidade de México]] invitado polo presidente [[Lázaro Cárdenas]], para traballar para o goberno mexicano.<ref name="Tomas">{{Cita libro|páxina=43|ISBN=9782862723075}}.</ref> Ocupou o cargo de director do instituto de urbanismo desde 1939 até 1941.<ref name=":0" /> Instalouse no país durante dez anos xunto coa súa muller [[Lena Meyer Bergner]], foi contratado polo [[Instituto Politécnico Nacional]] para ensinar na súa Escola Superior de Enxeñaría e Arquitectura (ESIA), onde dirixiu os cursos de planificación e planificación urbana até [[1941]]. Tamén foi director técnico da Oficina de Proxectos do Ministerio de Traballo onde participou no Plan Lomas de Becerra para 2.000 familias de traballadores en 1942. Nese ano converteuse ademais en director de ''{{Lang|es|Estampa Mexicana}}'', a editorial do {{Lang|es|''Taller de Gráfica Popular''}}.<ref name="Coll1993">{{Cita libroSfnp|páxina=43VV.AA|ISBN1993|p=9782862720272166}}.</ref>
 
Foi o arquitecto secretario da Comisión de Planificación Hospitalaria do Instituto Mexicano de Seguridade Social en 1943-1944. Por encargo do doutor Gustavo Baz levou a cabo a planificación urbana de [[Tlalnepantla de Baz | Tlalnepantla]] en 1944. Foi coordinador do CAPFCE onde editou a revista ''"Construír Escuelas"'', organizou a fototeca e o arquivo de planos, así como unha exposición itinerante que se presentou no [[Palacio de Belas Artes (Cidade de México) |Palacio de Bellas Artes]].
 
En [[1949]] regresou a [[Europa]] e foi até [[1952]] cando regresou a México por un breve período no que participou no Congreso Nacional de Arquitectos. Finou en Lugano en 1954, cinco anos despois de regresar ao seu país natal.{{SfnSfnp|Andrea Maglio|2002|p=49}}
 
== Legado ==
Durante o seu mandato como director da escola Bauhaus, Hannes Meyer foi un arquitecto controvertido pola súa [[Marxismo|concepción marxista]] da arquitectura e o [[Planificación urbanística|urbanismo]], no tempo en que os [[Nazismo|nazis]] alcanzaron o poder en Alemaña. Aínda que era popular entre os estudantes, a algúns dos profesores non lles gustaba e deixaron a escola, como [[Hans Wittwer]] e [[Johan Niegemann]].<ref name=":4" />[[Ficheiro:Dessau,Bauhaus,Laubenganghaus_Peterholzstr._56.jpg|alt=|miniatura| {{Lang|de|''Laubenganghäuser''}}, na cidade de Törten, Dessau .]]Retrospectivamente, os críticos recoñeceron a forte influencia de Meyer no desenvolvemento da Bauhaus.<ref name=":0" /> Os seus estudantes estiveron tamén marcados pola súa dirección e as ideas marxistas que transmitiu durante o seu mandato.{{SfnSfnp|Magdalena Droste|2006|p=81}} En México, o seu traballo e conferencias inspiraron o enfoque de planificación urbana do país.<ref name="Tomas">{{Cita libro|páxina=43|ISBN=9782862723075}}.</ref>
 
En 2017, a antiga escola ADGB e os {{Lang|de|''Laubenganghäuser''}} construídos polo arquitecto convertéronse en [[Patrimonio da Humanidade|patrimonio da humanidade da UNESCO,]] que xa incluía as sedes da Bauhaus en Weimar e Dessau. A elección destas construcións está xustificada pola organización polo feito de seren ''"importantes contribucións ás ideas da Bauhaus para un deseño limpo, funcionalismo e reforma social"'' .<ref name="unesco">{{Cita web|url=http://whc.unesco.org/fr/list/729/|páxina-web=whc.unesco.org|título=Bauhaus et ses sites à Weimar, Dessau et Bernau|data-acceso=21 de xuño de 2021|lingua=fr}}.</ref> .
 
== Fitos ==
Liña 66 ⟶ 67:
*{{Cita libro|título=ABC: International Constructivist Architecture, 1922-1939|apelidos=Ingberman|nome=Sima|editorial=MIT Press|ano=1994|ISBN=0-262-09031-7|lingua=en|lugar=Massachussets|capítulo=The Formation of a Group and the Birth of a Magazine|páxinas=43-50}}
*{{Cita libro|título=Pionniers de l'architecture moderne: une anthologie|apelidos=Ludi|nome=Jean-Claude|editorial=Presses polytechniques et universitaires romandes|ano=2002|ISBN=9782862723075|lingua=fr|lugar=Lausana}}
*{{Cita libro|título=Hannes Meyer: un razionalista in esilio. Architettura, urbanistica e politica 1930-54 (Storia dell'archit. e delle città. Studi)|apelidos=Maglio|nome=Andrea|editorial=Franco Angeli|ano=2002|ISBN=978-8846433473|lugar=Milán|lingua=it|serie=Colección: Storia dell'architettura e della città, Vol. 5}}
*{{Cita libro|título=Architectural research addressing societal challenges: proceedings of the EAAE ARCC 10th International Conference (EAAE ARCC 2016), 15-18 June 2016, Lisbon, Portugal|apelidos=Rodrigues Couceiro Costa|nome=Manuel Jorge|editorial=CRC Press|ano=2017|apelidos2=Roseta|nome2=Filipa|apelidos3=Pestana Lages|nome3=Joana|apelidos4=Couceiro da Costa|nome4=Susana|lugar=Boca Ratón|lingua=en|ISBN=9781351849579}}
*{{Cita libro|título=Bauhaus|apelidos=Siebenbrodt|nome=Michael|editorial=Parkstone International|ano=2017|ISBN=9781780428710|apelidos2=Schöbe|nome2=Lutz|lugar=Nova York|lingua=en}}
*{{Cita libro|título=Les temporalités des villes|apelidos=Tomas|nome=François|editorial=Université de Saint-Etienne|ano=2003|ISBN=9782862723075|lingua=fr|lugar=Saint-Etienne}}
*{{Cita libro|título=L'immeuble collectif des années 50: Saint-Etienne, de la place Foch à Beaulieu (Paysage, architecture, urbanisme)|apelidos=VV.AA.|editorial=Publications de l'Université de Saint-Etienne|ano=1993|ISBN=978-2862720272|lingua=fr|lugar=Saint-Etienne}}
 
== Ligazóns externas ==