Trindade (Masaccio): Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m formatos varios
Liña 16:
[[File:Smn,_navata_sx,_masaccio,_trinità,_1425-27,_00.1.JPG|miniatura|Exposición actual]]
 
A '''''Trindade''''' é un [[fresco]] realizado polo pintor [[Italia|italiano]] [[Renacemento|renacentista]] [[Masaccio]]. O seu título completo é a '''Sacra Trindade, coa Virxe, San Xoán e doantes''' , ou ben '''A Santa Trindade''' (en italiano, '''''Santa Trinità'''''). Está pintado nun dos muros laterais da [[igrexa de Santa María Novella]] de [[Florencia]] en [[Italia]]. É tal vez a obra máis celebrada de [[Masaccio]] á parte dos [[Fresco|frescos]] da [[Capela Brancacci]]. As opinións sobre a datación do fresco varían entre 1425 e [[1425|1428]]. As medidas aproximadas son 670 [[Centímetro|centímetros]] de altura por 317 [[Centímetro|cm]]. de anchura.
 
Foi redescuberto na súa totalidade en [[1861]], despois de terse escondido no século XVI por un [[Giorgio Vasari|retablo de Vasari]] e un altar de pedra. Está considerada unha das obras fundamentais da [[pintura]] na [[Idade Moderna]]. <ref>Walther, I.F. (dir.), ''Los maestros de la pintura occidental'', Taschen, 2005. ISBN 3-8228-4744-5, Tomo I, págp. 93</ref>
 
Os críticos do [[século XIX]] viron nela unha revelación dos principios de [[Filippo Brunelleschi|Brunelleschi]] en arquitectura e o uso da '''[[Perspectiva (gráfica)|perspectiva]]''', até o punto de que algúns creron que Brunelleschi intervira directamente no deseño da obra (fose directamente así ou non, pénsase que [[Filippo Brunelleschi|Brunelleschi]] polo menos ensinoulle conceptos e técnicas de perspectiva a Masaccio). Cando se executou, a arquitectura renacentista non proporcionara aínda ningunha [[bóveda de canón]].<ref>[[Siegfried Giedion]], en ''Espacio, tiempo y arquitectura'', señala que las primeras serían las bóvedas interior y exterior de [[Leon Battista Alberti]] en Sant'Andrea, Mantua, que comenzó casi cinco décadas después de la prematura muerte de Masaccio.</ref> A obra lembra ás primeiras obras da arquitectura do Prerrenacemento como [[Basílica de San Lourenzo|San Lorenzo]] de [[Filippo Brunelleschi|Brunelleschi]] e o tabernáculo de San Luís na igrexa de Orsanmichele.<ref>Walther, I.F. (dir.), ''op. cit''.</ref>
 
Cando se executou, a arquitectura renacentista non proporcionara aínda ningunha [[bóveda de canón]].<ref>[[Siegfried Giedion]], en ''Espacio, tiempo y arquitectura'', señala que las primeras serían las bóvedas interior y exterior de [[Leon Battista Alberti]] en Sant'Andrea, Mantua, que comenzó casi cinco décadas después de la prematura muerte de Masaccio.</ref> A obra lembra ás primeiras obras da arquitectura do Prerrenacemento como [[Basílica de San Lourenzo|San Lorenzo]] de [[Filippo Brunelleschi|Brunelleschi]] e o tabernáculo de San Luís na igrexa de Orsanmichele.<ref>Walther, I.F. (dir.), ''op. cit''.</ref>
A pintura representa o dogma da [[Santa Trindade|Trindade]], no marco dunha capela inspirada en arcos triunfais romanos, con [[Bóveda de canón|bóveda de medio canón]] dividida en artesoados e sostida por [[Orde xónica|columnas xónicas]], flanqueada á súa vez por pilastras que sosteñen un [[entaboamento]] .
 
== Descrición ==
A ''Trindade'' destaca pola súa inspiración, tomada dos antigos [[Arco de triunfo|arcos de triunfo romanos]] e a súa estrita adhesión aos descubrimentos recentes en termos de perspectiva, cun punto de fuga a nivel do espectador, de xeito que, como describe Vasari <ref>''Le vite...'', 1568: «Quello che vi è bellissimo, oltre alle figure, è una volta a mezza botte tirata in prospettiva, e spartita in quadri pieni di rosoni che diminuiscono e scortano così bene che pare che sia bucato quel muro».</ref> «''O que é fermoso, ademais das figuras, é unha bóveda de canón debuxada en perspectiva e dividida en cadrados cheos de rosetas que diminúen e se reducen tan ben que parece que a parede está perforada ».'' Con este fresco, Masaccio consegue a perfección no uso da perspectiva cónica central, dun punto de fuga. <ref>Carrassat, P.F.R., ''Maestros de la pintura'', Spes Editorial, S.L., 2005. ISBN 84-8332-597-7</ref> O uso da perspectiva dese xeito xenera unha composición en [[Trompe-l'œil|trompe l'oeil]] con figuras e espazo representados a tamaño natural. O fresco tivo un efecto transformador en xeracións de pintores florentinos e artistas visitantes. <ref>Walther, I.F. (dir.), ''op. cit.''</ref>
A pintura representa o [[dogma]] da [[Santa Trindade|Trindade]], no marco dunha capela inspirada en [[Arco de triunfo|arcos triunfais]] romanos, con [[Bóveda de canón|bóveda de medio canón]] dividida en artesoados e sostida por [[Orde xónica|columnas xónicas]], flanqueada á súa vez por [[Pilastra|pilastras]] que sosteñen un [[entaboamento]] .
 
A ''Trindade'' destaca pola súa inspiración, tomada dos antigos [[Arco de triunfo|arcos de triunfo romanos]] e a súa estrita adhesión aos descubrimentos recentes en termos de perspectiva, cun punto de fuga a nivel do espectador, de xeito que, como describe Vasari :<ref>''Le vite...'', 1568: «Quello che vi è bellissimo, oltre alle figure, è una volta a mezza botte tirata in prospettiva, e spartita in quadri pieni di rosoni che diminuiscono e scortano così bene che pare che sia bucato quel muro».</ref> «''O que é fermoso, ademais das figuras, é unha bóveda de canón debuxada en perspectiva e dividida en cadrados cheos de rosetas que diminúen e se reducen tan ben que parece que a parede está perforada ».'' Con este fresco, Masaccio consegue a perfección no uso da perspectiva cónica central, dun punto de fuga. <ref>Carrassat, P.F.R., ''Maestros de la pintura'', Spes Editorial, S.L., 2005. ISBN 84-8332-597-7</ref> O uso da perspectiva dese xeito xenera unha composición en [[Trompe-l'œil|trompe l'oeil]] con figuras e espazo representados a tamaño natural. O fresco tivo un efecto transformador en xeracións de pintores florentinos e artistas visitantes. <ref>Walther, I.F. (dir.), ''op. cit.''</ref>
 
Os doadores representan outra importante novidade, que ocupa o propio espazo do espectador, fronte ao plano da pintura, que está representado polas columnas xónicas e as pilastras das que parece saír a falsa bóveda. A súa postura é tradicional para os doantes: orar, pero a tamaño natural, e a atención ao realismo e ao volume é considerable.
 
Debaixo deles, e funcionando como base da composición, hai un altar de mármore baixo o que se ve un esqueleto xacente. Unha vista detallada do esqueleto no sarcófago tamén revela a vella advertencia, con letras claras: <small>''IO FU GIÀ QUEL CHE VOI SETE: E QUEL CHI SON VOI ANCOR SARETE'' (en [[Lingua galega|galego]], EU ERA O QUE SODES, E O QUE EU SON, TI SERÁS).</small>
 
A interpretación máis común da ''Trindade'' é que a pintura vincula á tradicional conexión medieval da capela co [[Monte Calvario|Calvario]], Κρανιου Τοπος (Kraniou Topos, en grego) ou Gólgota en [[Lingua aramea|arameo]], que significan [[cranio]]. A tumba no fondo pode ser dos doantes ou de [[Adán]]. Tamén pode significar a viaxe que o espírito humano debe facer para acadar a salvación, elevándose sobre a vida terrestre e o corpo corruptible a través da oración (os dous doantes) e a intercesión da Virxe e San Xoán Evanxelista perante a Trindade.
 
A interpretación máis común da ''Trindade'' é que a pintura vincula á tradicional conexión medieval da capela co [[Monte Calvario|Calvario]], Κρανιου Τοπος (Kraniou Topos) en grego ou Gólgota en arameo, que significan cranio. A tumba no fondo pode ser dos doantes ou de Adán. Tamén pode significar a viaxe que o espírito humano debe facer para acadar a salvación, elevándose sobre a vida terrestre e o corpo corruptible a través da oración (os dous doantes) e a intercesión da Virxe e San Xoán Evanxelizador ante a Trindade. A pintura pódese ler nunha dirección vertical ascendente, como a ascensión cara á salvación eterna, desde o esqueleto (símbolo da morte) até a vida eterna (Deus Pai), pasando pola oración (doadores), a intercesión dos santos (Santo Xoán e a Virxe), e redención (Cristo crucificado).
 
== Notas ==
Liña 38 ⟶ 43:
{{Commonscat|Trinity (Masaccio)}}
=== Bibliografía ===
* {{Cita libro|título=Maestros de la pintura|apelidos=Fride-Carrassat|nome=Patricia|editorial=Spes Editorial|ano=2005|ISBN=9788483325971|lugar=Barcelona|serie=Colección: Reconocer el arte}}
* Goffen, Rona. ''Masaccio's 'Trinity'' (serie "Masterpieces of Western Painting")
*{{Cita libro|título=Masaccio|apelidos=Spike|nome=John T.|editorial=Rizzoli libri illustrati|ano=2002|ISBN=88-7423-007-9|lugar=Milán|lingua=it}}
*{{Cita libro|título=Los maestros de la pintura occidental,|apelidos=Walther|nome=I.F. (dir.)|editorial=Taschen|ano=2005|ISBN=3-8228-4744-5|lugar=Colonia|lingua=es|volume=I}}
 
=== Ligazóns externas ===