María I de Inglaterra: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Recuperando 1 fontes e etiquetando 0 como mortas.) #IABot (v2.0.8
m Reemplazos con Replacer: «Amberes»
Liña 153:
=== Política económica ===
[[Ficheiro:Philip & Mary Irish groat 602446.jpg|miniatura |Un groat irlandés coa [[efixie]] de Filipe e María.]]
Os anos do seu reinado foron excesivamente pluviosos. As precipitacións persistentes e as inundacións posteriores conduciron ao fame.{{sfnm|Loades|2014|1p=179|Porter|2007|2pp=229, 375|Whitelock|2009|3p=277}} Outro problema foi a diminución do comercio de teas de [[AmberesAntuerpen]].{{harvnp|Tittler|1991|p=48}} Malia o seu matrimonio con Filipe, Inglaterra non se beneficiou do comercio desmesuradamente lucrativo de España co Novo Mundo.{{harvnp|Tittler|1991|p=49}} Os españois custodiaban celosamente as súas rutas comerciais e a raíña inglesa non podía tolerar o [[contrabando|comercio ilícito]] ou a [[piratería]] contra o seu marido.{{harvnp|Tittler|1991|pp=49-50}} Nun intento por aumentar o comercio e rescatar a economía inglesa, os conselleiros de María continuaron a política do [[John Dudley|duque de Northumberland]] de buscar novas rutas comerciais. A raíña inglesa outorgou unha [[carta real]] á [[Compañía de Moscovia]], cuxo primeiro gobernador foi [[Sebastián Caboto]];{{harvnp|Porter|2007|p=372}} ademais, encargou un [[mapamundi|atlas mundial]] a Diogo Homem.{{harvnp|Porter|2007|p=373}} Aventureiros como John Lok e William Towerson navegaron ao sur nun intento de desenvolver vínculos coa costa africana.{{harvnp|Porter|2007|p=373}} Xa en xuño de 1553, nos últimos días de Eduardo VI, estableceuse unha expedición en procura dun paso polo nordés cara ao Oriente.{{harvnp|Porter|2007|p=370}} O navegante [[Richard Chancellor]] chegou á cidade rusa de [[Arkhangelsk]] a través do [[mar Branco]], nunha expedición na que faleceu o seu comandante [[Hugh Willoughby]]. Desde alí viaxou á capital do [[Tsarato ruso|tsarato]] e foi recibido en [[Moscova]] por [[Iván IV de Rusia|Iván «o Terrible»]], quen estaba interesado nun acordo comercial con Inglaterra.<ref>{{cita libro|idioma=en|apelidos=de Madariaga|nome=Isabel|ano=2006|título=Ivan the Terrible|lugar=New Haven|editorial=Yale University Press|isbn=978-0-300-11973-2|oclc=837107771|páxinas=120-121}}</ref> O 5 de abril de 1555, María e Filipe enviaron unha carta de agradecemento a Iván para confirmar as súas intencións de comerciar.{{harvnp|Porter|2007|p=371}}
 
Financeiramente, o goberno de María deduciu que o sistema económico aínda medieval xa non era eficaz ao Estado, polo que emprendeu un plan de reformas.{{sfnm|Porter|2007|1p=375|Tittler|1991|2p=51}} A raíña conservou a William Paulet, marqués de Winchester, no cargo de lord gran tesoureiro -posición na que se desempeñaba desde o reinado de Eduardo VI- e asignoulle supervisar o sistema de recadación de impostos. John Baker, marqués de Winchester, e Walter Mildmay trataron de reactivar o tesouro, pero as súas reformas tardaron moito tempo en ter efecto.{{harvnp|Loades|2014|p=179}} A casa real tamén estudara a fondo novas formas de aforrar diñeiro. Un informe revelou que a raíña pagaba ás súas serventas e subordinados moito máis do que o seu pai fixera e que se gastaban grandes sumas no gardarroupa real.{{harvnp|Porter|2007|p=377}} A moeda inglesa experimentara problemas tanto no reinado de Henrique VIII como no de Eduardo VI. María fixo plans para a reforma monetaria, pero non se implantaron ata despois da súa morte.{{sfnm|Porter|2007|1p=376|Tittler|1991|2p=53}}