DMC DeLorean: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
Liña 11:
|configuración = Motor traseiro / tracción traseira
|prototipo =
|dimensións = 4215 mm / 1855 mm / 1140 mm / 2415 mm</br>Altura coas portas abertas: 1962 mm<ref name="Espey 2014 p 16"/>
|peso = 1233 kg<ref name="Espey 2014 p 16">James Espey (2014). ''The Illustrated Buyer's Guide to DeLorean Automobiles'', p. 16.</ref> |peso = 1233 kg<ref>James Espey (2014). ''The Illustrated Buyer's Guide to DeLorean Automobiles''. DeLorean Garage. p. 16. ISBN 978-0-9856578-1-9.</ref>▼
|deseñador = [[Giorgetto Giugiaro]] en [[Italdesign Giugiaro|Italdesign]]
}}
Liña 25:
En outubro de [[1976]] completouse o primeiro prototipo do DeLorean, deseñado por William T. Collins,<ref name=deloreanmuseumhistory>[https://web.archive.org/web/20151006112343/http://www.deloreanmuseum.org/car.html The Car: History]. ''www.deloreanmuseum.org''. Consultado o 2 de xuño de 2020.</ref> [[enxeñeiro]] xefe e deseñador (que anteriormente era o enxeñeiro xefe de [[Pontiac]]); o prototipo foi coñecido como «DSV-1» ou «DeLorean Safety Vehicle».<ref>John Lamm (2003). ''DeLorean Stainless Steel Illusion'', p. 23.</ref> A medida que o desenvolvemento continuou, o modelo denominouse «DSV-12»<ref>John Lamm (2003). ''DeLorean Stainless Steel Illusion'', p. 28.</ref> e máis tarde «DMC-12», xa que DMC tiña como obxectivo un prezo de venda de $ 12.000 no intre do lanzamento.<ref name="cnndmcdelorean">[https://www.cnn.com/style/article/dmc-delorean/index.html DMC DeLorean: The troubled past of the car that went back to the future]. ''www.cnn.com''. Consultado o 5 de maio de 2021.</ref> Orixinalmente, o motor traseiro do coche ía ser un [[motor Wankel]] de [[Citroën]], mais foi substituído por un deseño [[Francia|francés]] denominado ''[[Motor PRV|PRV]]'' ([[Peugeot]]-[[Renault]]-[[Volvo]]), un motor V6 de [[Inxección de combustíbel|inxección]] que melloraba a escasa eficiencia do motor Wankel, o cal era un aspecto importante pola escaseza de combustíbeis que estaba sufrindo o mundo enteiro por mor da [[crise do petróleo de 1973]]. William Collins e [[John DeLorean]] imaxinaron un [[chasis]] producido cunha tecnoloxía nova que nunca fora probada denominada ''Elastic Reservoir Moulding'' (ERM), que podería contribuír a reducir o peso do coche e por tanto suponse que tamén reduciría os custos de produción, mais esta tecnoloxía da que DeLorean mercara os dereitos da [[patente]] non resultou ser axeitada para a produción en masa.
A finais de 1980, DMC abandonou o nome DMC-12 pensado orixinalmente para o seu automóbil, denominándoo finalmente «DeLorean», que acabou [[DMC DeLorean#Prezo e equipamento|custando]] moito máis do planeado inicialmente. O coche deportivo DeLorean, como se describiu nos anuncios,<ref>Lamm, John (2003). ''DeLorean Stainless Steel Illusion'' (2nd ed.), pp. 94–95.</ref> construíuse finalmente na fábrica de [[Dunmurry]], [[Irlanda do Norte]], a uns poucos quilómetros do centro de [[Belfast]]. A construción da fábrica empezou en outubro de [[1978]] e aínda que o comezo da produción do DeLorean foi planificado para [[1979]], cuestións de enxeñería e o exceso no presuposto atrasaron o comezo da produción até 1981. Durante esa época, a taxa de [[desemprego]] era moi alta en Irlanda do Norte e os residentes facían cola para pedir emprego na fábrica. A man de obra estaba composta por [[protestantes]] e [[católicos]] que estaban contentos de apartar as súas diferenzas relixiosas para traballar en equipo. Case todo o persoal de produción non tiña experiencia, por iso, varias centenas de unidades do DeLorean foron producidas sen paneis de aceiro inoxidábel para formar aos traballadores, as cales nunca foron comercializadas.<ref name=dmcnewsproductionnumbers /> Eses DeLorean eran coñecidos como "black cars“ (coches negros), un [[alcume]] que se refería aos seus paneis negros feitos de [[fibra de vidro]].<ref name=dmcnewsproductionnumbers /> Malia a formación dos traballadores, moitos coches tiñan problemas de calidade. Os problemas de calidade melloraron co paso do tempo; en 1982 resolvéronse moitos deles,<ref>John Lamm (2003). ''DeLorean Stainless Steel Illusion''
A DeLorean Motor Company declarouse en [[
Entre xaneiro de 1981 e decembro de 1982 ensambláronse aproximadamente 9.200 unidades entre a DeLorean Motor Company e Consolidated International,<ref name=dmcnewsproductionnumbers>{{cita web|autor=Knut Grimsrud |url=http://www.dmcnews.com/faq/h_vins.htm |título=DeLorean FAQ - Historic Information - DeLorean Production Numbers |lingua=inglés |páxina-web=Dmcnews.com}}</ref> aínda que algunhas fontes indican que en total só se construíron 8.975<ref>Espey, James (2014). ''The Illustrated Buyer's Guide to DeLorean Automobiles
==
=== Carrozaría ===
[[Ficheiro:1981 Delorean DMC-12 (33896730583).jpg|thumb|right|Un DeLorean pintado de cor vermella.]]
Liña 39:
A carrozaría do DeLorean require un mantemento relativamente sinxelo: segundo parece, os pequenos arañazos nas superficies dos paneis de aceiro inoxidábel poden ser eliminados cun [[fregaduxo]] non metálico.<ref>{{cita web| nome=Knut| apelido=Grimsrud |url=http://www.dmcnews.com/faq/c_body.htm |título=DeLorean FAQ - Care & Feeding - Stainless Steel Body Maintenance |idioma=inglés |páxina-web=Dmcnews.com| dataacceso=16 de setembro de 2020}}</ref>
A característica máis rechamante do DeLorean eran as súas [[portas de á de gaivota]]. O problema común de soster o peso deste tipo de portas foi resolto por outros fabricantes con portas lixeiras no [[Mercedes-Benz 300 SL]] e un sistema con bomba de ar no [[Bricklin SV-1]], aínda que estes deseños tivesen algunha que outra desvantaxe estrutural ou de comodidade. As portas do DeLorean teñen unhas barras de torsión que foron desenvolvidas por Grumman Aerospace e construídas no [[Reino Unido]] por Unbrako (unha división de SPS Technologies de Jenkintown ([[Pensilvania]], [[Estados Unidos|EUA]]), as cales foron instaladas para soportar o peso das portas.<ref>{{cita web| nome=Knut| apelido=Grimsrud |url=http://www.dmcnews.com/faq/h_doors.htm |título=DeLorean FAQ – Historic Information – Door Design |idioma=inglés |páxina-web=Dmcnews.com |dataacceso=19 de setembro de 2020}}</ref> Estas portas necesitan un mínimo espazo para abrilas: só 27,5 cm (11 [[polgada]]s).<ref>{{cita web| nome=Knut| apelido=Grimsrud |url=http://www.dmcnews.com/faq/t_dims.htm |título=DeLorean FAQ – Vehicle Dimensions from Technical Manual, Workshop Manual |idioma=inglés |páxina-web=Dmcnews.com|dataacceso=16 de setembro de 2020}}</ref> Isto fai que sexa fácil de abrir e pechar o coche nos aparcadoiros en comparación coas portas convencionais. Do mesmo xeito que as portas instaladas no [[Lamborghini Countach]], as portas do DeLorean posúen unhas pequenas [[fiestra]]s, xa que unhas fiestras do mesmo tamaño do vidro non serían completamente retráctiles dentro dos
=== Motor e caixa de cambios ===
Liña 78:
A [[DeLorean Motor Company]] encomendoulle dous DeLorean biturbo a unha empresa chamada Legend Industries, os cales tiñan as placas [[Vehicle Identification Number|VIN]] 502 e VIN 530. Legend Industries instalou dous [[turbo]]s IHI RHB52 e dous [[intercooler]]s no motor V6, aumentando a potencia até os 350 CV. Estes coches aceleraban de 0 a 60 mph (96,5 km/h) en 5,8 segundos e percorrían 1/4 de milla (402 m) nun tempo de 14,7 segundos.<ref>{{Cita web |url=http://www.entermyworld.com/gallery/dmc-vin-502| título=LEGEND TURBO - VIN 502| páxina-web=Enter my world | dataacceso= 12 de agosto de 2014}}</ref>
Nunha proba realizada no
A DMC tamén encomendou dous DeLorean cun único turbo no motor (VIN 528 e VIN 558),<ref>[https://www.pjgrady.co.uk/legend-industries DeLorean Legend Industries]. ''www.pjgrady.co.uk''. Consultado o 18 de setembro de 2020.</ref> e planeaba ofrecer un motor turboalimentado como opción de US $ 7.500 en 1984.<ref name="topspeeddelorean">[https://www.topspeed.com/cars/others/1981-dmc-delorean-ar185000.amp.html 1981 DMC DeLorean]. ''www.topspeed.com''. Consultado o 18 de setembro de 2020.</ref> Denantes de que calquera un dos 5.000 coches puidese ser producido, a DMC declarouse en quebra, o que levou á Legend Industries, así como outros provedores, á quebra tamén.<ref name="DeLoreanGoldPortfolio">R. M. Clarke (1995). ''DeLorean: 1977–1995 Gold Portfolio'', pp. 137–143.</ref>
Liña 94:
=== DeLorean co posto de condución á dereita ===
[[Ficheiro:De Lorean DMC12 - Flickr - foshie (1).jpg|thumb|230px|Un DeLorean co posto de condución no lado dereito.]]
Malia ter sido producidos en [[Irlanda do Norte]], os DeLorean estaban dirixidos, perante todo, para o mercado [[Estados Unidos|estadounidense]]. Por iso, todos os exemplares producidos tiñan o posto de condución á esquerda (deseñados para seren conducidos pola parte dereita da [[estrada]]). Algúns deles (16 exemplares) foron convertidos para seren conducidos dende o asento dereito por mecánicos especialistas do [[Reino Unido]], mais nunca foron producidos así por DMC, así que a popularidade deste modelo no Reino Unido foi moi limitada.
DMC sabía que era necesaria unha versión co volante no lado dereito para o mercado británico e para outros países como [[Irlanda]], [[Australia]] ou o [[Xapón]], por iso, aproximadamente 30 unidades do DeLorean foron enviadas a unha empresa chamada Wooler-Hodec e os 20 mellores coches debían ser convertidos para ter o posto de condución no lado dereito; porén, só se completaron 13 coches denantes de que DMC se declarase en quebra, o que posteriormente levou ao peche de Wooler-Hodec.<ref>{{Cita libro | título = DeLorean Celebrating the Impossible| autor=Chris Parnham| autor2= Andrew Withers| publicación = DeLorean Motor Cars (1978) Ltd. | ISBN=978-0-9928594-0-4|data= 2014| páxinas = 356–358}}</ref>
Outros tres coches co volante á dereita autorizados pola fábrica (coñecidos como «coches AXI») foron construídos. Estes coches foron rexistrados e utilizados pola fábrica en Irlanda do Norte, con [[Placa da matrícula (automobilismo)|matrículas]] AXI 1697, AXI 1698 e AXI 1699 e teñen pequenas diferenzas en comparación cos coches modificados por Wooler-Hodec.<ref>{{Cita libro | título = DeLorean Celebrating the Impossible| autor=Chris Parnham| autor2= Andrew Withers| publicación = DeLorean Motor Cars (1978) Ltd. | ISBN=978-0-9928594-0-4|data= 2014| páxinas = 360–361}}</ref>
Liña 116:
* John Lamm, ''DeLorean Stainless Steel Illusion'', 2ª edición (2003). Fort Jones, CA: Red Lion Press. ISBN 0-9744141-0-7.
* R. M. Clarke, ''DeLorean: 1977–1995 Gold Portfolio'' ([[28 de decembro]] de [[1995]]). Cobham: Brooklands. ISBN 1-85520-331-6.
▲
== Véxase tamén ==
| |||