Skogsrået: Diferenzas entre revisións

O poema sinfónico estreouse o 17 de abril de 1895 no Gran Salón da [[Universidade de Helsinqui]], co propio Sibelius dirixindo a [[Helsingin kaupunginorkesteri]]; o programa tamén incluíu o poema sinfónico ''[[Vårsång]]'' (''Canción da primavera'') e seleccións da ''[[Suite Carelia]]''. Dous días despois repetiuse a interpretación. A pesar da súa acollida positiva, ''Skogsrået'' tan só foi interpretada outras cinco veces en vida de Sibelius: dúas en [[Turku]] o 29 e o 30 de novembro de 1897; dúas en Helsinqui na estrea da súa ''[[Sinfonía núm. 1 (Sibelius)|Primeira Sinfonía]]'' o 26 e o 30 de abril de 1899 (un acontecemento de grangrande importancia na carreira de Sibelius, e un sinal de que o compositor vía ‘’Skogsrået’’''Skogsrået'' como un contrapunto digno para a sínfonía{{sfn|Wicklund|2015|p=vii}}); e, logo dunha paréntese de 37 anos, unha vez máis en Helsinqui o 27 de outubro de 1936.{{efn|O melodrama foi representado en [[Tampere]] en 1898 e en [[Joensuu]] en 1911.{{sfn|Kurki|1999}}}} Sibelius, que aos seus setenta anos retirárasese retirara a [[Ainola]], non estivo presente nesta última interpretación, aínda que parece terque seleccionadoseleccionou personalmente ''Skogsrået'' para o programa;{{sfn|Anderson|1996|pp=51–52}} [[Georg Schnéevoigt]], que reduciu a partitura amplamente para adaptar o tempo da interpretación ao asignado á súa retransmisión radiofónica, dirixiu a [[Helsingin kaupunginorkesteri]], co Presidentepresidente [[Pehr Evind Svinhufvud]], o Primeiroprimeiro Ministroministro [[Kyösti Kallio]], e o [[Mariscal de campo|Mariscalmariscal]] [[Carl Gustaf Emil Mannerheim]] entre o público.{{sfn|Kurki|1999}}

Despois de 1936, ''Skogsrået'' desapareceu do repertorio de novo. Ao longo da súa carreira, Sibelius tivo problemas con '"bloqueos'" creativos e episodios de depresión. Isto levouno a tirar ao lume as partituras cando se sentiu incapaz de revisalas ao nivel que el mesmo esixía. Este foi o destino máis notorio da súa ''[[Sinfonía núm. 8 (Sibelius)|Oitava Sinfonía]]'', mais tamén o de moitas obras das décadas de 1880 e 1890.{{sfn|Barnett|2007|p=345}}{{sfn|Howell|2006|32}} Con todo, non destruiudestruíu ''Skogsrået''. A balada permanecía abandonada entre as máis de 10 000 páxinas de papeis e partituras que a familia do compositor depositara en 1982 no arquivo da Biblioteca da Universidade de Helsinqui.{{sfn|Murtomäki|2001|p=95}} A obra foi 'redescuberta' polo experto en manuscritos Kari Kilpeläinen; o seu posterior recoñecemento por parte de Fabian Dahlström "colleu a Finlandia, e aoo mundo da música, por sorpresa": o poema sinfónico, de 22 minutos de duración e escrito para orquesta completa, foi moito máis que o melodrama "refundido sen o orador" que moitos no establecimiento de Sibelius lle outorgaran.{{sfn|Anderson|1996|pp=51–52}} ''Skogsrået'' tivo a súa 'estrea mundial' moderna o 9 de febreiro de 1996 pola [[Sinfonia Lahti]], baixo a batuta de [[Osmo Vänskä]]. Vänskä recibiu permiso da familia de Sibelius para interpretar a obra.{{sfn|Tumelty|1996|p=13}} Por necesidade, Vänskä complementou o manuscrito cheo de edicións e, polo tanto, "moi difícil de ler" de forma illada, con notas da interpretación de 1936.{{sfn|Grimley|2004|p=240}} En 2006, [[Breitkopf & Härtel]] publicou a primeira edición de ''Skogsrået''.{{sfn|Wicklund|2015|p=viii}}

En 1893, Sibelius expresara a súa crenza na necesidade de motivación poética na música nunha carta ao poeta [[J. H. Erkko]],: "creo que a música son, que é a música absoluta, non pode satisfacer. Esperta sentimentos e estados de ánimo pero sempre algo insatisfactorio permanece nas nosas almas..."{{sfn|Wicklund|2015|p=vi}} Nunha carta a Aino en agosto de 1894, Sibelius afirmou ser "realmente un pintor de tons e poeta" no molde dos poemas sinfónicos de [[Franz Liszt|Liszt]].{{sfn|Murtomäki|2001|p=102}} En ''Skogsrået'', Sibelius adhíreseadheriuse estreitamente á estrutura narrativa do poema de Rydberg, tanto que na estrea de 1895, ás persoas da audiencia proporcionáronselles copias do material orixinal, indicando o centro da trama de Rydberg na interpretación.{{sfn|Grimley|2004|p=100}}{{sfn|Kurki|1999}} Debido ás súas calidades programáticas, as personalidades da musicoloxía adoitan describir ''Skogsrået'', aínda que nun só movemento, como unha obra con catro seccións informais ou "''tableaux'' dramáticos", cada un dos cales corresponde a a unha das catro estrofas do poema:{{sfn|Goss|2009|p=204-206}}{{sfn|Kurki|1999}}