DMC DeLorean: Diferenzas entre revisións

O DeLorean é propulsado por un [[motor PRV]] [[Motor atmosférico|atmosférico]] de [[Motor V6|6 cilindros en V]] nunha disposición a 90 graos, que foi desenvolvido conxuntamente polas marcas [[Peugeot]], [[Renault]] e [[Volvo]].<ref name="dmcnewspower">{{cita web|autor=Knut Grimsrud |url=http://www.dmcnews.com/faq/t_power.htm |título=DeLorean FAQ - Powerplant and Drivetrain |lingua=inglés |páxina-web=Dmcnews.com |dataacceso=9 de novembro de 2012}}</ref> Este motor é un desenvolvemento do PRV de 2,7 litros dousado no Renault 30, e conta cun sistema de [[inxección de combustíbel]] [[Robert Bosch GmbH|Bosch]] K-Jetronic. Está montado [[Motor lonxitudinal|lonxitudinalmente]] detrás do [[Eixe (mecánica)|eixe]] traseiro, cunha [[cilindrada]] de 2849 cc, un [[Diámetro (motor)|diámetro]] x [[Carreira (motor)|carreira]] de 91 mm x 73 mm e unha [[Relación de compresión (motores)|relación de compresión]] de 8,8:1.<ref name="supercarsdmc12"/> O [[Bloque do motor|bloque]] e as [[Cabeza do motor|cabezas]] están feitos dunha [[aliaxe de aluminio]] lixeira, ten unha distribución [[Motor SOHC|SOHC]] cunhacon [[árbore de levas]] en cabeza e dúas válvulas por [[Cilindro (motor)|cilindro]] (12 en total). Debido a que o motor está montado na parte traseira do vehículo, a súa distribución de peso é do 35% diante e do 65% detrás.<ref>{{cita web|autor=Knut Grimsrud |url=http://www.dmcnews.com/faq/t_weight.htm |título=DeLorean FAQ – Weight and Balance from Technical manual |idioma=inglés |páxina-web=Dmcnews.com |data-acceso=26 de decembro de 2020}}</ref> Para unha axeitada refrixeración do motor, o [[radiador]] está montado na parte dianteira.

A dirección é de cremalleira e piñón, cunha desmultiplicación total de 14,9:1, dando 2,65 xiros de tope a tope e un diámetro de xiro de 10,67 m (35,0 pés). Os DeLorean orixinalmente foron producidos equipados con [[pina]]s de aliaxe, en medidas 195/60 HR de 14 polgadas (35,6 cm) de diámetro x 6 polgadas (15,2 cm) de ancho as da parte dianteira; e 235/60 HR de 15 polgadas (38,1 cm) de diámetro x 8 polgadas (20,3 cm) de ancho as da parte traseira. Estas pinas calzaban [[pneumático]]s radiais Goodyear Eagle GT.

Debido a que o motor está montado na parte traseira do vehículo, a súa distribución de peso é do 35% diante e do 65% detrás.<ref>{{cita web|autor=Knut Grimsrud |url=http://www.dmcnews.com/faq/t_weight.htm |título=DeLorean FAQ – Weight and Balance from Technical manual |idioma=inglés |páxina-web=Dmcnews.com |data-acceso=26 de decembro de 2020}}</ref>​ Ten​Ten freos de disco nas catro rodas, con 254 mm (10,0 plg) de diámetro os dianteiros e 267 mm (10,5 plg) os traseiros.

Aínda que as novas pezas instaladas no coche para a súa venda nos Estados Unidos causaron reducións serias na entrega de potencia, a 130 HP (132 CV), algunhas fontes indican que con esta potencia o coche é capaz de acadar unha velocidade máxima de 209 km/h.<ref name="conceptcarzdmc12">{{Cita web |url=http://www.conceptcarz.com/vehicle/default.aspx?carID=322&i=2#menu| título=Especificacións do DeLorean DMC-12| lingua=en | páxina-web=Conceptcarz.com| dataacceso= 27 de maio de 2008}}</ref> Porén, outras indican que a súa velocidade máxima é de só 175 ou 177 km/h.<ref name="supercarsdmc12">{{Cita web |url=https://www.supercars.net/blog/delorean-dmc-12/| título=DeLorean DMC-12| páxina-web=Supercars.net| nome=Nick| apelido=D| lingua=en| data=10 de abril de 2016 |dataacceso= 14 de novembro de 2012}}</ref><ref name=ultimatecarpagedmc12/> DeLorean declarou que o coche podía acelerar de 0 a 60 mph (96,5 km/h) en 8,5&nbsp;segundos,<ref name="autozinedelorean"/> respectábel a principios dos [[década de 1980|anos 80]], mais a revista [[Road & Track]] cronometrou un tempo de 10,5&nbsp;segundos,<ref>{{Cita web |url=https://web.archive.org/web/20121220004318/http://home.no/delorean/dmcinc.htm| título=DMC DeLorean Motor Company - Road Tests| páxina-web=home.no| dataacceso= 12 de decembro de 2012}}</ref> o cal naquela época xa se consideraba demasiado lento para un deportivo.

O coche ía chamarse «DMC-12» debido ao prezo que se planeou inicialmente para este modelo; [[Dólar dos Estados Unidos|US$]] 12.000,<ref name="cnndmcdelorean"/> pero o seu prezo de venda acabou sendo de US$ 25.000<ref name="conceptcarzdmc12"/><ref name="supercarsdmc12"/> e 650 máis se estaba equipado con caixa de cambios automática.<ref name="topspeeddelorean"/>

A DMC tamén encomendou dous DeLorean cun único turbo no motor V6 (VIN 528 e VIN 558),<ref>[https://www.pjgrady.co.uk/legend-industries DeLorean Legend Industries]. ''www.pjgrady.co.uk''. Consultado o 18 de setembro de 2020.</ref> e planeaba ofrecer umun motor turboalimentado como opción de US $ 7.500 en 1984.<ref name="topspeeddelorean">[https://www.topspeed.com/cars/others/1981-dmc-delorean-ar185000.amp.html 1981 DMC DeLorean]. ''www.topspeed.com''. Consultado o 18 de setembro de 2020.</ref> Denantes de que calquera un dos 5.000 coches puidese ser producido, a DMC declarouse en quebra, o que levou á Legend Industries, así como outros provedores, á quebra tamén.<ref name="DeLoreanGoldPortfolio">R. M. Clarke (1995). ''DeLorean: 1977–1995 Gold Portfolio'', pp. 137–143. Cobham: Brooklands. ISBN 1-85520-331-6.</ref>

O segundo DeLorean dourado (VIN 4301) de American Express foi adquirido por Roger Mize, o presidente do Banco Nacional de Snyder en [[Snyder, Texas]].<ref name="bigtexasgolddelorean"/> Este DeLorean estivo exposto no banco durante máis de 20 anos denantes de ser doadoenviado ao Museo Automotriz Petersen dos [[Os Ánxeles|Ánxeles]].<ref name="tamirgolddeloreans">{{Cita web |url=http://www.entermyworld.com/gallery/gold-deloreans| título=Gold DeLoreans| editor=Tamir's DeLorean Site| páxina-web= Enter my world| dataacceso= 13 de decembro de 2012}}</ref> Ten o interior de cor negra, e está equipado cunha transmisión automática.<ref name="bigtexasgolddelorean"/>