Henrique I de Inglaterra: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m →Morte |
|||
Liña 43:
As relacións entre Henrique, Matilde e Godofredo V volvéronse cada vez máis tensas durante os últimos anos. A parella sospeitaba que carecía dun apoio xenuíno en Inglaterra. En 1135 solicitaron ao rei a entregar en vida os castelos reais de Normandía á súa filla e insistiron en que a nobreza normanda xuráselle lealdade inmediatamente, accións que debían afirmar a posición de Matilde e Godofredo V cando falecese Henrique.{{harvnp|King|2010|pp=38-39}} O rei negouse enfurecido, probablemente por temor a que o seu xenro intentase tomar o poder en Normandía.{{harvnp|Green|2009|pp=216-217}}{{harvnp|King|2010|p=38}}{{harvnp|Crouch|2008|p=162}} Estalou unha nova rebelión entre os baróns no mediodía normando, dirixida por [[Guillerme III de Ponthieu|Guillerme]], conde de [[Ponthieu]], na cal Godofredo V e Matilde interviñeron en apoio dos rebeldes.{{harvnp|Barlow|1999|p=162}}{{harvnp|Hollister|2003|p=467}}
Henrique fixo campaña durante o outono, fortaleceu a fronteira sur e despois viaxou a [[Lyons-a-Forêt]] en novembro para gozar dun pouco de cacería, aparentemente en bo estado de saúde.{{harvnp|Hollister|2003|pp=467, 473}} Alí caeu enfermo -segundo o cronista [[Henry de Huntingdon]] comeu demasiadas («un exceso de») [[Hyperoartia|lampreas]], en contra do consello do seu médico- e a súa condición empeorou no transcurso dunha semana.{{harvnp|Hollister|2003|pp=467-468, 473}} Unha vez o seu estado pareceu terminal,
Malia os seus esforzos, a sucesión foi disputada. Cando se estenderon as noticias sobre a morte do rei, Godofredo V e Matilde estaban en Anjou apoiando aos rebeldes na súa campaña contra o exército real, que incluía a varios partidarios da filla do rei como Roberto de Gloucester.{{harvnp|Barlow|1999|p=162}} Moitos destes baróns xuraran permanecer en Normandía ata que o defunto monarca fose enterrado adecuadamente, o que lles impediu regresar a Inglaterra.<ref>{{cita libro|idioma=en|apelidos=Crouch|nome=David|ano=2002|título=The Normans: the history of a dynasty|lugar=Londres|editorial=Hambledon Continuum|isbn=978-1-852-85595-6|oclc=939168595|páxina=[https://archive.org/details/isbn_9781852855956/page/246 246]|url=https://archive.org/details/isbn_9781852855956/page/246}}</ref>A nobreza normanda discutiu e proclamou rei a Teobaldo de Blois.{{harvnp|King|2010|pp=47-48}} Con todo, o seu irmán menor, Estevo de Blois, partiu inmediatamente de [[Condado de Boulogne|Boulogne]] a Inglaterra, acompañado polos seus homes.{{harvnp|Barlow|1999|p=163}}{{harvnp|King|2010|p=43}} Coa axuda do seu irmán, [[Henrique de Blois]], tomou o poder en Inglaterra e foi coroado rei o 22 de decembro.{{harvnp|King|2010|p=43}} Matilde non renunciou ao seu reclamo sobre Inglaterra e Normandía, o que levou a unha prolongada [[guerra civil]] coñecida como [[Anarquía inglesa|a Anarquía]] que se librou entre 1135 e 1153.{{harvnp|Carpenter|2004|pp=169-171}}
| |||