Revisión como estaba o 17 de xaneiro de 2020 ás 08:30 editar Alfonso Márquez (conversa \| contribucións) 115.599 edicións m →‎Traxectoria: (emperador) ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 23 de abril de 2021 ás 13:19 editar desfacer MAGHOI (conversa \| contribucións) Administradores 47.371 edicións Sen resumo de edición Etiqueta: Edición visual Edición máis nova →
Liña 44: == Traxectoria == Fillo dun tal Fortunato, foi [[Arcediago\|arquidiácono]] durante o pontificado de [[Anastasio II, papa\|Anastasio II]], ao que sucedeu no pontificado ao ser elixido por unha parte do clero romano. O mesmo día da súa elección, o 22 de novembro de 498, unha facción disidente do clero romano apoiada polo emperador bizantino [[Anastasio I (emperador)\|Anastasio I]], encabezada polo senador Festo, procedeu á elección do arcipreste de [[Basílica de Santa Práxedes\|Santa Práxedes]], [[Lourenzo, antipapa\|Lourenzo]], como [[antipapa]]. Ante a existencia de dous pontífices, o rei [[Ostrogodos\|ostrogodo]] [[Teodorico o Grande]], intentou acabar co nacente cisma apoiando a Símaco. Finalmente, este convocou un concilio o [[1 de marzo]] de [[499]], no que Lourenzo, tras aceptar a lexitimidade do seu rival como pontífice, foi nomeado bispo de [[Nocera]]. Neste sínodo decretouse que todo ~~clérigo~~crego que, durante o pontificado dun papa, intrigase para elixir o seu futuro sucesor, sería excomungado. Porén, o cisma reiniciouse en [[501]], cando o senador Festo acusou a Símaco de diversos crimes e convenceu a Lourenzo para que regresase a Roma. O Papa negouse a comparecer perante o rei para responder as acusacións alegando que ningún poder temporal tiña xurisdición sobre el. Liña 54: O [[23 de outubro]] de [[502]] convocouse un novo [[sínodo]], coñecido como ''[[Synodus Palmaris]]'', que decretou que ningunha corte humana podía axuizar a un papa xa que este só podía ser xulgado por Deus. Ante isto, Teodorico instalou a Lourenzo no [[San Xoán de Letrán\|Palacio de Letrán]] como papa, co que o cisma se mantivo aberto durante catro anos ata que, en [[506]], o rei retirou o seu apoio a Lourenzo pola súa excesiva conivencia coa corte [[Imperio Bizantino\|bizantina]] e, tras expulsar a todos os probizantinos, apoiou definitivamente a Símaco. Durante o seu pontificado, Símaco apoiou economicamente os bispos de [[África]] que se encontraban desterrados en Sardeña tralas persecucións ás que os [[~~vándalo~~vándalos]]s, de doutrina [[arianismo\|ariana]], someteran á Igrexa do norte de África. Tamén concedeu a liberdade aos [[Escravitude\|escravos]] que mantiña a Igrexa, e atribúeselle a construción inicial do Palacio Vaticano. == Véxase tamén ==

Símaco, papa: Diferenzas entre revisións