Mulleres nas Matemáticas: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m lista de notas diferenciada de referencias; formato lista ref para máis de 15-20 referencias Etiqueta: edición de código 2017 |
m as citas textuais deben sempre ter unha fonte, preferentemente a máis achegada á fonte orixinal. Se se traducen en nota debe figurar o texto orixinal Etiqueta: edición de código 2017 |
||
Liña 67:
As observacións a través de telescopios fixéronse cada vez máis habituais e as ilustracións volvéronse un complemento importante nos tratados de astronomía. A xermana [[Maria Clara Eimmart]] (1676−1707) foi unha das primeiras artistas especializadas en astronomía. Filla dun importante pintor e astrónomo afeccionado, no seu taller-observatorio de [[Nürnberg|Nüremberg]] reuníanse importantes astrónomos do momento para contemplar e admirar as súas dotes de gravadora para a representación de [[Cometa|cometas]], [[Mancha solar|manchas solares]], [[Eclipse|eclipses]] ou as [[montañas da Lúa]]. Observacións e representacións que acabaron para sempre co “ceo inmutable e perfecto” de Aristóteles.<ref>{{Cita web|título=The Astronomical Art of Maria Clara Eimmart: Stunning 17th-Century Drawings of Comets, Planets, and Moon Phases by a Self-Taught Artist and Astronomer|url=https://www.brainpickings.org/2019/01/06/maria-clara-eimmart/|páxina-web=Brain Pickings|data=2019-01-06|data-acceso=2020-11-19|lingua=en-US|nome=Maria|apelidos=Popova}}</ref> [[Maria Winckelmann Kirch]] (1670-1720) formouse en astronomía no seu [[Leipzig]] natal co chamado “campesiño astrónomo”, ata que se traslada co seu esposo [[Gottfried Kirch]] (1639–1710) a [[Berlín]] e prosegue alí a súa formación como [[Astrónomo|astrónoma]].<ref>{{Cita web|título=Una astrónoma en la sombra, Maria Winkelmann (1670-1720) Vidas científicas|url=https://mujeresconciencia.com/2015/12/21/una-astronoma-en-la-sombra-maria-winkelmann-1670-1720/|páxina-web=Mujeres con ciencia|data=2015-12-21|data-acceso=2020-11-19|lingua=es}}</ref>
Esta abundancia de mulleres na elite da astronomía en Europa levou ao astrónomo sueco [[Andreas Celsius]] -que coñeceu ás Kirch, nai e filla, cando estudaba en Berlín, que en París topouse con outra gran astrónoma, a irmá de [[Joseph Delisle]], e que cando chegou a [[Boloña]] a estudar co director do observatorio atopou que este tamén tiña dúas irmás, '''[[Teresa e Maddalena Manfredi|T]]'''[[Teresa e Maddalena Manfredi|eresa e Maddalena Manfredi''',''']] ambas ben preparadas e que colaboraban con el na preparación das efemérides solares, lunares e planetarias de Boloña- a escribir, nunha carta dirixida a Kirch:
{{cita centrada|''Empezo a crer que ter irmás doutas é o destino de tódolos astrónomos, xa que polo menos iso foi o que me topei nos que tiven a honra de coñecer durante a miña viaxe''
== Século das Luces (s. XVIII) ==
Liña 79:
A [[revolución científica]] tiña cambiado a forma na que as persoas se relacionaban coa ciencia. Homes adiñeirados e ociosos tíñanse convertido en científicos afeccionados e aberto a novas posibilidades para facer ciencia. As súas esposas e irmás convertéranse en damas de ciencia -etiqueta que foi utilizada como un insulto polos seus detractores-, o que lles permitiu alcanzar un nivel de competencia científica moi superior as súas predecesoras. Pero ao marxe da polémica sobre se a ciencia considerábase ou non apropiada para as mulleres, un amplo estrato da poboación feminina comezou a interesarse por ela, a estudala e realizar achegas. As mulleres dos salóns do Século das Luces apoiaron e divulgaron as novas teorías de [[René Descartes|Descartes]], [[Isaac Newton|Newton]] e [[Gottfried Wilhelm Leibniz|Leibniz]].<ref>{{Cita web|url=http://www.uco.es/~ma1mamaa/GIHEM/documentos/Mujeres%20y%20Matem%C3%A1ticas.pdf|título=MUJERES MATEMÁTICAS EN LA HISTORIA DE OCCIDENTE|autor=ENCARNACIÓN CASTRO MARTÍNEZ|páxina-web=|data-acceso=}}</ref>
[[Ficheiro:Marquise du Châtelet par Largillière.JPG|alt=Retrato de una dama (Marquise du Châtelet) realizado por Largillière|miniatura|Marquise du Châtelet ]]
O libro de Isaac Newton (1643-1727) ''[[Philosophiæ naturalis principia mathematica|Philosophiae naturalis principia mathematica]]'' [1687] é unha das obras básicas do novo pensamento científico. Substituíu á [[mecánica]] de Descartes –na que as forzas actúan por contacto– pola [[lei da gravitación universal]] –na que as forzas actúan a distancia–; o que supuxo un avance cualitativo importante, porque permitiu explicar o movemento dos [[Astro|astros]] e fenómenos terrestres cunha formulación matemática. O conde [[Francesco Algarotti]] (1712-1764), que era un admirador da obra de Newton, en 1735 realizou unha estancia de seis semanas no castelo de Cirey, residencia da [[Émilie du Châtelet|Marquise du Châtelet]] e sede dun dos Salóns de Ciencia mellor dotados do momento. Algarotti aproveitou a súa estancia en Cirey para escribir parte do seu libro ''Il neutonianismo per le dame'' (1737); no que, por medio do diálogo entre un filósofo e unha dama, explica parte das ideas de Newton. Nese mesmo lugar, os dous volumes dos ''Principia'' de Newton foron traducidos do [[latín]] ao francés e comentados por [[Émilie du Châtelet|Emilie de Breteuil]], Marquise du Châtelet, o que permitiu que se difundiran na [[Francia]] cartesiana as ideas de Newton. Esta muller fixo importantes contribucións ao desenvolvemento do pensamento científico francés, ademais de ser fundamental na introdución e difusión das teorías de Newton e Leibniz en Francia. Pero ademais foi unha das que con máis ardor e vehemencia alzaron a súa voz para defender os dereitos das mulleres, sobre todo o dereito das mesmas á educación. Así, no seu "Discurso sobre a felicidade"
=== Italia como pioneira ===
|