Matteo Renzi: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Recuperando 10 fontes e etiquetando 0 como mortas.) #IABot (v2.0.8 |
Fago un brevísimo resumo da carreira política de Renzi desde 2014, que era a parte que faltaba. Son incapaz a poñer as referencias biblográficas en que me baseo. O primeiro parágrafo está baseado en Gentiloni Silveri: Storia dell'Italia Contemporanea, 1943-2019, pp 376-393. O segundo parágrafo está baseado na mesma fonte, pero en concreto na páxina 381. O terceiro parágrafo pode fondamentarse sobre https://www.ilfattoquotidiano.it/2021/03/12/gianfranco-pasquino-renzi-un-disastro-per-il-centrosin |
||
Liña 48:
Os contrincantes de Renzi foron [[Gianni Cuperlo]], deputato e exsecretario da [[Federación Xuvenil Comunista Italiana]]<ref>{{cita novas|url=http://www.unita.it/italia/quale-pd/cuperlo-conferma-mi-candido-a-segretario-pd-1.499712|título=Cuperlo: «Mi candido segretario, non reggente»|data=10 de maio de 2013|editor=[[l'Unità]]|dataacceso=22 novembre 2013|urlarquivo=https://web.archive.org/web/20140220085749/http://www.unita.it/italia/quale-pd/cuperlo-conferma-mi-candido-a-segretario-pd-1.499712|dataarquivo=20 de febreiro de 2014|urlmorta=yes}}</ref> e [[Giuseppe Civati]], deputato e ex-conselleiro rexional en [[Lombardia]]<ref>{{cita web|url=http://www.ciwati.it/2012/11/13/consenso-e-buonsenso/|autor=Giuseppe Civati|título=Consenso e buonsenso|data=13 de novembro de 2012|dataacceso=23 novembre 2013}}</ref><ref>{{cita novas|url=http://www.unita.it/italia/quale-pd/congresso-pd-tocca-a-civati-br-voglio-un-partito-di-sinistra-1.529235|título=Pd, Civati: «Voglio un partito di sinistra»|editor=[[l'Unità]]|data=24 de outubro de 2013|dataacceso=23 novembre 2013|urlarquivo=https://web.archive.org/web/20140221125408/http://www.unita.it/italia/quale-pd/congresso-pd-tocca-a-civati-br-voglio-un-partito-di-sinistra-1.529235|dataarquivo=21 de febreiro de 2014|urlmorta=yes}}</ref>.
O 8 de decembro de 2013 resultou elixido secretario del Partito Democratico co 67,5% des votos, proclamándose oficialmente o 15 de decembro no decurso da nova asemblea electa do PD
=== Presidente do Consello de Ministros (febreiro de 2014- decembro de 2016) ===
A raíz destas primarias, o partido pediu o seu nomeamento como presidente do Consello de Ministros, en sustitución de Enrico Letta, membro tamén do PD. Dimitido Letta, Renzi xurou o seu cargo o 22 de febreiro de 2014. Con 39 converteuse no presidente do Consello máis novo da Italia republicana. Renzi lanzou un goberno especialmente preocupado por reformar o funcionamento da estrutura política do país. Propuxo a revisión das atribucións das rexións, a abolición do bicameralismo para reforzar o papel do parlamento e, sobre todo, propuxo unha reforma da lei electoral. Para estes fins, buscou o apoio do centrodereita, en particular de Silvio Berlusconi.
Como a proposta de reforma da lei electoral non acadaba a maioría suficiente na Cámara, Renzi impulsou un referendo. Celebrouse o 4 de decembro de 2016 cunha participación do 65% do electorado. O Si acadou nada máis o 41% dos sufraxios. Como resultado desta clara derrota, Renzi presentou a súa dimisión, sendo relevado o 12 de decembro por Paolo Gentiloni.
=== Abandono do Partito Democratico e fundación de Italia Viva ===
Despois de abandonar o cargo de primeiro ministro, Renzi abandonou tamén a secretaria do PD. Con todo volveu a ser reelixido en primarias. Tralos desastrosos resultados do PD nas eleccións de marzo de 2018 presentou novamente a súa dimisión. En setembro de 2019 lanzou un novo proxecto político, Italia Viva, que se integrou con dúas ministras no goberno de Giuseppe Conte. Foi precisamente a retirada destas dúas ministras do goberno a que provocou a caída de Conte en febreiro de 2021. A impresión de que Renzi actuou unicamente movido por intereses de partido pon en dúbida o seu futuro político.
== Posicións políticas ==
| |||