Asedio da Coruña: Diferenzas entre revisións

Os defensores que non participaran na loita estaban detrás das paredesmurallas deda cidade e non podían asistir aos do exterior. Sen os barcos, os habitantes da cidade baixa, fóra das paredes medievais, non poderíapoderían facer nada para evitar que 1500 soldados rodearanrodeasen a praia e desembarcarandesembarcasen detrás da [[Igrexaantiga de San Xurxo da Coruña|igrexa de San Xurxo]], aos pés da [[Cidade Vella da Coruña|cidade alta]], o núcleo medieval da vila, creando un cerco eficaz. Algúns optaron por buscar refuxio no [[Castelo de San Martín]], mentres outros decidiron armarse e atravesar as liñas inglesas cara á cidade alta. As tropas inglesas tomaron os barrios pobres da cidade baixa sen moita dificultade na noite do 5 e, comezaron represalias sobre os habitantes da cidade baixa polas grandes baixas sufridas durante os dous días anteriores e arrasaron cada casa forafóra das murallas. 400 españois morreron esa noite, mulleres e nenos incluídos, sumándose aos 100 que morreron loitando durante o día. A reacción veu a mañá próximaseguinte cando un grupo de 1400 voluntarios das aldeas veciñas, baixo o mando do capitán [[Juan de Varela]], veterano de FlandesFlandres, quen tras cruzar as liñas inglesas sen ser detectado atacou as tropas acampadas na cidade baixa. Cando a historia dos acontecementos da noite do 5 estendeusese estendeu, uníronse voluntarios de Santiago e dos montes próximos até reunirse 2400 homes fóra das paredes de cidade, e acosando os homes de Blake[[Francis Drake|Drake]] mentres estes tentaban preparar o asedio. Non eran moitos contra os máis de 2300023 000 ingleses na praia, mais as estratexias guerrilleiras eran particularmente eficaces nos boscosos montes da Coruña.

Misteriosamente o asedio non tiña efecto, e non había sinais de escaseza na cidade. A razón disto era que as galeras ''Diana'' e ''Princesa'' regularmente conseguían romper o bloqueo da frota inglesa para reunir subministracións e regresadoregresaban á cidade sen ser detectadosdetectadas. A pesar do gran número de ingleses asediandoque asediaban, os coruñeses a miúdo conseguían romper o asedio e entrar e saír. Probabelmente tiverantivesen un mellor sistema de subministración ca os ingleses , xa que a área é pobre en auga doce e alimento e estaba pouco poboada. Para tentar evitar as constantes saídas e entradas, os capitáns ordenaron estreitar o cerco, reunindo moitas máis persoas e máis preto das murallas. Máis tarde na campaña gromos de enfermidades estendéronse pola frota. É razoábel pensar que se orixinaron aquí.

Norreys decidiu estreitar as liñas e centrarse en abrir unha brecha, mentres desde o interior os defensores mantiñan un ataque constante. Dise que durante días a cidade enteira comía e durmía por quendas, e usando o resto do tempo para defender as murallas e arranxar os danos. Dous asaltos ás murallas foron rexeitados polos habitantes da cidade, mentres a tensión causada polas estratexias de emboscadas e guerrillas levadas a cabo por Valera comezaron a afectar a moral dos homes de BlakeDrake. No 12 unhafíxose minaestoupar faiseunha estouparmina, pero a muralla resisteresistiu.