Rafael Franco: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
Amplío Etiqueta: edición de código 2017 |
||
Liña 4:
| pé =
| nome_completo = Rafael Franco Reyes
| cidade = [[Rosario, Santa Fe|Rosario]]▼
| país = [[Arxentina]]▼
| altura =
| posición = [[Posicións no fútbol|Dianteiro]]
| club_actual =
| club_número =
| youthyears1 =
| youthclubs1 =
| years1 = 1939–1943
| clubs1 = [[Club Atlético Newell's Old Boys|Newell’s Old Boys]]
| caps1 = 46
| goals1 = 13
| years2 = 1941
| clubs2 = → [[
| caps2 = 1
| goals2 = 0
| years3 = 1942
| clubs3 = [[
| caps3 = 5
| goals3 = 5
| years4 = 1944
| clubs4 = [[Club
| caps4 = 7
| goals4 = 2
| years5 = 1945–1948
| clubs5 = [[
| caps5 =
| goals5 = 21
| years6 = 1948–1951
| clubs6 = [[Deportivo da Coruña]]
| caps6 = 74
| goals6 =
| years7 = 1951–1952
| clubs7 = [[Real Valladolid|Valladolid]]
| caps7 = 6
| goals7 = 0
| years8 = 1952–1953
| clubs8 = [[
| caps8 = 23
| goals8 =
| years9 = 1955
| clubs9 = [[
| caps9 =
| goals9 =
| years10 = 1955–1957
| goals10 = 4
| totalcaps =
| totalgoals =
Liña 64 ⟶ 62:
| nationalteam-update =
}}
'''Rafael Franco Reyes''', nado en [[
== Traxectoria ==
=== Xogador ===
Comezou a súa carreira futbolística no [[Club Atlético Newell's Old Boys|Newell’s Old Boys]], debutando co primeiro equipo aos 16 anos. Xogou co equipo [[Rosario, Santa Fe|rosarino]] nas tempadas 1939 e 1940, tendo tamén un breve paso polo [[Club Nacional de Football|Nacional]] de [[Montevideo]], co que disputou un par de amigables en 1939.
En [[1941]] foi cedido ao [[Club Atlético River Plate|River Plate]], co que gañou ese ano o [[Primeira División da Arxentina|Campionato de Primeira División]], aínda que só disputou un partido en toda a tempada, fronte a [[Club Estudiantes de La Plata|Estudiantes]], pois a súa posición ocupábaa no equipo o [[José Manuel Moreno|''Charro'' Moreno]], un dos mellores xogadores do mundo.<ref>{{Cita novas|data=28 de maio de 2015|título=El único Franco que recordaba Alfredo Di Stéfano|url=https://www.eurosport.es/futbol/el-unico-franco-que-recordaba-alfredo-di-stefano_sto4733669/story.shtml|data-acceso=25 de marzo de 2021|lingua=es|apelidos=Uría|nome=Rubén}}</ref>
En 1942 volveu ao Nacional, co que debutou oficialmente na sétima xornada do [[Torneo Competencia]]. Estreou a súa conta goleadora no [[Uruguai]] o 12 de xullo, na segunda xornada do [[Primeira División do Uruguai|campionato de Primeira División]], anotando 4 dos 10 goles que o seu equipo lle fixo a [[Defensor Sporting Club|Defensor]]. Con todo, pouco despois sufriu unha lesión que o afastou un tempo dos terreos de xogo, nunha tempada na que o equipo acabou campión. Volveu a continuación ao Newell’s Old Boys, co que disputou a tempada 1943.
En 1944 fichou por [[Club Atlético Chacarita Juniors|Chacarita Juniors]], co que disputou 7 partidos antes de marchar a [[México]] para xogar no [[Club Deportivo Marte|Marte]]. Xogou tres anos na [[Primeira División de México|liga mexicana]], ata [[1948]].<ref>{{Cita web|url=http://www.rsssf.com/tablesm/mex46.html|páxina-web=rsssf.com|título=Liga mexicana 1945/46|data-acceso=25 de marzo de 2021|lingua=en}}</ref><ref>{{Cita web|url=http://www.rsssf.com/tablesm/mex48.html|páxina-web=rsssf.com|título=Liga mexicana 1947/48|data-acceso=25 de marzo de 2021|lingua=en}}</ref>
En xullo de [[1948]] aterrou na [[A Coruña|Coruña]] xunto ao tamén arxentino [[José Gómez Sánchez|José Gómez]], procedente do [[Atlante Fútbol Club|Atlante]].<ref>{{Cita novas|data=30 de xullo de 1948|título=Rafael Franco, en La Coruña|data-acceso=|lingua=es|xornal=[[La Voz de Galicia]]|páxina=3}}</ref> Gómez marchou para o [[Real Club Celta de Vigo|Celta de Vigo]], mentres que Franco asinou polo [[Deportivo da Coruña]] o mesmo día que outro arxentino, [[Rafael Ponce]].<ref>{{Cita novas|data=4 de agosto de 1948|título=Franco Reyes y Rafael firmaron ayer por el Deportivo|data-acceso=|lingua=es|páxina=3|xornal=[[La Voz de Galicia]]}}</ref> Debutou na primeira xornada da liga de [[Primeira división española de fútbol|Primeira División]] fronte ao [[Club Deportivo Alcoyano|Alcoyano]] no [[Estadio El Collao|Collao]] e unha semana despois anotou os seus tres primeiros goles, na vitoria por 5-2 contra o [[Centre d'Esports Sabadell Futbol Club|Sabadell]] en [[Estadio Municipal de Riazor|Riazor]].<ref>{{Cita novas|data=21 de setembro de 1948|título=La primera victoria del Deportivo|data-acceso=|lingua=es|xornal=[[La Voz de Galicia]]|páxina=3}}</ref> No primeiro partido da segunda volta marcoulle catro goles ao Alcoyano en Riazor, nun partido que acabou 6-1.<ref>{{Cita novas|data=14 de decembro de 1948|título=Otra goleada que refleja el buen momento deportivista|data-acceso=|lingua=es|xornal=[[La Voz de Galicia]]|páxina=3}}</ref> A pesar das goleadas o equipo acabou un só punto por riba dos postos de descenso. Rafael Franco foi o máximo goleador do equipo con 14 goles, empatado con [[Manuel Marquínez]].
Todo cambiou na tempada seguinte (1949/50) coa chegada ao banco de [[Alejandro Scopelli]] e da incorporación de xogadores como [[Tino]] ou [[Dagoberto Moll|Moll]]. O equipo conseguiu goleadas fronte ao [[Real Madrid Club de Fútbol|Real Madrid]], [[Fútbol Club Barcelona|Barcelona]], [[Club Atlético de Madrid|Atlético de Madrid]] e [[Valencia Club de Fútbol|Valencia]] entre outros e acabou subcampión de liga, a un só punto do Atlético. Franco foi o máximo goleador do equipo, de novo con 14 goles.
Ao ano seguinte chegou outro técnico arxentino, [[Jerónimo Díaz|Oso Díaz]], e novas fichaxes. Formouse entón o que a prensa chamou a [[Orquestra Canaro]], unha dianteira que pasou á historia polo seu espectacular xogo e as súas cifras goleadoras. Os cinco integrantes da dianteira eran o propio Rafael Franco, [[Tino]], [[Julio Corcuera|Corcuera]], [[Oswaldo García Nardi|Oswaldo]] e [[Dagoberto Moll|Moll]]. Entre os cinco anotaron esa tempada 59 goles. A orquestra desfíxose ao ano seguinte, coa marcha de Franco ao [[Real Valladolid|Valladolid]] e de Tino ao [[Real Zaragoza|Zaragoza]].
A súa etapa no Valladolid foi pouco frutífera, debido a unha lesión muscular que só lle permitiu xogar 6 partidos. Ao remate da campaña volveu á [[A Coruña|Coruña]], onde xogou co Deportivo un amigable fronte ao [[Grupo Desportivo Estoril Praia|Estoril]], en homenaxe a [[José Millán González|Millán]].<ref>{{Cita novas|data=22 de maio de 1952|título=El Deportivo venció al Estoril por 2 a 1 en el homenaje a Millán|data-acceso=|lingua=es|xornal=[[La Voz de Galicia]]|páxina=5}}</ref> Co club portugués asinou pouco despois un contrato para xogar unha tempada na [[Primeira Liga|Primeira División de Portugal]].<ref>{{Cita novas|data=20 de xullo de 1952|título=Dobaño regresa a Portugal|data-acceso=|lingua=es|xornal=[[La Voz de Galicia]]|páxina=5}}</ref>
Ao remate desta regresou de novo á Coruña, onde adestrou o equipo xuvenil do Deportivo da Coruña primeiro e logo ao [[Español Sociedad Deportiva|Españo SD]].<ref>{{Cita novas|data=15 de maio de 1954|título=El equipo juvenil del Deportivo sale hoy para Gijón|data-acceso=|lingua=es|xornal=[[La Voz de Galicia]]|páxina=5}}</ref> Na tempada 1955/56 comezou como xogador-adestrador no [[Real Club Deportivo Fabril|Fabril]] en [[Terceira división española de fútbol|Terceira División]] pero en outubro chegou a un acordo co [[Racing Club de Ferrol|Racing de Ferrol]] para a súa incorporación.<ref>{{Cita novas|data=26 de outubro de 1955|título=Rafael Franco, Lexo y Antelo, nuevos jugadores del Club Ferrol|url=http://biblioteca.galiciana.gal/es/catalogo_imagenes/grupo.do?path=1149855&posicion=4&presentacion=pagina|data-acceso=25 de marzo de 2021|lingua=es|xornal=[[La Noche]]|páxina=4}}</ref> Xogou no equipo ferrolán dúas tempada ata a súa retirada definitiva en 1957.
=== Adestrador ===
Na novena xornada da tempada [[Segunda división española 1971/72|1971–72]] foi contratado polo [[Racing de Ferrol|Club Ferrol]], en [[Segunda división española|Segunda División]], en substitución de [[Saturnino Grech]], que só acadara 1 empate e 7 derrotas. Debutou con vitoria o [[14 de novembro]] de [[1971]] fronte ao [[Pontevedra CF]] (0–1). Ao final da campaña o equipo descendeu a [[Terceira División Española|Terceira División]], como 18º clasificado. Continuou unha tempada máis no cadro ferrolán e en xullo de 1973 fichou polo [[Atlètic de Ciutadella]], en [[Ciutadella de Menorca]].<ref>{{Cita novas|data=8 de xullo de 1973|título=Rafael Franco, entrenador del Atlético Ciudadela|data-acceso=|lingua=es|xornal=[[La Voz de Galicia]]|páxina=22}}</ref>
Na 1975/76 adestrou ao [[Centre d'Esports Manresa|Manresa]] e na seguinte volveu a Galicia para dirixir o [[Arosa Sociedad Cultural|Arousa]] en [[Terceira división española de fútbol|Terceira]].<ref>{{Cita novas|data=16 de xullo de 1976|título=Rafael Franco, suevo entrenador del Arosa|data-acceso=|lingua=es|xornal=[[La Voz de Galicia]]|páxina=45}}</ref> Con todo, non rematou a campaña, deixando o club en marzo de 1977 polos malos resultados.<ref>{{Cita novas|data=26 de marzo de 1977|título=Rafael Franco deja al Arosa|data-acceso=|páxina=38|xornal=[[La Voz de Galicia]]}}</ref> Na tempada 1978/79 foi o adestrador do [[Celta de Vigo B|Turista]] de [[Vigo]], e na entre 1980 e 1982 do [[Club Lemos|Lemos]]. Posteriormente dirixiu o [[Atlético de Riveira]] e o [[Eume Deportivo]].
== Palmarés ==
=== River Plate ===
* '''[[Primeira División da Arxentina]] (1):''' 1941.
=== Nacional ===
* '''[[Primeira División do Uruguai]] (1):''' 1942.
== Notas ==
{{listaref|30em}}
== Véxase tamén ==
| |||