Duesenberg: Diferenzas entre revisións

Despois da adquisición de Cord, a nova compañía pasou a chamarse "Duesenberg, Inc." Fred continuou na nova organización, agora co título de vicepresidente encargado de enxeñaría e traballo experimental. <Ref name = "AUiFxwYK6qwC_2005p42" /> Mentres que Augie xogou un papel importante no desenvolvemento do modelo A e a súa variante, o moi raro modelo X, non tiña nada que ver co J e non tivo ningunha conexión formal con Duesenberg, Inc. ata máis tarde. Segundo o experto Marshall Merkes, "Cord non quería a Augie." <Ref name = "AUiFxwYK6qwC_2005p43"> [[# AUiFxwYK6qwC 2005 | Borgeson]], p. 43 </ref> Non obstante, todos os coches de carreiras de Duesenberg producidos despois de 1926 foron construídos por Augie nunha empresa que funcionaba por separado e nun edificio á parte da planta principal de Duesenberg. Tamén foi responsable de varios logros de enxeñería como os sobrealimentadores que desenvolveu tanto para os automóbiles Auburn como para [[Cord automobile | Cord]]. <Refref name= "Pzoud4n_MC 1966 p. 367" />

[[Ficheiro: Duesenberg 1931.JPG | thumb | 1931 Duesenberg J Murphy]]

A recentemente revivida empresa de Duesenberg dispúxose a producir o modelo J, que debutoupresentouse o 1 de decembro no Salón do Automóbil de Nova York de 1928. En Europa lanzousepresentouse no Salón do automóbil de París de 1929. O primeiro e -, no momento da presentación en Nova York -, o único exemploexemplar da serie, o J-101, era un panel de barrido, dobre capota [[PhaetonCarrozaría bodyFáeton | phaetonfáeton]], con adestrador decarrozaría [[LeBaron Incorporated | LeBaron ]], rematado en prata e negro. <ref name = "auto.howstuffworks.com"> {{citarcite web | url = http://auto.howstuffworks.com/1928-1934-duesenberg-j-series.htm | title =Introduction Introduciónto áthe serie1928–1934 Duesenberg J de 1928–1934 series| work = Howstuffworks.com | access-date = 2010-11-23}} </ref> Cando chegou a [[Gran Depresión]] en outubro de 1929, a Compañía Duesenberg só construíra uns 200 coches. En 1930 completáronse 100 pedidos adicionais. Así, o modelo J non alcanzou o obxectivo orixinal de vender 500 coches ao ano. <Refref name = "autoshow.autos.msn.com"> {{cite web | url = http: //autoshow.autos.msn.com/autoshow/pebblebeach2007/Article.aspx?cp-documentid=5257881 | first = Randy | last = Ema | title = The Duesenberg: The Grandest yet | year = 2007 | publisher = autos.msn .com | access-date = 2010-11-23 | url-status = dead | archive-url = https: //web.archive.org/web/20120216133550/http: //autoshow.autos.msn.com/autoshow /pebblebeach2007/Article.aspx?cp-documentid=5257881 | archive-date = 16 de febreiro de 2012 | df =mdy mdy}} </ref>

O modelo J [[Straight-eight8 engineen | straight-eightliña]] baseábase nos exitosos motores de carreiras da compañía dos anos vinte; deseñados por Duesenberg, foron fabricados por [[Lycoming Engines | Lycoming]], <ref> {{cite book | url = https: //books.google.com/books? id = y4-T0gmBqH0C & q = Vintage% 20Cars% 20 % 20Craig% 20Cheetham & pg = PA73 | primeiro first= Craig | último last= Cheetham | title =Vintage Coches de épocaCars | ano year= 2004 | page = 73 | isbn = 9780760325728 | access-date = 2010-11-23}} </ref> outra empresa propiedade de Cord. De forma non sobrecargadasobrealimentada, os oito produciron un impresionante (para o período) {{convert | 265 | hp}}, <ref name = "Kimes 1996" /> axudado por un dobre eixearbore de levas aéreoen cabeza e catro válvulas por cilindro. <ref> {{ cite book | url = https: //books.google.com/books? id = y4-T0gmBqH0C & q = Vintage% 20Cars% 20% 20Craig% 20Cheetham & pg = PA72 | primeiro first= Craig | último last= Cheetham | title =Vintage Coches de épocaCars | ano year= 2004 | páxina page= 72 | isbn = 9780760325728 | access-date = 2010-11-23}} </ref> O modelo J era capaz dunha velocidade máxima de {{converter | 119 | mi / h |192 km / h | abbr = on}}, e {{converter | 94 | mi / h |151 km / h | abbr = on}} en segunda marcha. Outros coches presentaban motores de maior cilindrada, pero ningún superousuperaba a súa potencia. Tamén foi o automóbil americano máis rápido e caro do mercado.

Como era costume entre as marcas de automóbiles de luxo, só se amosaban o chasis e o motor, xa que o interior e a carroceríacarrozaría do automóbil estaríandependian [[Coachbuilderdo | coachbuilt]]carroceiro, segundo as especificacións do propietario. O chasis da maioría dos modelos J era o mesmo, así como o estilo de elementos como defensas, faros, radiador, capó e panel de instrumentos. <Refref name = "svPzoud4n_MC (Spring 1966) p. 372"> [[# Buehrig | Buehrig , Gordon M., "LembroI oremember the Duesenberg"]], '' Automobile Quarterly '', p. 372 </ref>

As carrocerías de Duesenberg procedían tanto dos Estados Unidos como de Europa, e os coches acabados eran algúns dos coches máis grandes, grandiosos, fermosos e elegantes xamais creados. Aproximadamente a metade dos Modelos J construídos por Duesenberg tiñan elaboradoscarrozarías carrozaselaboradas polo deseñador principal da compañía, [[Gordon Buehrig]].<ref name="svPzoud4n_MC (Spring 1966) p. 372"/> O resto foron de carroceiros independientes dos [[Estados Unidos]], como [[Derham Body Company | Derham]], [[Holbrook Company | Holbrook]], [[John B Judkins Company | Judkins]], <ref> {{cite web | last = Melissen | first = Wouter | title = Duesenberg J Judkins Fixed-Top Coupe | url = http: //www.ultimatecarpage.com/car/2177/Duesenberg-J-Judkins-Fixed-Top-Coupe.html | work = www.ultimatecarpage.com | access- data date= 26 de decembro de 2012}} </ref> [[LeBaron Incorporated | LeBaron]], [[Walter M Murphy Company | Murphy]], [[Rollston]] (máis tarde renomeado RolRollson), [[Walker Body Company | Walker]], [[Weymann Fabric Bodies | Weymann]], e [[Willoughby Company | Willoughby]], e dos carroceiros europeos Fernandez et Darrin, [[Franay]], [[J Gurney Nutting & Co Limited | Gurney Nutting]], [[Saoutchik]], etc. <ref name= "auto.howstuffworks.com" /> Non obstante, outras sucursais de Duesenberg fabricaron outras carreiras en [[Chicago]], Nova York, Los Ángeles, [[Filadelfia]], [[Florida]] e [[Denver]] , así como por concesionarios máis pequenos. Para as carrozarías propias, Duesenberg usou o nome de La Grande.