Caronte (mitoloxía): Diferenzas entre revisións

Na [[mitoloxía grega]], '''Caronte''' (en [[grego antigo]] Χάρων ''Khárôn'', ‘brillo intenso’) era o barqueiro do [[Hades]], o encargado de guiar as sombras errantes dos defuntos recentes dun lado ao outro do río [[Aqueronte]] se tiñan un [[óbolo]] para pagar a viaxe, razón pola cal na [[Antiga Grecia]] os cadáveres soterrábanse cunha moeda baixo a lingua. Aqueles que non podían pagar tiñas que vagar cen anos polas ribeiras do Aqueronte, até que Caronte accedía a levalos sen cobrar.{{Artigo principal|Óbolo de Caronte}}Aínda que con frecuencia se di que transitaba polo río [[Estixia (río)|Estixia]], como suxire [[Virxilio]] na súa ''[[Eneida]]'' (libro VI, 369), segundo a maioría das fontes incluíndo a [[Pausanias (xeógrafo)|Pausanias]] (x.28) e máis tarde [[Dante Alighieri|Dante]] (''Inferno'') o río que realmente transitaba Caronte era o Aqueronte.

Caronte era o fillo de [[Érebo]] e [[Nicte|Nix]]. Represéntase como un ancián fraco e berrónberrador de roupaxes escuras e con anteface (ou, en ocasións, como un [[demo (mitoloxía)|demo]] alado cun martelo dobre) que elixía aos seus pasaxeiros entre a xente que se amontoaba na orela do Aqueronte, entre aqueles que merecían un enterro adecuado e podían pagar a viaxe (entre un e tres [[Óbolo|óbolos]]). N´''[[As ras]]'', [[Aristófanes]] mostra a Caronte esputando insultos sobre a xente obesa.