Wikipedia

Hermunduros: Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva
← Edición máis vellaEdición máis nova →
Contido eliminado Contido engadido
VisualTexto wiki
Sen resumo de edición
retiro marcador enuso
Liña 1:
{{enuso}}
[[Ficheiro:Europa Germanen 50 n Chr-gl.svg|miniatura|Mapa de Xermania, contra o ano 50.]]
'''Hermunduros''' (en [[Lingua latina|latín]], ''Hermunduri''), '''Hermanduri''' (''Hermanduri''), '''Hermundulos''' (''Hermunduli)'', '''Hermonduros''' (''hermonduri)'' ou '''Hermondulos''', foron unha antiga [[Pobos xermánicos|tribo xermánica]], citada polo [[Historiografía|historiador]] [[Imperio Romano de Occidente|romano]] [[Publio Cornelio Tácito|Tácito]] e que, segundo o cal, ocuparon a área en torno ao que agora corresponde á [[Turinxia]], [[Saxonia]], [[Franconia]] e o Norte da [[Baviera]], no período comprendido entre o século I e III. Eran veciños dos [[Chatti]] no oeste, dos [[Cherusci]] e dos [[Anglos]] polo norte, dos [[Semnones]] polo noreste e dos [[Marcomanos]] polo sur.
Liña 10 ⟶ 9:
[[Plinio o Vello]], na súa ''[[Naturalis historia]]'', cita aos Hermunduros como un dos pobos dos Hermións, todos descendentes de Mano. Na mesma categoría coloca aos [[Chatti|catos]], [[Cherusci|queruscos]] e suevos. Pola súa banda, [[Publio Cornelio Tácito|Tácito]] na súa [[Xermania (libro)|Xermania]], describe aos hermunduros entre os pobos suevos, colocándoos preto do Danubio e nas fontes do Elba.
 
{{Cita|"Máis preto de nós está o estado hermúndurohermunduro (seguirei o Danubio como fixen antes do Rin), un pobo leal a Roma. En consecuencia, só eles son os únicos xermanos que negocian, non só nas beiras do río, senón no interior e na colonia máis florecente da provincia de Recia. Por todas partes, se lles permite pasar sen garda e, mentres ás outras tribos amosamos só as nosas armas e os nosos campamentos, a eles abrimos as nosas casas e as sedes do noso país, que non codician. Nas súas terras nace o Elba, o famoso río que coñeciamos nos días anteriores".<ref>{{Cita libro|título=[c.98 CE]. Alfred John Church; William Jackson Brodribb & Lisa Cerrato|apelidos=Tacitus|nome=Cornelius|ano=1942|lugar=|páxina=|páxinas=}}</ref>}}
[[Ficheiro:DHM - Hermundurenfibeln.jpg|miniatura|[[Fibela|Fibelas]] hermunduras (Museo de Berlín).]]
 
Nos seus ''[[Anais]]'', Tácito relata como o hermunduro [[Vibilius]], no {{AC|18|X}}, liderou o derrocamento do rei marcomano Catualda<ref>Tácito (1979), p. 176 (Libro II, 63, 5)</ref> en favor de cato [[Vannio]]. Contra o 50, aliado aos sobriños de Vanio, Vibilius, liderou a deposición de Vanio tamén.<ref>Tácito (1980), p. 68 (Libro 12, 29)</ref> No 58, os hermunduros derrotaron os [[Chatti|catos]] nunha disputa de fronteira por un río de importancia relixiosa.
 
Os hermunduros tiveron, tamén, moitos conflitos cos [[Quadi|cuadosquadi]] nunha fronteira fluvial con salinas e que se especula poderían ser ou o [[río Werra]] ou do [[Río Saale|Saale]] saxón. Finalmente, os hermunduros venceron neste conflito.<ref>{{Cita libro|título=[c.117 CE]. Alfred John Church; William Jackson Brodribb & Lisa Cerrato|apelidos=Tacitus|nome=Cornelius|ano=1942|lugar=|páxina=|páxinas=}}</ref>
 
Tamén se coñece a presenza dos hermunduros nas guerras de [[Marco Aurelio]] contra os marcomanos, que tiñan como aliados a hermunduros, [[sármatas]] e cuadosquadi.<ref>{{Cita libro|título=[c.395 CE]. The Life of Marcus Aurelius Part 2 chapter 27|apelidos=Capitolinus|nome=Julius|ano=1921|lugar=|páxina=|páxinas=}}</ref>
 
Tense escrito que os restos dos Hermunduros convertéronse nos [[turinxios]], argumentando que (-''duri'') podería ser unha forma corrompida (''-thuri'') e o sufixo xermánico ''-ing'', suxire un significado de "descendentes de (ou [Herman] duri)".<ref>{{Cita libro|título=Schutz|apelidos=|nome=|ano=|lugar=|páxina=402|páxinas=}}</ref> Esa hipótese hoxe está desbotada.<ref>Springer (2009), pp. 135 e ss.</ref>
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/wiki/Hermunduros»