Touro de Creta: Diferenzas entre revisións

Heracles, para ser purificado tralo asasinato dos seus fillos, acto cometido ó volverse louco por culpa de [[Hera]], inimiga de Heracles por celos <ref>Heracles era fillo de Zeus, e Hera, a esposa do mesmo deus, perseguía ás súas amantes e ós fillos bastardos que tivera.</ref>, tivo que acometer [[os doce traballos de Heracles|doce traballos]] que lle encomendara o seu primo [[Euristeo]]. Neste caso tratábase de capturar o Touro de Creta e levalo vivo a [[Micenas]]. Con este traballo comezan os que tivo que realizar fóra do Peloponeso, donde levara a cabo os seis traballos anteriores.

Os distintos autores discretan respecto á orixe do animal. Segundo uns, foi aquel touro inmaculadamente branco que raptou a [[Europa (mitoloxía)|Europa]], parafilla do rei de [[Tiro]], por encargo de [[Zeus]] <ref>Habitualmente, crese que foi o propio Zeus quen, metamorfoseado en touro, raptou a Europa e levouna sobre o seu lombo a Creta, onde a posuíu.</ref>. Segundo outros, foi o touro que saiu do mar, por obra de [[Poseidón]] para que [[Minos]], rei de [[illa de Creta|Creta]], o sacrificase na súa honra, pero como Minos gardouno como semental para sios seus rabaños e sacrificou outro de menos valor no seu lugar, Poseidón volveunovingouse volvéndoo salvaxe <ref>Con este touro foi co que a muller de Minos, [[Pasífae]], tivo relacións sexuais e enxendrou a [[Minotauro]].</ref>.

En calquera caso, era o animal salvaxe que devastaba Creta e botaba lume polas faucesventas, e o que debía capturar Heracles.

Heracles pediu axuda a Minos pero este negouse, e só autorizou a que o capturase se o facía el só. Ó final puido facelo e regresou con el ata Micenas, atravesando o mar a nado, sobre o lombo do animal. Cando o entregou a Euristeo, este quixo sacrificalo en honor a [Hera]], pero a deusa negouse por proceder da man de Heracles, e non sabendo qué facer con el, Eurisateo soltouno. O touro rematou chegando áa [[Maratón, Grecia|Maratón]], na [[Ática]], onde seguiu facendo estragos ata que o capturou [[Teseo]] e o sacrificou en honor de [[Apolo]].

* ELVIRA BARBA: Miguel Ángel: ''Arte y mito. Manual de iconografía clásica''. Sílex, 3ª ed. 2017, 369-370.