máis
(máis) |
(máis) |
||
O terceiro destes traballos <ref>A ordenación dos doce traballos non é sempre a mesma segundo o mitógrafo consultado. Para Grimal ou Hixino, este foi o terceiro traballo; para Pseudo-Apolodoro, foi o cuarto.</ref> foi cazar o Xabaril de Erimanto e levar o seu corpo ante Euristeo.
Heracles, dando grandes berros, fixo saír do covo ó xabaril e foi empurrándoo ata chegar a unha zona cuberta dunha grosa capa de neve. Alí seguiu tras o animal ata agotalo e así puido
Unha vez inmobilizado, cargouno sobre os ombros e levouno a [[Micenas]], ante Euristeo. Este, aterrorizado, agochouse na cántara de bonce que mandara construír para protexerse de Heracles.
Cóntase que a pel do xabaril e mailos cairos gardáronse como [[exvoto]] no santuario de [[Apolo]] en [[Cumas]] <ref>[[Pausanias (xeógrafo)|Pausanias]] VIII, 24, 5.</ref>, unha antiga cidade da [[Magna Grecia]] (actual [[Campania]], ó sur de Italia).
E non só foi que morrera Quirón senón que mentres tanto, Folo sacoulle unha frecha a un dos cadáveres, asombrado de que puidera matar a centauros tan grandes sendo unha cousa tan pequena. Ó manipulala caeulle das mans e foi caerlle nun pé, morrendo de socate.
== Iconografía ==
A representación iconográfica deste traballo reduciuse, practicamente, ó momento no que Heracles carga co xabaril sobre os ombros. O motivo case desaparece na [[Idade Media]] e [[Idade Moderna|Moderna]], e só se reflicte nos ciclos que recollan os diferentes traballos do heroe, como os realizados por [[Francisco de Zurbarán|Zurbarán]] en 1634 para o [[Palacio del Buen Retiro]] (Madrid), hoxe no [[Museo do Prado]] <ref>[https://www.museodelprado.es/coleccion/obra-de-arte/hercules-y-el-jabali-de-erimanto/3a8854b9-1b19-4cf9-8158-7ffa138bcf7e?searchid=0228cff1-eed2-6d9a-c3fe-1ed85ce569b3 ''Hércules e o xabaril de Erimanto'' (ficha no Museo do Prado)].</ref> ou por [[Eugene Delacroix|Delacroix]] en 1854.
== Notas ==
* [[Robert Graves|GRAVES, Robert]]: ''Los mitos griegos'', Ariel 2007, px. 9.
* GRIMAL, Pierre: ''Diccionario de mitología griega y romana''. Ed. Paidós, 1981.
* [[
* [[Pseudo-Apolodoro|PSEUDO-APOLODORO]]: ''Biblioteca mitológica''. Tradución e notas de Julia García Moreno. Alianza Editorial 3ª ed. 2016, II, 5, 4 [a numeración segue a utilizada neste texto].
|