Hecatonquiros: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
máis |
corrixo |
||
Liña 1:
[[Ficheiro:(2) Flaxman Ilias 1793, gestochen 1795, 185 x 251 mm.jpg|miniatura|dereita|300px|Talla de 1793, obra de Tommaso Piroli (1752 – 1824) a partir dun debuxo de [[John Flaxman]], empregada nunha edición da ''[[Ilíada]]'' de [[1795]]: Tetis invoca a [[Briareo]].]]
[[Ficheiro:Ell-Ekatogheires.ogg|miniatura|dereita|300px|Pronuncia do nome.]]
Na [[mitoloxía grega]] os '''Hecatonquiros''' ou '''Hecatonqueros''' (en [[lingua grega|grego]] Έκατόνχειρες ''Hekatonkheires'' ou Έκατόνταχειρας ''Hekatontakheiras'', 'os de cen mans'), coñecidos tamén como '''Centimanos''' (do [[lingua latina|latín]] ''Centimani''), eran [[Xigantes (mitoloxía grega)|xigantes]] monstruosos con cen brazos e cincuenta cabezas, fillos de [[
{{cita|"''
Os Hecatonquiros eran tres: '''[[Briareo]]''' ('forte'), '''[[Xigues]]''' e '''[[Cotto (mitoloxía)|Cotto]]'''. [[Homero]] tamén se referiu a Briareo como '''Exeón''' ('cabruno'), aínda que este era tamén o nome dun deus do mar diferente. Segundo Pierre Grimal, ''os deuses chamábano Briareo, e os homes, Exeón''.
As teorías evemeristas (desenvolvidas por [[Evémero de Mesene]] (s. IV a. C.)) sosteñen que realmente os hecatonquiros non eran xigantes senón homes de [[reino de Macedonia|Macedonia]] que axudaron ós habitantes de Olimpia a expulsar
== Mitoloxía==
Urano, espantado polo seu aspecto, lanzounos ao [[Tártaro (mitoloxía)|Tártaro]], no máis profundo dos infernos, ata que, tempo despois, foron rescatados por [[Cronos]], ao que axudaron a derrocar a Urano no transcurso da [[Titanomaquia|Guerra dos Titáns]], xunto ós [[Ciclope]]s. Nesta guerra eran quen de lanzar rocas de cen en cen
Pero, tras loitar no lado de Cronos, este encerrounos de novo no Tártaro, onde permaneceron gardados por [[Campe]] ata que [[Zeus]] os rescatou para que o axudaran na guerra da [[Xigantomaquia]].
Ao terminar a guerra, os Hecatonquiros establecéronse en palacios no río [[Océano (mitoloxía)|Océano]], converténdose nos gardiáns das portas do Tártaro, onde Zeus encerrara aos Titáns. Na ''[[Ilíada]]'' hai unha historia, que non se atopa en ningún outra fonte clásica, que conta que os deuses intentaron derrocar a Zeus, que chegou a ser encadeado por [[Hera]], [[Atenea]] e [[Poseidón]], pero fracasaron cando [[Tetis (nereida)|Tetis]] invocou aos Hecatonquiros e estes acudiron na súa axuda; outros autores din que
Outro mito di que Poseidón quixo recompensar a Briareo/Exeón polo seu valor demostrado na guerra e concedeulle a man da súa filla [[Cimopolea]].
|