Alcmena: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
máis |
máis |
||
Liña 12:
{{cita|"''Pero antes de que Anfitrión regresase a Tebas, Zeus presentouse unha noite e, triplicando a súa duración, tras adoptar a figura de Anfitrión, xaceu con Alcmena e contoulle o ocorrido cos Teléboas''".|(Pseudo-Apolodoro, II, 4, 8)}}
Durante o embarazo, Zeus prometeu o trono de Micenas ó primoxénito de Anfitrión, dando por suposto que sería o seu hillo, Heracles. Pero [[Hera]], a celosa esposa de Zeus, atrasou o momento do parto odenando á súa filla [[Ilitía]] (deusa dos partos e, por tanto, das comadroas) que o detivese <ref>Hera xa utilizara anteriormente á filla co mesmo fin: chegado o momento do parto de [[Leto]], outra amante de Zeus, preñada de [[Apolo] e [[Artemisa]], Hera impediu que Ilitía a atendese (para algúns, retívoa na terra dos [[Hiperbórea|hiperbóreos]]) e correu a Leto para que ningunha terra a acollese. Leto refuxiuse na illa flotante de Ortiguia, hoxe [[Delos]], e estivo de parto
{{cita|"''A Íole acolleuna Hilo, por orde de Hércules, no seu leito e no seu corazón, e encheulle o seu ventre de nobre semente, cando Alcmena lle dixo así: Que os deuses che axuden e abrevien o trance cando, a piques de parir, invoques a Ilitía, protectora das asustadas parturientas; ésta, por compracer a Iuno'' [Hera] ''tornouse severa contra min. Pois, chegado o día de parir a este Hércules, sufridos de traballos, e gravitando o sol xa sobre o noveno signo do zodíaco, o peso distendíame o ventre e o que levaba era tan grande que se podería dicir que era Júpiter o autor da oculta carga, e xa non podía eu soportar as dolores por máis tempo''".|(Ovidio: ''Metamorfosis'' IX, 273-323)}}
== Infancia de Heracles ==
Liña 30 ⟶ 32:
{{Commonscat|Alcmena}}
=== Bibliografía ===
* [[Ovidio|OVIDIO]]: ''Metamorfosis''. Tradución de Antonio Ramírez de Verger. Alianza Editorial 3ª ed. 2015, 2ª reimp. 2017 [a numeración segue a utilizada neste texto].
* [[Pseudo-Apolodoro|PSEUDO-APOLODORO]]: ''Biblioteca mitológica''. Tradución e notas de Julia García Moreno. Alianza Editorial 3ª ed. 2016 [a numeración segue a utilizada neste texto].
|