Wikipedia

Hermunduros: Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva
← Edición máis vellaEdición máis nova →
Contido eliminado Contido engadido
VisualTexto wiki
Sen resumo de edición
Liña 1:
{{enuso}}
'''Hermunduros''' (en [[Lingua latina|latín]], '''''Hermunduri'''''), {{Lang|la|'''Hermanduri''}}' (''Hermanduri''), '''hermundulos''' (''Hermunduli)'', ''hermonduros'' (hermonduri ou '''hermondulos''', () foiforon unha antiga [[Pobos xermánicos|tribo xermánica]], citada polo [[Historiografía|historiador]] [[Imperio Romano de Occidente|romano]] [[Publio Cornelio Tácito|Tácito]] e que, segundo o cal, ocuparon a área en torno ao que agora corresponde á [[Turinxia]], [[Saxonia]], e o Norte da [[Baviera]], no período comprendido entre o primeiro e terceiro século. Os turinxios puideron se-los descendentes directos dos Hermunduros.
 
== Traxectoria ==
Aínda que non hai moitas informacións sobre eles, varios autores da antigüidade ofrecen noticias parciais. Así, [[Estrabón]] tratacita os Hermunduros como un pobo nómade suebo[[Suevos|suevo]], que vive ao leste do [[Río Elba.|Elba]];<ref>{{Cita libro|título=Geography (Perseus Digital Library). Book 7 Chapter 1. Cambridge,|apelidos=Strabo; H L|nome=Jones|ano=1924|lugar=|páxina=|páxinas=}}</ref> [[Dión Casio]] relata por primeira vez que o ano 1, un romano chamado Domício (posibelmente [[Lucio Domicio Enobarbo]]) "mentres aínda gobernaba os distritos ao longo do Ister ([[Río Danubio|Danubio]]), interceptou aos ''hermunduri'', unha tribo que por algunha razón abandonara a súa terra e vagaba na procura doutra, e que se asentaron en parte da terra dos marcománs."<ref>{{Cita libro|título=Roman History (Thayer Lacus Curtius). Vol VI Book LV|apelidos=Dio|nome=Cassius|ano=1917|lugar=|páxina=|páxinas=}}</ref>
 
[[Plinio o Vello]], na súa ''[[Naturalis Historiahistoria]]'', cita aos Hermunduros como un dos pobos dos Hermións, todos descendentes de Mano. Na mesma categoría coloca aos [[Chatti|catos]], [[Cherusci|queruscos]] e suevos. Pola súa banda, [[Publio Cornelio Tácito|Tácito]] na súa [[Xermania (libro)|Xermania]], describe aos hermunduros entre os pobos suevos, colocándoos preto do Danubio e nas fontes do Elba.▼
[[Dión Casio]] relata por primeira vez que o ano 1, un romano chamado Domício (posibelmente Lucio Domício Enobarbo.
 
''<nowiki>''</nowiki>#Máis{{Cita|"Máis preto de @nós está o estado hermúnduro (seguirei o curso do DanúbioDanubio como fixen antes do RenoRin), un pobo leal a Roma. ConsecuentementeEn consecuencia, só eles, son os @únicoúnicos @alemão,xermanos que negocian, @nãonon #sósó nas marxesbeiras do #ríorío, maissenón no interior e na @colôniacolonia #máismáis florescenteflorecente da @provínciaprovincia dade RéciaRecia. EnPor todostodas os lugarespartes, elesse podenlles permite pasar sen garda; e, mentres ás outras tribos exhibimosamosamos só #sóas nosas armas e os nosos acampamentoscampamentos, a elaseles abrimos as nosas casas e nosasas sedes dedo noso campopaís, que @nãonon desexancodician. É enNas súas terras que nace o Elba, o famoso #ríorío que #coñecercoñeciamos osnos #díadías anteriores; agora @só ouvimos falar del".<nowiki>''</nowiki><ref>{{Cita libro|título=[c.98 CE]. Alfred John Church; William Jackson Brodribb & Lisa Cerrato|apelidos=Tacitus|nome=Cornelius|ano=1942|lugar=|páxina=|páxinas=}}</ref>''}}▼
"mentres #aínda gobernaba os distritos ao longo do Íster [Danúbio], interceptou os Hermúnduros, unha tribo que para #algún @razão ou outra deixara súa @próprio terra e vagaba en busca doutra, e el os había estabelecido nunha parte do @território marcomano".<ref>{{Cita libro|título=Roman History (Thayer Lacus Curtius). Vol VI Book LV|apelidos=Dio|nome=Cassius|ano=1917|lugar=|páxina=|páxinas=}}</ref>
 
Nos seus ''[[Anais]]'', Tácito relata como o hermunduro Vibilio[[Vibilius]], no {{AC|18|X}}, liderou ao derrubadaderocamento do rei marcomano Catualda en favor de cato Vânio[[Vannio]].<ref>{{Cita libro|título=The Annals.2.63|apelidos=Tacitus|nome=|ano=|lugar=|páxina=|páxinas=}}</ref> Contra o 50, aliado aos sobriños de Vanio, VibilioVibilius liderou a deposición de Vanio tamén. No 58, os hermunduros derrotaron os catos nunha disputa de fronteira por un río de importancia relixiosa.▼
▲[[Plinio o Vello]], na súa ''Naturalis Historia'', cita aos Hermunduros como un dos pobos dos Hermións, todos descendentes de Mano. Na mesma categoría coloca aos catos, queruscos e suevos.
 
Pola súa banda, Tácito na súa Germania, describe aos hermunduros entre os pobos suevos, colocándoa preto do Danubio e nas fontes do Elba.
 
▲''<nowiki>''</nowiki>#Máis preto de @nós está o estado hermúnduro (seguirei o curso do Danúbio como fixen antes do Reno), un pobo leal a Roma. Consecuentemente, eles, os @único @alemão, negocian @não #só nas marxes do #río, mais no interior e na @colônia #máis florescente da @província da Récia. En todos os lugares, eles poden pasar sen garda; e mentres ás outras tribos exhibimos #só nosas armas e nosos acampamentos, a elas abrimos nosas casas e nosas sedes de campo, que @não desexan. É en súas terras que nace o Elba, famoso #río que #coñecer os #día anteriores; agora @só ouvimos falar del.<nowiki>''</nowiki><ref>{{Cita libro|título=[c.98 CE]. Alfred John Church; William Jackson Brodribb & Lisa Cerrato|apelidos=Tacitus|nome=Cornelius|ano=1942|lugar=|páxina=|páxinas=}}</ref>''
 
▲Nos seus Anais, Tácito relata como o hermunduro Vibilio, no {{AC|18|X}}, liderou a derrubada do rei marcomano Catualda en favor de cato Vânio.<ref>{{Cita libro|título=The Annals.2.63|apelidos=Tacitus|nome=|ano=|lugar=|páxina=|páxinas=}}</ref> Contra o 50, aliado aos sobriños de Vanio, Vibilio liderou a deposición de Vanio tamén. No 58, os hermunduros derrotaron os catos nunha disputa de fronteira por un río de importancia relixiosa.
 
Os hermunduros tiveron moitos conflitos cos cuados nunha fronteira fluvial con salinas e que se especula poderían ser ou o río Werra ou do Saale saxón. Finalmente, os hermunduros venceron neste conflito.<ref>{{Cita libro|título=[c.117 CE]. Alfred John Church; William Jackson Brodribb & Lisa Cerrato|apelidos=Tacitus|nome=Cornelius|ano=1942|lugar=|páxina=|páxinas=}}</ref>
 
Cando [[Marco Aurelio]] morreu no 180, estaba a loitar contra unha alianza de marcomanos, hermunduros, [[sármatas]] e quadoscuados.<ref>{{Cita libro|título=[c.395 CE]. The Life of Marcus Aurelius Part 2 chapter 27|apelidos=Capitolinus|nome=Julius|ano=1921|lugar=|páxina=|páxinas=}}</ref>
 
AlgúnsTense suxerironescrrrito que os restos dos Hermunduros converteéronseconvertéronse nos turinxgios[[turinxios]], argumentando que (-''duri'') podería presentar comoser formaunha forma corrompida (''-thuri'') e o sufixo xermánico ''-ing'', suxire un significado de "descendentes de (ou [Herman] duri)".<ref>{{Cita libro|título=Schutz|apelidos=|nome=|ano=|lugar=|páxina=402|páxinas=}}</ref>
 
== Reis dos Hermunduros ==
 
* Vibilio, c. 18 - c. 50<ref>{{Cita libro|título=Tac. Ann. 2.63; 12.29|apelidos=|nome=|ano=|lugar=|páxina=|páxinas=}}</ref>
 
== Notas ==
{{Listaref|30em}}
 
== Véxase tamén ==
 
=== Bibliografía ===
 
{{control de autoridades}}
{{ORDENAR:Hermunduros}}
 
[[Categoría:Pobos xermánicos]]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/wiki/Hermunduros»