Guerra de Restauración Portuguesa: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Correcciones ortográficas con Replacer (herramienta en línea de revisión de errores) |
m Arranxiño |
||
Liña 49:
* Segundo, un longo período (1646-1660) de enfrontamentos militares, caracterizado por pequenas incursións, mentres que España concentrou os seus compromisos militares noutras partes de Europa;
* Terceiro, un último período (1660-1668) durante o cal o rei español Felipe IV buscou sen éxito unha vitoria decisiva que acabaría coas hostilidades.
==== Primeira fase ====
Na fronte galega, que non era moi activa, nos primeiros anos da guerra destacouse a destrución do [[mosteiro beneditino de Fiaes]] (situado entre o Douro e o Miño) en [[1641]], a vitoria galega na [[Batalla de Vilaza]] fronte á perda española da fortaleza de Salvaterra de Miño en [[1642]], praza que foi recuperada ata [[1659]]. O combate limitáronse a algunhas incursións mutuas e aos intentos españois sen éxito de recuperar a [[Salvaterra de Miño]].
Liña 71 ⟶ 72:
En 1651 os portugueses manexaron as terras de Coria e Valencia de Alcántara, pero non puideron aproveitar as vivendas. En 1653 e 1654 as incursións reducíronse, pero multiplicáronse de novo en 1656 ata que en 1657 os españois tomaron a Olivenza.
As décadas de 1650 eran indecisas militarmente, pero importantes nas frontes políticas e diplomáticas. A morte do rei Juan IV de Portugal en 1656 marcou o comezo da regencia da súa esposa, que foi seguida por unha crise pola sucesión eo golpe de palacio de 1662.114. Parte da nobreza portuguesa desafiou a sucesión. Estes problemas internos, a expulsión dos holandeses do Brasil (1654)
Con todo, Portugal aínda non conseguiu o obxectivo principal: un pacto formal con Francia; A debilidade e illamento portugueses estiveron evocando a virtual exclusión das negociacións do principal pacto europeo do momento, a Paz de Westfalia en 1648, o triunfo da nova realpolitik. Grazas á sinatura deste tratado e ao fin das hostilidades en Cataluña en 1652, España volveu concentrar a súa atención en Portugal , aínda que sufriu unha falta de homes, recursos e, sobre todo, bos líderes militares para asumir a subxugación do territorio.
| |||