Line array: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m Correcciones ortográficas con Replacer (herramienta en línea de revisión de errores)
Castelao (conversa | contribucións)
m Arranxiño
Liña 23:
A parte inferior do line array e xeralmente curva cara atrás para aumentala dispersión na parte inferior da matriz e permiten que o son chegue a máis membros da audiencia. Polo xeral, os gabinetes utilizados nos arranxos lineais son trapezoides, conectados entre si polo hardware especializado para estes equipos.
 
== Historia ==
As primeiras teorías que se deduciron sobre o efecto line array sen ser no campo do son veu dado por [[Fresnel]], que demostrou que dous raios de luz polarizados no mesmo plano interfiren, pero non ocorre o mesmo se están polarizados perpendicularmente entre eles.
Isto levoulle a idea de que nun raio polarizado debía ocorrer algo máis na súa dirección perpendicularmente ou na propagación e que ese algo non podería ser moito máis que a propia vibración luminosa.
Liña 37:
No que respecta á xente que se deu conta de que non hai interferencias destrutivas no plano horizontal e nas ondas que se combinan sobre todo na fase na que o plano é vertical, a carreira que foi cara aos fabricantes de altofalantes.
 
== Teoría ==
Line array crea unha fronte de onda cilíndrica nun campo próximo, proporcionando 3dBs o duplicala distancia debido a combinación de frecuencias en fase. Isto e máis salientable nas frecuencias altas, xa que crean máis interferencias que as frecuencias baixas, debido as [[lonxitudes de onda]] máis curtas pero co tempo, a fronte da onda converterase de cilíndrica a esférica, isto coñecese coma o campo afastado.
 
Liña 54:
En resumo, a xeometría da orde da real-world do line array de son é demasiado complicada para ser modelados con precisión pola teoría “pura” line array.
 
== As altas frecuencias ==
Na práctica os sistemas de line array actúan coma fontes de liña so en baixas e medias frecuencias, para frecuencias máis altas, empregase outro método para alcanzalas características direccionais que coinciden coas dos baixos e medios. O método máis práctico para os sistemas de reforzou é o emprego de guías de ondas (homs), xunto os condutores de compresión. Cada bucina debe ter unha dispersión moi estreita en vertical e ampla en horizontal.
 
En vez de empregar a interferencia construtiva e destrutiva, os homs logran direccionalidade o reflectir o son nun patrón de cobertura específico. Nun sistema line array axeitadamente deseñado, o patrón debe ser igual a da baixa frecuencia característica direccional da matriz.
Se por exemplo a dispersión vertical da matriz é de 60 graos e hai 12 caixas, cada hom debe contar con 5 graos de cobertura vertical, (cobertura vertical estreita que teñen a vantaxe de que reduce o mínimo múltiples chegadas, co que prexudica a intelixibilidade). Se isto lograse, entón os elementos da guía de onda poden ser integrados no line array cunha [[ecualización]] axeitada e [[crossovers]], o feixe das frecuencias altas eae a interferencia construtiva das baixas frecuencias, pódese facer que aliñen de maneira que o sistema resultante proporcione unha cobertura consistente.
 
== Configuracións ==
O problema coas matrices o curvalas é que non se adaptan moi ben a sede de media. Mentres que a metade inferior angularíase para abaixo para proporcionar unha cuberta adicional nos lugares próximos a parte dianteira do escenario, a metade superior diríxese cara arriba no teito e a parte afastada do escenario. Ademais, o problema coa recta dos line array é que o raio é demasiado estreito nas frecuencias altas.
 
Liña 69:
Os spiral arrays son o desenvolvemento próximo dos J-arrays, e teñen unha resposta de frecuencia superior debido o seu patrón polar similar nas frecuencias cambiantes, mentres que aínda conserva o longo alcance e recheo de beneficios que os J-arrays ofrecen. O concepto é que os spiral arrays curvan todo o camiño o longo da matriz, pero a curva é progresiva. Isto significa que a parte superior da matriz é case recta con ángulos de 1º entre as caixas e aumenta a parte inferior de entre 6º e 10º. Unha ampla espiral ben deseñada poderá ter un patrón de directividade case constante coa frecuencia, con algúns pequenos lóbulos expostos a baixas frecuencias.
 
== Deseño e montaxe ==
[[Ficheiro:Line Array and Subs.jpg|miniatura|Dous tipos de line array mais un bloque de subwoofers]]
Os grandes formatos de line array están deseñados para grandes salas ou festivais o aire libre. Estes cadros soen incluír múltiples aliñacións verticais, controladores de compresión de alta frecuencia e de rango medio e varios controladores de baixas frecuencias dispostos simetricamente o redor do motor de compresión.
Liña 91:
Se a altura ou a falta de puntos de montaxe non permiten voar o equipo, os altofalantes soen ser amontoados no escenario os altofalantes de subgraves cun cadro personalizado de amoreamento. Amoreamento dos arranxos lineais é común nos lugares máis pequenos e nas instalación temporais, en comparación cun equipo voado, que require unha menor dispersión vertical para cubrir a fronte cara atrás e a matriz resultante terá pouca curvatura.
 
== Véxase tamén ==
=== Ligazóns externas ===
* [https://web.archive.org/web/20100331051246/http://www.dasaudio.com/DOCUMENTOS_D/ARTICULOS/ESPA%C3%91OL/LINE_ARRAYS_COMO_FUNCIONAN_2008.PDF]
* [https://web.archive.org/web/20110311131357/http://www.meyersound.com/products/mseries/]