Boris Christoff: Diferenzas entre revisións

Christoff tiña unha voz excelente cun distintivo ton escuro. Aínda que non era tan ampla coma outras voces de baixos, non tivo problema en impactar grandes auditorios, como a ópera de San Francisco. Debido á súa presenza no escenario e temperamento dramático, foi un grande herdeiro dos baixos eslavos exemplificados por [[Fyodor Stravinsky]], [[Lev Sibiriakov]], [[Vladimir Kastorskii]], [[Feodor Chaliapin]], [[Alexander Kipnis]] e [[Mark Reizen]], entre outros. Cantou sobre todo repertorio de [[Giuseppe Verdi|Verdi]] e compositores rusos, e foi tamén un fino cantante de música de cámara vogal. Entre os seus papeis máis célebres estiveron o tsar Boris ([[Modest Musorgskii|Musorgskii]] - ''[[Boris Godunov (ópera)|Boris Godunov]]''), [[Filipe II de España|Filipe II]] (Verdi - ''[[Don Carlo]]''), [[Mefistófeles]] ([[Charles Gounod|Gounod]] - ''[[Faust (ópera)|Faust]]'' e [[Arrigo Boito|Boito]] - ''[[Mefistofele]]''), Ivan Susanin ([[Mikhail Glinka|Glinka]] - ''[[A Life for the Tsar]]''), Zaccaria (Verdi - ''[[Nabucco]]''), o tsar Ivan ([[Nikolai Rimskii-Korsakov|Rimskii-Korsakov]] - ''[[The Maid of Pskov|Ivan the Terrible]]''), Dosifei (Mussorgskii - ''[[Khovanshchina]]''), Gomez da Silva (Verdi - ''[[Ernani]]''), Fiesco (Verdi - ''[[Simon Boccanegra]]''), [[Attila]] (Verdi - ''[[Attila (ópera)|Attila]]''), Padre Guardiano (Verdi - ''[[La forza del destino]]''), Galitzky e Kontchak ([[Aleksandr Borodin|Borodin]] - ''[[Kniaz Igor]]'') e outros.