Skogsrået: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Piquito (conversa | contribucións)
Piquito (conversa | contribucións)
Liña 28:
Sibelius admiraba a Rydberg e frecuentemente puxo música á súa poesía, como o melodrama ''[[Snöfrid]]'', Op. 29, e ''Atenarnes sång'', Op. 31/3 (traducible como ''Canción dos atenienses'').{{efn|A obra tamén é coñecida en [[lingua inglesa]] polo título ''War Song Of Tyrtaeus''.}}{{sfn|Barnett|2007|p=139}}{{sfn|Mäkelä|2007|p=311}}{{sfn|Tawaststjerna|1976|p=200}}<ref>{{Cita web |url=http://www.sibelius.fi/english/musiikki/opus_3140.htm |título=List in order by opus number. 31-40 |editorial=fibelius.fi |dataacceso=4 de marzo de 2019 |lingua=en}}</ref> O poema ''Skogsrået'' foi publicado por primeira vez en [[1882]], e en [[1883]] o futuro amigo de Sibelius, o artista [[Akseli Gallen-Kallela]], ilustrouno. En [[1888]] ou [[1889]], aproximadamente cando se coñeceron, Sibelius arranxou por primeira vez ''Skogsrået'' para voz e piano. Esta versión non ten relación musical co tratamento que Sibelius deulle en 1894-95.{{efn|In the collected works, it is catalogued as JS 171.{{sfn|Goss|2009|p=543}}}}{{sfn|Goss|2009|p=202}}{{sfn|Wicklund|2015|p=vi}}
[[Ficheiro:Viktor Rydberg 1876.jpg|miniatura|esquerda|Rydberg en 1876.]]
En 1894, aínda que Sibelius era unha figura nacional en Finlandia e completara obras imnportantes como ''[[Kullervo]]'' e a ''[[Suite Karelia]]'', aínda loitaba por liberarse dos modelos [[Richard Wagner|wagnerianos]] e desenvolver un estilo verdadeiramente individual.{{sfn|Wicklund|2015|p=vi}} A orixe do poema sinfónico segue a ser descoñecida, mais ''Skogsrået'' puido ter evolucionado fora da música cara a unha [[Verismo|ópera verista]] que Sibelius planeara pero que nunca realizou. O [[libreto]], como relataba nunha carta de Sibelius datada o [[28 de xullo]] de [[1894]], conta a historia dun xove estudante comprometido que, mentres viaxa polo estranxeiro, coñece e é atraído por unha bailarina exótica. Ao seu regreso, o estudiante describe o baile e á bailarina dun xeito tan vívido que a suasúa moza deduce que lle foi infiel; o ópera finaliza cunha procesión funeraria pola moza do estudante (a carta non é clara respecto ás causas da morte). Amais, nunha carta do [[10 de agosto]] de [[1894]], Sibelius informa á súa muller, [[Aino Sibelius|Aino]], dunha nova composición "ao estilo dunha marcha". Murtomäki argumenta que Sibelius adaptou de xeito doado as súas ideas musicais previas á trama de ''Skogsrået'': a marcha converteuse no tema de Björn na primeira sección da obra, o protagonista "quítase a si mesmo (no estranxeiro)" convírtese na frenética persecución do segundo, a infelicidade coa bailarina convírtese na sedución da malvada ''skogsrå'' na terceira, e a procesión funeraria da ópera convírtese na desesperanza final de Björn.{{sfn|Murtomäki|2001|p=102–103}}
 
Aínda que tanto o poema sinfónico como o melodrama xorden deste material, non está claro que forma musical empregou inicialmente Sibelius para emprender o poema de Rydberg. Na década de 1930, o compositor afirmou que primeiro escribira o melodrama (estresado o [[9 marzo]] de [[1895]] nunha bola de lotaría a beneficio do [[Teatro Nacional Finlandés|Teatro Finlandés]] no que foi narrado por [[Axel Ahlberg]]), só para darse conta de que "o materíal podía permitir un tratamento máis extenso" como poema sinfónico. Con todo, os estudosos, cuestionaron esta cronoloxía, argumentando que, realizando a estrea do poema sinfónico tan só un mes despois, é "improbable, se non totalmente imposible" que Sibelius puidera ter expendido o melodrama dun xeito tan rápido. Probablemente "comprimiu" o poema sinfónico previo, eliminando pontes e repeticións, para compoñer o melodrama.{{sfn|Kurki|1999}}{{sfn|Murtomäki|2001|p=102–103}}{{sfn|Barnett|2007|p=97}} O manuscrito do melodrama ten moitas menos correccións que o do poema sinfónico, o que apoia este punto de vista.{{sfn|Wicklund|2015|p=vi}} Sibelius tamén arranxou a conclusión para piano solista.{{efn|Co título ''Ur "Skogsrået"'' (galego: ''De "Skogsrået"'').{{sfn|Goss|2009|p=543}}}}{{sfn|Goss|2009|p=202}}