Interferómetro: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Agremon (conversa | contribucións)
→‎Características: LIGO, KAGRA e Notas
Agremon (conversa | contribucións)
Liña 7:
Inicialmente os máis dos interferómetros construíronse con fontes de luz branca (como no [[experimento da dobre fenda|experimento da dobre fenda de Young]] de 1805). Nos nosos días, e especialmente desde a invención do [[láser]] no anos 60, as fontes de luz son maiormente [[Monocromático|monocromáticas]].
 
Os máis recentes avances en interferómetros achámolos na construción de interferómetros baseados no carácter ondulatorio da materia (non das ondas electromagnéticas), existindo xa o [[interferómetro de electróns]], o [[interferómetro de neutróns]], desde os 90 mesmo o [[interferómetro atómico]]; e xa nosen 20002020, oshai construídos interferómetros laser para a [[Detector de ondas gravitacionais|detección de ondas gravitacionais]], como [[LIGO]], OVA ([[Observatorio Virgo Avanzado]]) oue [[KAGRA]].<ref>{{Cita web|título=Japan’s KAGRA searches the sky for gravitational waves|url=https://www.symmetrymagazine.org/article/japans-kagra-searches-the-sky-for-gravitational-waves|páxina-web=symmetry magazine|data-acceso=2020-11-28|lingua=en|nome=Liz|apelidos=Kruesi}}</ref> Non está aínda moi claro o máximo tamaño de partícula posíbel para a realización da [[interferometría]].
 
O esquema máis sinxelo e paradigmático atópase no [[interferómetro de Michelson]] (ou Michelson-Morley). Consiste nunha fonte monocromática (sexa de ondas electromagnéticas ou materiais), un espello semitransparente (tamén chamado [[divisor de feixe]]) que divide en dous brazos perpendiculares o feixe de ondas, que á súa vez rematan en cadanseu espello. Así, os feixes resultantes propáganse polo seu propio camiño ata que voltan ao divisor de feixe, onde se recombinan e interfiren na dirección perpendicular que aínda fica libre. O dito pódese ollar na figura.