Imogen pasou a maior parte do período comprendido entre setembro de 1930 e maio de 1931 viaxando. A unha breve visita a [[Liexa]] en setembro seguiulle inmediatamente unha viaxe de tres meses por [[Escandinavia]], [[Alemaña]], [[Austria]] e [[Hungría]], regresando a Inglaterra vía [[Praga]], [[Dresde]], [[Leipzig]], [[Berlín]] e [[Amsterdam]]. A súa "orxía de experiencias musicais" incluíronincluiu unha peregrinación mozartiana a [[Salzburgo]], representacións de ''[[Der Rosenkavalier]]'' e ''[[Die Entführung aus dem Serail]]'' na [[Ópera Estatal de Viena]], Bach en Berlín e a [[Sinfonía n.º 7 (Mahler)|Sétima de Mahler]] en Amsterdam.<ref>{{Harvnp|Grogan and |Strode, "Part II, 1931–52", |2010b|pp. =79–90</ref>}} O 1 de febreiro de 1932 partiu de novo, desta vez a [[Italia]]. Logo dunha viaxe de dous meses Imogen regresou aá casa con cunha visión mixta da música italiana. Ela concluíu que "os italianos son unha nación de cantantes ... Mais a música é unha linguaxe diferente nesta parte do mundo". De volta en Londres, decidiu que a pesar das súas experiencias, "se é música o que un quere, non hai lugar coma Londres".<ref>{{Harvnp|Grogan and |Strode, "Part II, 1931–52", |2010b|pp. =91–93</ref>}}<ref name= guardian>{{Cita novas |lastapelidos=Grogan |firstnome=Christopher |titletítulo=Daughter of the renaissance |url= https://www.theguardian.com/music/2007/oct/17/classicalmusicandopera |newspaperxornal=[[The Guardian]] |datedata=17 Octoberde outubro de 2007 |accessdatedataacceso=26 24de Junenovembro 2016de 2020 |lingua=en}}</ref>
