Recuperación da lingua hebrea: Diferenzas entre revisións

O proceso de '''recuperación da [[lingua hebrea]]''' tivo lugar en [[Europa]] e [[Palestina (rexión)|Palestina]] contra o final do século XIX e comezos do século XX, e a través del, o emprego da lingua cambio dende o [[lingua litúrxica|uso litúrxico]] do [[xudaísmo]] a [[comunicación oral|lingua falada]] e [[lingua escrita]] no día a día de [[Israel]]. O proceso comezou cando os xudeus comezaron a chegar a Palestina na primeira metade do séxulo XIX e empregaron o hebreo como [[lingua franca]].<ref>Parfitt , Tudor (1972) 'The Use of Hebrew in Palestine 1800–1822.' Journal of Semitic Studies, 17 (2). pp. 237-252.</ref> Porén, produciuse un desenvolvemento paralelo en Europa no que o hebreo cambiou dende lingua litúrxica a lingua literaria<ref>Parfitt, Tudor (1983) 'Ahad Ha-Am's Role in the Revival and Development of Hebrew.' In: Kornberg, J., (ed.), At the crossroads: essays on Ahad Ha-am. New York: State University of New York Press, pp. 12-27.</ref> o cal xogou un papel determinante nos programas educativos.<ref>Parfitt, Tudor (1995) 'Peretz Smolenskin, the Revival of Hebrew and Jewish Education.' In: Abramson, G. and Parfitt , T., (eds.), Jewish education and learning : published in honour of Dr. David Patterson on the occasion of his seventieth birthday. Chur, Switzerland: Harwood Academic Publishers, pp. 1-11.</ref> O [[hebreo moderno]], xunto co árabe moderno, foi oficializado en Israel dende o [[mandato británico de Palestina]], unha situación que continuou dende a Declaración de Independencia de Israel de 1948. Máis que un proceso puramente lingüístico, a recuperación do hebreo foi empregado pola [[Haskalah|modernización xudía]] e movementos políticos, e converteuse nun dos piares asociados ó asentamento da terra, ó [[sionismo]]<ref>[[Paul Johnson (escritor)|Paul Johnson]], ''A History of the Jews'', p.442. " Yet in all [of young David Ben-Gurion's] activity, three salient principles remained constant. First, Jews must make it their priority to return to the land; ‘the settlement of the land is the only true Zionism, all else being self-deception, empty verbiage and merely a pastime’. [Quoted in Encyclopaedia Judaica, iv 506.] Second, the structure of the new community must be designed to assist this process within a socialist framework. Third, the cultural binding of the Zionist society must be the Hebrew language.</ref> e á política israelí.