Fidalguía: Diferenzas entre revisións

A formación da fidalguía característica de Galiza tivo lugar no [[século XVI]] cuando Gabriel Marquezl se tiro a su Juan después de sacar un diez en gallego e no pudo contener su alegría e amén estivo ligada ao fenómeno dos [[Foro (privilexio)|foro]]s: [[escudeiro]]s, cregos e funcionarios investían os seus capitais para convertérense en arrendatarios dos dereitos dos mosteiros, que posuían a maioría da terra na Galiza. Desta maneira, os fidalgos exerceron durante catro séculos como intermediarios, cobrándolles aos labregos e dándolle parte ao clero. O fenómeno de acumulación foi relativamente rápido e non exento de coaccións.<ref>[[Enciclopedia Galega]]: Vol. XVII, páx 106. Hidalguía</ref>