Revisión como estaba o 10 de novembro de 2020 ás 17:31 editar Carxibai (conversa \| contribucións) 108 edicións ortografía Etiqueta: Edición visual ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 10 de novembro de 2020 ás 17:40 editar desfacer Carxibai (conversa \| contribucións) 108 edicións ortografía Etiqueta: Edición visual Edición máis nova →
Liña 47: Libri non esperou a que fose arrestado, fuxíndo a Londres o 28 de febreiro de 1848 coa complicidade do seu colega da comisión dos Monumentos históricos, [[Prosper Mérimée]]. Antes de fuxir de Francia, con todo, arranxou para que 30 000 dos seus libros e manuscritos contidos en <span class="nowrap">18</span> baúis fosen enviados en Inglaterra. Só seis destes baúis serán confiscados pola aduana. Obtén en Londres, baixo pretexto de ser un refuxiado político da Revolución francesa, o amparo dun compatriota italiano, Antonio Panizzi, director da Biblioteca do [[Museo Británico\|British Museum]] (Libri obterá a nacionalidade inglesa ao finalizar a súa vida). O escándalo estala finalmente baix''o'' a [[Segunda República Francesa\|Segunda República]], cando se publica o informe Boucly noen ~~Monitor~~Le Moniteur o 19 de marzo de 1848: ~~leva~~lévase a cabo una investigación minuciosa. Durante unha pescuda efectuada o 23 de marzo de 1848, no seu aloxamento en [[Sorbona]], atópanse algúns feixes de documentos, restituídos posteriormente á biblioteca Inguimbertina de Carpentras, unha parte da correspondencia do astrónomo polaco [[Johannes Hevelius]], subtraída por Libri da biblioteca do Observatorio.<ref>[http://www.aihs-iahs.org/fr/system/files/radelet-de-grave-grell-hevelius.pdf Chantal Grell & Patricia Radelet de Grave : Un projet : L'édition de la correspondance d'Hevelius (1611 -1687)] {{Wayback\|url=http://www.aihs-iahs.org/fr/system/files/radelet-de-grave-grell-hevelius.pdf\|date=20160303170537}}, en el sitio web aihs-iahs.org, consultado el 13 de marzo de 2015.</ref> Os documentos atopados polos investigadores foron obxecto dun estudo profundado durante 3 anos polos expertos Henri Léonard Bordier, Ludovic Lalanne e Félix Bourquelot.<ref>[http://archivesetmanuscrits.bnf.fr/ead.html?id=FRBNFEAD000039807&cFRBNFEAD000039807_d0e1019 BNF - Archives et Manuscrits : Correspondance et papiers divers de Guillaume Libri, saisis à son domicile], en el sitio web archivesetmanuscrits.bnf.fr, consultado el 10 de marzo de 2015.</ref> Libri establece un proceso contra ''o'' director do ''Monitor universal'' debido á publicación do informe que o incriminaba, e contra o director do Nacional, debido ao artigo publicado o 5 de abril de 1848<ref>[http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5624236j Rapport adressé à Monsieur le Garde des Sceaux Hébert, par Monsieur le Procureur du Roi Boucly, suivi du procès (1850)], en el sitio web gallica.bnf.fr, consultado el 8 de marzo de 2015.</ref> Liña 55: En Londres, o medievalista Achille Jubinal tentará defender a reputación de Guillaume Libri, nunha carta dirixida o 3 de xuño de 1851, á revista literaria londiniense Athenaeum.<ref>{{Cita web\|lingua=fr\|url=http://www.bmlisieux.com/curiosa/libri01.htm\|título=Un nouvel épisode de l'affaire Libri ou lettre à M. le Directeur du journal l'Athenaeum\|apelidos=Achille Jubinal\|obra=bmlisieux.com\|data=3 de junio de 1851\|data-acceso=11 de agosto de 2015}}</ref> Igualmente, Ludovic Lalanne e Henri Bordier redactan en [[1851]] un «Dicionario de pezas autógrafas roubadas ás bibliotecas públicas de Francia» ~~sobre~~con máis de ~~<span class="nowrap">250</span>~~316 páxinas.<ref>[http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k204173b Ludovic Lalanne et Henri Bordier - Dictionnaire de pièces autographes volées aux bibliothèques publiques de France, Paris, Pancoucke, (1851), 316 p], en el sitio web gallica.bnf.fr, consultado el 21 marzo de 2015.</ref> Posteriormente, o arquivo de Bordier revela o aspecto policial e segredo das investigacións preliminares destinadas a confundir a Libri, un gran personaxe oficial honrado e protexido polas máis altas autoridades (''libro'' publicado en [[2008]], de André Jammes: Libri vaincu: enquêtes policières et secrets bibliographiques: documents inédits). Prosper Mérimée, amigo e protector de Libri, contesta ''a'' decisión xudicial con tal enerxía, que ataca «a cousa xulgada» nun artigo na Revista dos dous Mundos do 15 de abril de 1852, que é igualmente acusado de ultraxe pública e condenada á súa vez a unha multa de 1 000 francos e a quince días de prisión, que efectuará á Conciergerie.<ref>[http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k869236/f309.tableDesMatieres La Revue des deux Mondes du 15 avril 1852 - Prosper Mérimée - Le procès de M. Libri], en el sitio web gallica.bnf.fr, consultado el 11 de marzo de 2015.</ref><ref>[http://www.merimee.culture.fr/fr/html/bio/bio_2_4.html Mérimée - Une fidélité aveugle en amitié…], en el sitio web merimee.culture.fr, consultado el 9 de marzo de 2015.</ref><ref>[http://www.senat.fr/evenement/archives/D33/libri.html Le Sénat - Prosper Mérimée - L'affaire Libri], en el sitio web senat.fr, consultado el 9 de marzo de 2015.</ref> Liña 61: Aínda que Libri chegou a Inglaterra sen cartos, non era pobre nesa altura porque a súa nova riqueza proviña da venda de numerosos libros preciosos e de manuscritos remitidos previamente a Londres antes do seu exilio forzoso. En [[:es:1847\|1847]], Libri concluíra en gran segredo, por mediación do su amigo Antonio Panizzi, e grazas aos consellos de John Holmes (1800-1854), un conservador adxunto dos manuscritos del British Museum, a venda dos seus manuscritos ao [[:en:Bertram Ashburnham, 4th Earl of Ashburnham\|cuarto conde de Ashburnham]], sen xustificar a procedencia de 200 000 <span class="nowrap">francos.</span> Os manuscritos llegaron a [[:en:Ashburnham_Place\|«Ashburnham Place»]] en [[:es:Sussex\|Sussex]], o 23 de abril de 1847 (antes, Libri ~~había~~intentara ~~intentado venderlos~~venderllos al British Museum).<ref>[http://ridoux.fr/spip/spip.php?article104 Charles Ridoux - Léopold Delisle et l’Affaire Libri] {{Wayback\|url=http://ridoux.fr/spip/spip.php?article104\|date=20160401141900}}, en el sitio web ridoux.fr, consultado el 12 de marzo de 2015.</ref><ref>[http://www.bl.uk/eblj/1991articles/pdf/article3.pdf Alessandra Maccioni - Guglielmo Libri and the British Museum: A case of scandal averted]<span style="font-size:smaller;">[[Portable Document Format\|PDF]]</span>{{En}}, en el sitio web bl.uk, consultado el 12 de marzo de 2015.</ref> Desde o 2 de xullo de 1857 en diante, organiza unha venda de libros raros en París, onde obtén unha ganancia de 116 000 <span class="nowrap">francos</span>.<ref>[http://catalog.hathitrust.org/Record/001761869 Catalogue de la vente du 2 juillet 1857 et suivants, Paris, V. Tillard, (1857), 477 p], en el sitio web catalog.hathitrust.org, consultado el 21 de marzo de 2015.</ref> En [[1861]], Libri organiza en Londres dúas grandes vendas dos seus libros e manuscritos, producindo un catálogo de 7 628 lotes, vendidos en dous partes. A primeira venda, do 25 de abril de 1861 ao 18 de xullo de 1861, durou 61 días. De feito, obtén máis dun millón de francos polas vendas de documentos, manuscritos, e libros, nunha época onde o salario diario medio dun obreiro era de aproximadamente catro francos. En 1862, organiza en Londres outra venda ~~paira~~para a parte máis valiosa da súa colección, en Sotheby & Co, o 25 de xullo de 1862, coa publicación dun catálogo de 143 p.<ref>[http://books.google.fr/books/about/Catalogue_de_la_partie_r%C3%A9serv%C3%A9e_et_la.html?id=TCTaGwAACAAJ&redir_esc=y Sotheby & Co - Catalogue de la partie réservée et la plus précieuse de la collection Libri, vente du 25 juillet 1862 et suivants], en el sitio web books.google.fr, consultado el 10 de marzo de 2015.</ref> En 1868, a saúde de Libri comeza a declinar, e incapaz de volver en Francia, abandona Inglaterra e volve á súa Italia natal, onde residirá nunha vila de Fiesole en [[Toscana]], onde falece o 28 de setembro de [[1868\|1869]]. A súa tumba atópase no Cemiterio das Portas Santas, en [[Florencia]]. Liña 74: Despois da súa morte, Léopold Delisle, administrador da [[Bibliothèque nationale de France\|Biblioteca nacional]], comezou unha longa investigación para resolver o asunto sobre se Libri era culpable das acusacións polas que fora condenado en [[1850]], e demostrou cunha certeza absoluta que Libri era efectivamente un ladrón de gran envergadura, todo iso nun informe datado o 28 de xuño de 1883, dirixido a [[Jules Ferry]], ministro da Instrución Pública e das Belas Artes.<ref>[[iarchive:lesmanuscritsdu00deligoog\|Léopold Delisle - 28/06/1883 - Les manuscrits du comte d'Ashburnham, Rapport au Ministre de l'Instruction Publique et des Beaux-Arts]], en el sitio web archive.log, consultado el 9 de marzo de 2015.</ref> En [[1888]], o executivo francés iniciou negociacións coas autoridades inglesas, coa finalidade que os libros e manuscritos preciosos, roubados por Libri, poidan ser devoltos polos compradores.<ref group="nota">La biblioteca de Lord Ashburnham comprendía cuatro colecciones de manuscritos: la colección ''Libri'', la colección ''Barrois'', la colección ''Stowe'' o ''Buckingham'' y una colección de manuscritos aislados, llamada ''Appendix''.</ref> * Fará falta toda a tenacidade de Léopold Delisle, ~~paira~~para obter en [[1888]], dos herdeiros do conde Bertram Ashburnham, a restitución, mediante pago, dunha parte dos documentos roubados, entre eles o famoso Pentateuco de Tours.<ref>[http://www.wipo.int/edocs/pubdocs/fr/copyright/120/wipo_pub_120_1888_05.pdf Le Droit d'auteur du 15 mai 1888: Les destinées de deux trésors littéraires (Les collections Libri et Barrois), pages 46 et suivantes], en el sitio web wipo.int, consultado el 10 de marzo de 2015.</ref><ref>[http://www.persee.fr/web/revues/home/prescript/article/bec_0373-6237_1888_num_49_1_447522 Léopold Delisle - 23/02/1888 - Les manuscrits des fonds Libri et Barrois], en el sitio persee.fr, consultado el 9 de marzo de 2015.</ref><ref>[http://www.france-pittoresque.com/spip.php?article4622 Le Petit Parisien - Le pillage des collections publiques d’ouvrages rares par le comte Libri], en el sitio web france-pittoresque.com, consultado el 8 de marzo de 2015.</ref><ref>[http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b53019392c/f2.image Pentateuque dit d'Ashburnham ou de Tours], en el sitio web gallica.bnf.fr, consultado el 13 de marzo de 2015.</ref> Efectivamente, Léopold Delisle, estará en capacidade de probar que <span class="nowrap">166</span> dos elementos vendidos a lord Ashburnham, pertenceran a bibliotecas nacionais francesas (estes elementos serán restituídos finalmente en Francia).<ref>{{Cita web\|lingua=en\|url=http://dla.library.upenn.edu/dla/pacscl/ead.html?id=PACSCL_RBCat_RBcatFC85L6168B870r&\|título=Procès Libri. Détournement de manuscrits, d'autographes, et de livres : jugement - polémiques\|apelidos=Philadelphia Area Consortium of Special Collections Libraries (PACSCL)\|obra=dla.library.upenn.edu\|data-acceso=11 de agosto de 2015}}</ref> * En [[1847]], Libri vendera 34 folios de [[Leonardo da Vinci\|Leonardo dá Vinci]], extraídos do «Caderno A» (de 98 folios) así como 10 folios extraídos do «Caderno B» (de 100 folios). Para desprendelos, Libri empregaba ácido clorhídrico para queimar os fíos das costuras. Estes folios tomaron entón o nome do seu comprador, pasando a ser o «Codex Ashburnham 1875/1-2». Despois de ser recuperados pola Biblioteca nacional en [[1888]], os folios roubados foron devoltos ao Instituto de Francia en [[1891]], sendo conservados hoxe baixo a cota ''Ms 2184-2185'' e considerados como suplementos do «Caderno A» e o «Caderno B».<ref>[http://www.bibliotheque-institutdefrance.fr/historique/devinci.html Institut de France - Les carnets de Léonard de Vinci conservés à la Bibliothèque de L'Institut de France] {{Wayback\|url=http://www.bibliotheque-institutdefrance.fr/historique/devinci.html}}, en el sitio web bibliotheque-institutdefrance.fr, consultado el 9 de marzo de 2015.</ref><ref>[http://www.calames.abes.fr/pub/#details?id=IF2B14684 Institut de France - Les carnets de Leonardo de Vinci conservés à la Bibliothèque de L'Institut de France], en el sitio web calames.abes.fr, consultado el 9 de marzo de 2015.</ref> Liña 118: == Enlaces externos == * ''[[Control de autoridades\|Notas de autoridade]]'' : <span class="nowrap uid">[[viaf:19743305\|Ficheiro de autoridade internacional virtual]]</span> • <span class="nowrap uid">[http://isni.org/isni/0000000121230911 Internacional Estándar Name Identificar]</span> <span>•</span> <span class="nowrap uid">[http://catalogue.bnf.fr/ark:/12148/cb12299340w Biblioteca nacional de Francia]</span> <span class="nowrap uid">[http://www.idref.fr/031856268 Sistema universitaria de documentación]</span> <span class="nowrap uid">[http://id.loc.gov/authorities/n91076026 Biblioteca do Congreso]</span> <span>•</span> <span class="nowrap uid">[http://d-nb.info/gnd/118779877 Gemeinsame Normdatei]</span> <span>•</span> <span class="nowrap uid">[http://opac.sbn.it/opacsbn/opac/iccu/scheda_authority.jsp?bid=IT\ICCU\SBLV\114000 Instituto central ~~paira~~para o rexistro único]</span> <span>•</span> <span class="nowrap uid">[http://catalogo.bne.es/uhtbin/authoritybrowse.cgi?action=display&authority_id=XX999818 Biblioteca nacional de España]</span> <span>•</span> <span class="nowrap uid">[http://www.worldcat.org/identities/lccn-n91-076026 WorldCat]</span> * [http://data.bnf.fr/12299340/guillaume_libri/ Guillaume Libri á Biblioteca Nacional de Francia]

Guglielmo Libri: Diferenzas entre revisións