Quidditch Through the Ages: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Bot : Substitución automatizada de texto (-desenrolou +desenvolveu, -desenrolo +desenvolvemento, -Desenrolo +Desenvolvemento) |
m Bot: Reemprazo de téxto automático (-== ([a-zA-Z ]*) == +==\1==) |
||
Liña 3:
O libro trata sobre a historia do [[quidditch]], deporte máxico que practican os bruxos e meigas. Este libro é mencionado ao longo das novelas de ''[[Harry Potter]]'' como un libro da biblioteca de [[Hogwarts]]. As vendas do libro van dirixidas á fundación ''Comic Relief'', e contén ilustracións de [[J. K. Rowling]].
==
Dentro do mundo ficticio de ''[[Harry Potter]]'', ''O quidditch a través dos tempos'', é un libro que está escrito por Kennilworthy Whisp, un experto e fanático do [[quidditch]].
Liña 9:
O libro conta a historia do [[quidditch]] dende os seus incios, así como a dos primeiros xogos que se practicaban cunha vasoira. Segundo Madam Pince, a libreira da biblioteca de [[Hogwarts]], a copia do libro que está na biblioteca é: ''«rasgado, babeado por riba del e xeralmente maltratado case a diario»''. [[Harry James Potter|Harry Potter]] disfrutou lendo este libro. Cando [[Severus Snape]] pillou a [[Harry James Potter|Harry]] fóra da escola con este libro en ''[[Harry Potter e a pedra filosofal]]'', [[Severus Snape|Snape]] inventou a regra de que non estaba permitido levar os libros da biblioteca ó exterior, e quitoullo das mans quitando, ademais, 5 puntos a [[Gryffindor]].
==
O libro real foi escrito por [[J. K. Rowling]], aínda que o nome de Kennilworthy Whisp aparece na portada do libro e ás veces tómase como co-autor do mesmo. As recaudacións que se obtiveron coa venda do libro foron parar á fundación ''Comic Relief'' como as do seu compañeiro, ''[[Bestas fantásticas e onde dar con elas]]''.
Liña 50:
</div><br clear="all" />
==
*''Comic Relief'' pediulle con poucas esperanzas a [[J. K. Rowling]] que escribise un conto curto de [[Harry James Potter|Harry]] para destinar os beneficios á asociación. Como a ela se lle dá mal escribir contos curtos, pensou que era mellor escribir non un libro, señón dous.
|