Partido Demócrata (Estados Unidos de América): Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m Correcciones ortográficas con Replacer (herramienta en línea de revisión de errores)
m Correcciones ortográficas con Replacer (herramienta en línea de revisión de errores)
Liña 161:
O Partido Demócrata está apoiado con moita forza pola poboación estadounidense de gays, lesbianas, bisexuais e transxéneros, aproximadamente o 70%. Esta tendencia pode verse desde a campaña de 1992, onde Clinton recibiu o apoio maioritario do colectivo GLBT nun 71% sobre o 16% que obtivo Bob Dole. A tendencia continuou: no 2000, onde Al Gore recibiu o 70% do apoio dos homosexuais en comparación con George W. Bush que tiña o 25% e o 5% doutros, no 2004 John Kerry o 77% e George W. Bush o 23% e no 2008 a Barack Obama 70% fronte a John McCain 27%. Actualmente hai tres congresistas dos EE.UU. Demócratas gais; Barney Frank de Massachusetts, Tammy Baldwin de Wisconsin e Jared Polis de Colorado.
 
Os negros afroamericanos (chamados, entre outras razóns, para diferencialos dos hispanos negros ou latinos de pel negra nas estatísticas oficiais) representan a minoría que apoia de xeito abrumadorabafador ao Partido Demócrata, sendo entre o 90 e o 95% dos demócratas en case todas as eleccións. Nos seus primeiros tempos, os negros americanos favoreceron ao Partido Republicano pola súa posición abolicionista e pola igualdade racial no século XIX (ao que entón se opuxo o Partido Demócrata), con todo, desde o apoio de presidentes como Franklin Delano Roosevelt, John F. Kennedy e Lyndon B. Johnson pola segregación racial e as loitas polos dereitos civís (agora os republicanos opóñense) apoiaron o apoio e mesmo algunhas enquisas nos anos noventa demostraron que os afroamericanos prefiren votar por un candidato demócrata branco que por un candidato republicano negro. Mesmo cun gran e tradicional apoio negro ao Partido Demócrata, a poboación afroamericana adoita ser conservadora en cuestións sensibles como o aborto e o matrimonio homosexual, como se reflicte no abafador apoio dos votantes negros á Proposición 8 en California.
 
Salvo os cubanos, os hispanos americanos son demócratas abrumadoramente, aínda que non tan abafadores coma os negros. Clinton recibiu o apoio do 72% dos hispanos, Kerry o 69% e Obama o 67%. A posición democrática máis flexible cara á inmigración adoita sinalarse como unha das razóns do apoio dos hispanos aos demócratas, con todo os cubano-americanos son republicanos segundo algúns, porque o Partido Republicano ten unha posición anticomunista moito máis dura. Os nativos americanos tamén son demócratas maioritarios nunha porcentaxe bastante esmagadora, sendo un dos grupos étnicos demócratas máis amplos, segundo só os negros. En canto ás relixións, os republicanos reciben o apoio maioritario dos cristiáns protestantes brancos (os cristiáns protestantes negros seguen sendo abrumadores demócratas). Os mormóns tamén son republicanos abrumadoramente. Por outra banda, os católicos (tanto hispanos como anglosaxóns) son principalmente demócratas. No caso dos xudeus, favoreceron historicamente ao Partido Demócrata, sendo o 68% deles demócratas no 2006, o 70% no 2008 e o 60% no 2010 (para as eleccións de Obama), fronte aos 26, 20 e 33 % de xudeus republicanos nos mesmos anos. Segundo algúns, os musulmáns estadounidenses eran abrumadoramente republicanos porque, por exemplo, se opoñían ao matrimonio homosexual e ao aborto socialmente conservadores. George W. Bush recibiu o apoio maioritario dos musulmáns no 2000, con todo, unha serie de políticas republicanas impopulares entre os musulmáns como a guerra de Iraq e o manexo do conflito árabe-israelí xerou un cambio e no 2010 o 85 O% dos musulmáns votaron demócratas e apoiaron a Obama. Os dous únicos senadores musulmáns nos Estados Unidos, Keith Ellison e André Carson, son demócratas. Os ateos e os agnósticos tamén son demócratas maioritarios cun 67% fronte a un 30% republicano