Wikipedia

Partido Demócrata (Estados Unidos de América): Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva
← Edición máis vellaEdición máis nova →
Contido eliminado Contido engadido
VisualTexto wiki
Etiquetas: edición desde un dispositivo móbil Edición feita a través da aplicación móbil Edición desde aplicación Android
Sen resumo de edición
Liña 1:
{{sen referencias}}{{Ligazóns internas}}
{{Partido político|nome=Partido Demócrata</br>''Democratic Party''|logo=[[Ficheiro:US Democratic Party Logo.svg|150px]]|mocidades=Young Democrats of America|fundación=8 de xaneiro de 1828|sede=[[Washington, D.C.]], [[Estados Unidos de América]]|ideoloxía=Liberalismo moderno</br>[[Socioliberalismo]]
Centroesquerda|líder=Joe Biden|web=[http://democrats.org/ democrats.org]|precedido por=Democratic-Republican Party|filiación internacional=Alianza Progresista|presidente=Tom Pérez|presidenta da Cámara de Representantes=Nancy Pelosi|lider da minoría no Senado=Chuck Schumer|país=Estados Unidos de América|cor=Celeste|escanos_título1=[[Senado dos Estados Unidos|Senadores]]|escanos1={{Partido Político/escanos|45|100|#005EB8}}|escanos_título2=[[Cámara de Representantes de Estados Unidos|Representantes]]|escanos2={{Partido Político/escanos|232|438|#005EB8}}|escanos_título3=[[Gobernador (Estados Unidos)|Gobernadores]]|escanos3={{Partido Político/escanos|24|50|#005EB8}}|escanos_título4=[[:en:State legislature (United States)|Cámaras altas estatais]]|escanos4={{Partido Político/escanos|874|1972|#005EB8}}|escanos_título5=[[:en:State legislature (United States)|Cámaras baixas estatais]]|escanos5={{Partido Político/escanos|89|350|#005EB8}}}}
 
O '''Partido Demócrata''' (en [[Lingua inglesa|inglés]]: ''Democratic Party'') é unha das dúas forzas políticas máis importantes dos [[Estados Unidos de América]] xunto co [[Partido Republicano (Estados Unidos de América)|Partido Republicano]]. Dende as [[Eleccións presidenciais dos Estados Unidos de 2016|eleccións de 2016]] é o principal partido da oposición ao actual presidente, o republicano [[Donald Trump]].
Liña 8:
 
== Historia ==
[[Ficheiro:Andrew jackson head.jpg|miniaturadeimaxeminiatura|[[Andrew Jackson]] (1829-1837) fundou o Partido Demócrata como instrumento para chegar ao poder, desafiando aos líderes tradicionais. A súa polémica figura polarizou ao país consolidando o modelo bipartidista ma política estadounidense.]]
 
=== Fundación do Partido Demócrata ===
Liña 22:
 
En 1834, impúxose definitivamente o nome de "Partido Democrático"; aínda que non sería ata 1844 cando se oficializou formalmente pola Convención Nacional dese ano. A intensa polarización arredor da figura de Jackson non só determinou a creación do Partido Demócrata; tamén levou aos inimigos do xeneral a fundar o Partido Whig para opoñerse a el e aos seus demócratas.
[[Ficheiro:Jackson and Van Buren, 1837.jpg|miniaturadeimaxe|250pxminiatura|[[1837]]: Primeira aparición do asno demócrata nunha caricatura con [[Andrew Jackson]] e [[Martin Van Buren]].]]
 
=== Etapa anterior á Guerra Civil ===
Cando Jackson deixou a Presidencia, o Partido Demócrata volveuse cada vez máis conservador; O partido foi moi popular nos estados do sur do país pola súa defensa dos dereitos dos estados contra o poder federal, pero isto provocou que os políticos brancos do sur tivesen un enorme peso dentro da organización e o fixesen defensor. da escravitude. Os demócratas do sur defenderon a institución da escravitude negra e a maioría dos demócratas do norte cederon e non se atreveron a opoñerse aos seus homólogos do sur; os demócratas anti-escravos non estaban satisfeitos co seu partido (e moitos acabarían indo ao partido republicano despois de 1854).
[[Ficheiro:Cicatrices de flagellation sur un esclave.jpg|miniaturadeimaxeminiatura|A defensa da [[EsclavitudeEscravitude nos Estados Unidos|esclavitudeescravitude]] por parte dos sectores sureños do Partido Demócrata co apoio ou a pasividade da maioría dos demócratas norteños permitiu ao partido dominar a política despois do retiro de Jackson, pero a costa de conducir al país a unha ruptura fratricida. Na imaxe de [[1863]] Peter, un esclavoescravo de [[Baton Rouge]], [[Luisiana]], mostra as cicatrices resultado dos azotes do seu capataz, que posteriormente foi despedido polo amo.]]
A defensa da escravitude por parte dos sectores do sur do Partido Demócrata co apoio ou pasividade da maioría dos demócratas do norte permitiu ao partido dominar a política despois da xubilación de Jackson, pero a costa de levar ao país a unha ruptura fratricida. . Na imaxe de 1863, Peter, un escravo de Baton Rouge, Louisiana, mostra as cicatrices resultantes da azoutada do seu capataz, que máis tarde foi despedido polo mestre. Os presidentes demócratas que gobernaron os Estados Unidos durante a maior parte do período comprendido entre 1837 (cando rematou o mandato de Jackson) e 1861 (cando comezou a guerra civil) apoiaron medidas que favorecían non só a permanencia da escravitude, senón tamén a súa extensión á novos estados que entrarían na Unión. Aínda que ás veces intentaron pasar por "neutrais" entre os partidarios e os inimigos da escravitude; case sempre inclináronse a favor das políticas propostas polos escravistas do sur. Ademais, toleraron o crecente desafío dos estados do sur á autoridade do goberno central da nación, sen adoptar medidas enérxicas para deter esta precursora actitude de secesión. En xeral, acúsaselles de presidentes débiles e dedicados aos intereses do Sur.
 
Tamén en cuestións económicas, os gobernos demócratas satisfaceronsatisfixeron aos habitantes do sur baixando os aranceis ás importacións e adoptando unha política de libre comercio internacional; o que desagradou aos industriais e traballadores do norte que querían aranceis (proteccionistas) máis altos. Todo isto fixo que o partido perdese o apoio popular nos Estados do Norte.
 
Malia todo, o Partido Demócrata só perdeu dúas eleccións presidenciais nese período (as de 1840 e 1848) contra os seus rivais no Partido Whig; e levou a fundación do Partido Republicano en 1854 para que o descontento cos demócratas fose finalmente capitalizado pola oposición.
Liña 35:
=== O Partido Demócrata e a Guerra Civil ===
Ao final do goberno do presidente James Buchanan (1857-1861) o Partido Demócrata estaba en crise; moitos líderes demócratas do norte romperan con Buchanan debido á súa inclinación excesiva cara aos intereses do sur, e os demócratas do sur eran cada vez máis intransixentes.
[[Ficheiro:ElectoralCollege1860.svg|esquerda|miniaturadeimaxeminiatura|O reparto do colexio electoral nas [[Eleccións presidenciais de Estados Unidos de 1860|eleccións de 1860]].]]
Na Convención Nacional Democrática de 1860 as diferenzas convertéronse en insalvables e a ruptura inevitable. As delegacións de varios estados do sur retiráronse da Convención cando non aprobou a inclusión dunha medida a favor da escravitude na Plataforma Electoral do partido; e posteriormente o resto dos demócratas do sur tamén se retiraron da Convención.
 
Con só representantes dos estados do norte, a Convención Democrática nomeou a Stephen A. Douglas candidato á presidencia do Partido Demócrata; pero os demócratas do sur reaccionaron nomeando a outro candidato á presidencia, que non era outro que o vicepresidente dos Estados Unidos daquela: [[John C. Breckinridge]]. O partido foi con dous candidatos diferentes ás eleccións presidenciais, facilitando a vitoria do candidato republicano Abraham Lincoln.
[[Ficheiro:Storming the castle (1860 election).jpg|miniaturadeimaxe|350pxminiatura|A división do partido entre demócratas do Norte e demócratas do Sur antes das eleccións presidenciais de [[1860]] fixo que fora imposible evitar a Guerra Civil. Nunha caricatura política da época vese aos candidatos demócratas do Norte e do Sur, [[Stephen A. Douglas]] e [[John C. Breckinridge]] respectivamente, peleándosepelexando entre sí e cos outros candidatos ([[Abraham Lincoln]] e [[John C. Bell]]) para entrar á [[Casa Branca]]]]
Cando os estados do Sur declararon a súa separación dos Estados Unidos para crear un novo país independente (os Estados Confederados de América) e tomaron as armas, o Partido Demócrata do Sur converteuse na forza política que apoiaba a rebelión armada, que responsabilizou aos seus delincuentes da rebelión e a traizón.
 
Liña 45:
 
Ante esta situación, Lincoln ordenou a suspensión das garantías constitucionais e fixo que miles de demócratas que participaban en actividades subversivas fosen arrestados, a pesar da protesta do Partido Demócrata, que o consideraba unha persecución política. Non obstante, neses mesmos estados tamén había moitos demócratas que rexeitaban actividades subversivas e compartían a súa lealdade coa orde constitucional cos seus colegas do partido do norte; incluso nos estados canallas, había algúns líderes demócratas que rexeitaran a secesión e fuxiron cara ao norte para axudar a defender a Unión.
[[Ficheiro:ConfederateCabinet.jpg|miniaturadeimaxe|330pxminiatura|A Guerra Civil fixo aínda máis dramática a división do partido. MentrasMentres os demócratas do Sur organizaran e promoveran a rebelión armada secesionista para dividir a Unión e contra o goberno de Lincoln; os demócratas do Norte permanecían leais á orden constitucional e á autoridade lexítima de Lincoln, aínda que sinsen renunciar a facerlle unha dura oposición pacífica e democrática. O [[Gabinete (política)|Gabinete]] orixinal dos rebeldes [[Estados Confederados de América]] estaba formado íntegramenteintegramente por demócratas sureños, comezando polo Presidente [[Jefferson Davis]].]]
=== Os Demócratas durante o período 1865-1933 ===
Despois do final da Guerra Civil, o Partido Demócrata quedou gravemente debilitado, mentres que o Partido Republicano saíu da carreira como o partido hexemónico na política americana.
Liña 96:
En 1968, de novo un grupo moi grande de demócratas do sur (agrupados no Partido Independente Americano) lanzaron o seu propio candidato á presidencia (George Wallace) contra o candidato oficial do partido (Hubert H. Humphrey). Os votos de Wallace non foron suficientes para superar a Humphrey, pero si foron suficientes para facilitar a vitoria do republicano Richard Nixon.
 
Nas eleccións de 1972 os últimos demócratas racistas intentaron gañar a candidatura presidencial co seu abanderadoabandeirado Wallace (que regresara ao partido despois da súa candidatura independente en 1968); pero foron abrumadamente derrotados na Convención Nacional Democrática. A esquerda gañara definitivamente o control do partido e a mellor proba diso foi a elección de George McGovern como candidato ás eleccións presidenciais dese ano. McGovern, que moitos votantes consideraron un extremista de esquerdas, sufriu unha abrumadoraabafadora derrota contra Nixon, obtendo só 17 votos electorais fronte aos 520 do republicano. Nesas primarias demócratas do 72, a congresista de Nova York, Shirley Chisholm, fixo historia ao ser a primeira afroamericana que se presentou á candidatura dun dos dous grandes partidos americanos, outro signo do cambio no Partido Demócrata. Nos anos 70 quedou claro que a economía non soportaba a carga do excesivo gasto público e dos impostos elevados, ademais das normativas; e todo isto foi produto de políticas económicas democráticas. O goberno do presidente demócrata Jimmy Carter (1977-1981) foi un auténtico desastre; cunha inflación moi alta e unha alta taxa de paro. O resultado foi a vitoria dos republicanos co actor de cine Ronald Reagan en 1980, o que antepoñería aos demócratas ante novos desafíos.
 
=== O Partido Demócrata desde finais do século XX á actualidade ===
Liña 103:
No lado económico, os demócratas tiveron que aceptar de mala gana os enormes recortes fiscais que impulsou Reagan; se se opuxeran a estas rebaixas fiscais, os senadores e representantes demócratas poderían enfurecer aos electores e, en consecuencia, perder os seus escanos nas eleccións. Por iso preferiron apoiar as baixadas de impostos populares.
 
O que si resistiron enérxicamenteenerxicamente foi reducir o gasto público; Os demócratas non quixeron reducir os fondos que o estado gastou nos moitos programas sociais creados polos gobernos demócratas pasados. Pero Reagan tampouco deu o brazo a torcer na súa decisión de reducir o tamaño do estado e evitar o patrocinio e o paternalismo nos programas sociais. O resultado do tira e afrouxa entre o Congreso Republicano e o Democrático foi que os impostos baixaron moito máis do que caeu o gasto público; e como resultado medrou o déficit fiscal e a débeda pública. Aínda así, o país experimentou unha das súas mellores etapas de crecemento económico e prosperidade, que beneficiou a popularidade de Reagan e prexudicou á dos demócratas.
 
O sucesor republicano de Reagan, o presidente George H. W. Bush, non puido manterse no poder grazas ás terribles políticas monetarias da Reserva Federal e, como resultado, os demócratas puideron volver ao poder en 1993 co seu líder, o presidente Bill Clinton.
Liña 163:
Os negros afroamericanos (chamados, entre outras razóns, para diferencialos dos hispanos negros ou latinos de pel negra nas estatísticas oficiais) representan a minoría que apoia de xeito abrumador ao Partido Demócrata, sendo entre o 90 e o 95% dos demócratas en case todas as eleccións. Nos seus primeiros tempos, os negros americanos favoreceron ao Partido Republicano pola súa posición abolicionista e pola igualdade racial no século XIX (ao que entón se opuxo o Partido Demócrata), con todo, desde o apoio de presidentes como Franklin Delano Roosevelt, John F. Kennedy e Lyndon B. Johnson pola segregación racial e as loitas polos dereitos civís (agora os republicanos opóñense) apoiaron o apoio e mesmo algunhas enquisas nos anos noventa demostraron que os afroamericanos prefiren votar por un candidato demócrata branco que por un candidato republicano negro. Mesmo cun gran e tradicional apoio negro ao Partido Demócrata, a poboación afroamericana adoita ser conservadora en cuestións sensibles como o aborto e o matrimonio homosexual, como se reflicte no abafador apoio dos votantes negros á Proposición 8 en California.
 
Salvo os cubanos, os hispanos americanos son demócratas abrumadoramente, aínda que non tan abrumadoresabafadores coma os negros. Clinton recibiu o apoio do 72% dos hispanos, Kerry o 69% e Obama o 67%. A posición democrática máis flexible cara á inmigración adoita sinalarse como unha das razóns do apoio dos hispanos aos demócratas, con todo os cubano-americanos son republicanos segundo algúns, porque o Partido Republicano ten unha posición anticomunista moito máis dura. Os nativos americanos tamén son demócratas maioritarios nunha porcentaxe bastante esmagadora, sendo un dos grupos étnicos demócratas máis amplos, segundo só os negros. En canto ás relixións, os republicanos reciben o apoio maioritario dos cristiáns protestantes brancos (os cristiáns protestantes negros seguen sendo abrumadores demócratas). Os mormóns tamén son republicanos abrumadoramente. Por outra banda, os católicos (tanto hispanos como anglosaxóns) son principalmente demócratas. No caso dos xudeus, favoreceron historicamente ao Partido Demócrata, sendo o 68% deles demócratas no 2006, o 70% no 2008 e o 60% no 2010 (para as eleccións de Obama), fronte aos 26, 20 e 33 % de xudeus republicanos nos mesmos anos. Segundo algúns, os musulmáns estadounidenses eran abrumadoramente republicanos porque, por exemplo, se opoñían ao matrimonio homosexual e ao aborto socialmente conservadores. George W. Bush recibiu o apoio maioritario dos musulmáns no 2000, con todo, unha serie de políticas republicanas impopulares entre os musulmáns como a guerra de Iraq e o manexo do conflito árabe-israelí xerou un cambio e no 2010 o 85 O% dos musulmáns votaron demócratas e apoiaron a Obama. Os dous únicos senadores musulmáns nos Estados Unidos, Keith Ellison e André Carson, son demócratas. Os ateos e os agnósticos tamén son demócratas maioritarios cun 67% fronte a un 30% republicano
 
== Presidentes demócratas dos Estados Unidos ==
 
# [[:es:Andrew_Jackson|Andrew Jackson]] ([[:es:1829|1829]]-[[:es:1837|1837]])
# [[:es:Martin_Van_Buren|Martin Van Buren]] ([[:es:1837|1837]]-[[:es:1841|1841]])
# [[:es:James_K._Polk|James Knox Polk]] ([[:es:1845|1845]]-[[:es:1849|1849]])
# [[:es:Franklin_Pierce|Franklin Pierce]] ([[:es:1853|1853]]-[[:es:1857|1857]])
# [[:es:James_Buchanan|James Buchanan, Jr.]] ([[:es:1857|1857]]-[[:es:1861|1861]])
# [[:es:Grover_Cleveland|Stephen Grover Cleveland]] ([[:es:1885|1885]]-[[:es:1889|1889]]), ([[:es:1893|1893]]-[[:es:1897|1897]])
# [[:es:Woodrow_Wilson|Thomas Woodrow Wilson]] ([[:es:1913|1913]]-[[:es:1921|1921]])
# [[:es:Franklin_D._Roosevelt|Franklin Delano Roosevelt]] ([[:es:1933|1933]]-[[:es:1945|1945]])
# [[:es:Harry_S._Truman|Harry S. Truman]] ([[:es:1945|1945]]-[[:es:1953|1953]])
# [[:es:John_F._Kennedy|John Fitzgerald Kennedy]] ([[:es:1961|1961]]-[[:es:1963|1963]])
# [[:es:Lyndon_B._Johnson|Lyndon Baines Johnson]] ([[:es:1963|1963]]-[[:es:1969|1969]])
# [[:es:Jimmy_Carter|James Earl Carter, Jr.]] ([[:es:1977|1977]]-[[:es:1981|1981]])
# [[:es:Bill_Clinton|William Jefferson "Bill" Clinton]] ([[:es:1993|1993]]-[[:es:2001|2001]])
# [[:es:Barack_Obama|Barack Obama II]] ([[:es:2009|2009]]-[[:es:2017|2017]])
 
== Véxase tamén ==
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/wiki/Partido_Demócrata_(Estados_Unidos_de_América)»