Submarino: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
→Militar: texto traducido desde a wiki .ca:Submarí#Militar |
→Militar: texto traducido desde a wiki .ca:Submarí#Militar |
||
Liña 179:
Os submarinos [[Mina mariña|minadores]] foron desenvoltos a principios do século XX. Esta capacidade utilizouse nas dúas guerras mundiais. Así mesmo tamén se usaron para inserir e extraer axentes encubertos en forzas militares, recolección de información e rescate de aviadores durante ataques a illas, previa información aos aviadores de lugares seguros para facer amaraxes onde poder ser rescatados polos submarinos e podían transportar carga a través de augas hostís así como prover doutros submarinos.
Os submarinos normalmente podían localizar e atacar outros submarinos só se estaban na superficie, aínda que o HMS "Venturer" conseguiu afundir o U-864 cunha descarga de 4 torpedos mentres ambos estaban mergullados. Os británicos desenvolveron un submarino antisubmarino durante a primeira guerra mundial, a [[clase R]]. Despois da segunda guerra mundial, co desenvolvemento do torpedo guiado, mellores sistemas de sonar e propulsión nuclear, os submarinos foron capaces de cazarse mutuamente.
[[Ficheiro:Schallschatten U-Boot-ca.svg|miniatura|esquerda|Sombras acústicas dos submarinos]]
O desenvolvemento do [[SLBM|mísil balístico de lanzamento submarino]] e do [[mísil de cruceiro]] deu os submarinos unha habilidade substancial e de longo alcance para atacar tanto obxectivos en terra como no mar, cunha variedade de armas que van desde de [[Bomba de acio|bombas de acio]] ata [[Arma nuclear|cabezas nucleares]].
A principal defensa dun submarino recae na súa habilidade para permanecer escondido nas profundidades do océano. Os primeiros submarinos podían ser detectados polo ruído que facían. A auga é un condutor excelente do son (moito mellor que o aire), e os submarinos poden detectar e seguir as unidades de superficie, comparativamente máis ruidosas, desde longas distancias. Os submarinos modernos son construídos con énfases no sixilo.
Deseños avanzados de propulsores, illamento extensivo redutor de son e maquinaria especial axudan un submarino para permanecer tan silencioso como o son de ambiente do océano, facéndoo difícil de detectar. Requírese tecnoloxía especializada para atopar e atacar submarinos modernos.
O [[sonar]] activo utiliza o reflexo do son emitido desde o dispositivo de procura para detectar submarinos. Empregouse desde a segunda guerra mundial para barcos, submarinos e aeronaves (vía boias lanzadas por avións ou sondas de "cata" desde helicópteros), pero conleva a desvantaxe de dar a propia posición do emisor e é susceptible as contra-medidas.
Un submarino militar confinado é unha auténtica ameaza, e debido ao seu sixilo, pode forzar unha frota inimiga a investir recursos peiteando grandes áreas de océano e protexendo barcos contra posibles ataques. Esta vantaxe foi vivamente demostrada na [[guerra das Malvinas]] en 1982, cando o submarino nuclear británico "HMS Conqueror" afundiu o cruceiro arxentino "ARA General Belgrano".
Tras o afundimento o Exército Arxentino recoñeceu que non tiñan ningunha defensa efectiva contra un ataque submarino, e a frota de superficie arxentina tivo que retirarse a porto durante a queda da guerra, a pesar de que un submarino arxentino permaneceu no mar .
== Clasificación e operadores ==
| |||