François Rabelais: Diferenzas entre revisións

François Rabelais é fillo de ''Antoine Rabelais'', sénéchal ''de Lerné'' e avogado. A data do seu nacemento é moi controvertida, algúns preferíndolle o ano 1483 ao ano 1494. Recibiu unha formación de teoloxía. Máis tarde, Rabelais incorpórase ao convento franciscano do ''Puy-Saint-Martin en Fontenay-le-Comte'', onde se converte en monxe en outubro de 1520. Manifesta moi pronto unha curiosidade humanista. ''Pedro Lamy'' iníciao aos estudos gregos e lle fomenta a escribir a ''Guillaume Budé''. Rabelais interésase polos autores antigos, e corresponde máis tarde con outros humanistas famosos. En 1523, a raíz dos comentarios de [[Érasmo]] sobre o texto grego dos [[Evanxeos]], a [[Sorbona]] intenta impedir o estudo do grego. Ao final deste ano, os superiores de Rabelais e de ''Pedro Lamy'' confiscan os seus libros de grego. Aínda que os seus libros estéanlle devoltos aos poucos, Rabelais soluciónase a cambiar de orde monástica. Sostido por ''Geoffroy d' Estissac'', que o acolle na súa [[Abadía]] de ''Maillezais'', Rabelais presente unha petición ao papa neste sentido, xustificándoo pola excesiva austeridad da norma de [[Santo Francisco]]. Faíse [[benedictino]], Rabelais dedícase á persoa de ''Geoffroy de Estissac'', e convértese no seu secretario. Acompáñao así durante víralas de inspección das súas terras e Abadías. Rabelais reside a continuación ao prieuré de ''Ligugé'', residencia habitual de ''Geoffroy de Estissac'', onde se vincula de amizade con ''Jean Bouchet''. Ao monasterio próximo a ''Fontenay-le-Comte'', entrevístase co nobre abad ''Antoine Ardillon''. Rabelais non se dobrou facilmente ás normas monacales e non permanece claustrado na súa monasterio. Cara a 1528, toma a roupa de sacerdote secular para visitar distintas universidades. Vai en primeiro lugar a [[París]], onde comeza os seus estudos de medicina. Ten dous nenos.

 

Títulos principais :