Sikorsky S-61R: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Jglamela (conversa | contribucións)
*amerizar->amarar
Engade 2 libros para verificar) #IABot (v2.0.7) (GreenC bot
Liña 22:
O Sikorsky S-61R desenvolveuse como derivado do seu modelo [[Sikorsky SH-3 Sea King|S-61/SH-3 Sea King]]. Ten unha fuselaxe revisada sustancialmente cunha rampla de carga traseira, un casco convencional aínda que impermeable en vez do casco de barco do S-61, e un tren de aterraxe en triciclo retractable. O deseño da fuselaxe foi usado por Sikorsky para as variantes [[Sikorsky CH-53 Sea Stallion|CH-53]] máis grandes, e polo moi posterior (aínda que dun tamaño semellante) [[Sikorsky S-92|S-92]].
 
Sikorsky deseñou e fabricou un prototipo S-61R como unha iniciativa privada voando por vez primeira en 1963. Durante o seu desenvolvemento a [[USAF]] pedíu o aparello, que foi designado '''CH-3C'''. A Forza Aérea usou o CH-3C para recuperar pilotos derrubados. A variante '''CH-3E''' con motores máis potentes aparecería en 1965.<ref name=":0">{{Cita libro|título=The Illustrated Encyclopedia of Helicopters|url=https://archive.org/details/illustratedencyc00apos|apelidos=Apostolo|nome=Giorgio|editorial=Bonanza Books|ano=1984|ISBN=978-0-517-43935-7|ref=}}</ref>
 
A variante mellorada '''HH-3E''' seguiría posteriormente, con oito aparellos construídos, e os 50 CH-3E foron convertidos a esta variante.<ref>{{Cita web|url=https://www.nationalmuseum.af.mil/Visit/Museum-Exhibits/Fact-Sheets/Display/Article/196060/sikorsky-hh-3e-jolly-green-giant/|páxina-web=National Museum of the United States Air Force|título=Sikorsky HH-3E Jolly Green Giant|data-acceso=14 de novembro de 2018}}</ref><ref name=":1">{{Cita libro|título=Fighting Helicopters of the 20th Century|url=https://archive.org/details/fightinghelicopt0000chan|apelidos=Chant|nome=Christopher|editorial=Tiger Books International PLC|ano=1996|ISBN=1-85501-808-X|ref=}}</ref> Coñecido como o "Jolly Green Giant", o HH-3E contaba con blindaxe de protección, tanques autoselados, unha sonda de reabastecemiento retráctil, tanques externos desechables, un elevador de alta velocidade e outro equipamento especializado.<ref name=":1" />
 
En 1965 a Garda Costeira estadounidense pedíu unha versión designada '''HH-3F Sea King''' (máis comunmente coñecida polo seu alcume "Pelican") para rescate no mar todo tempo. O Pelican ten un radar de busca co radomo da antena no lado de babor do nariz,<ref name=":1" /> e tamén ten capacidade para amarar.<ref name=":0" />