Zona especial de conservación da Serra do Careón: Diferenzas entre revisións
Separa a páxina da serra: abrangue diferente territorio. |
(Sen diferenzas.)
|
Revisión como estaba o 9 de outubro de 2020 ás 14:02
Coordenadas: 42°55′17″N 7°57′20″O / 42.921400, -7.955600
| Serra do Careón | |||
|---|---|---|---|
| Marco Legal | |||
| Figura de Protección: | ZEC | ||
| Ano de constitución: | Decembro de 2004 | ||
| Superficie: | 6661,68 ha. | ||
| Lexislación: | LIC o 29 de decembro de 2004[1], ZEC o 31 de marzo de 2014[2][3]. | ||
| Datos de interese | |||
| País: |  Galicia
| ||
| Provincias: | A Coruña, Lugo e Pontevedra | ||
| Concellos: | Agolada, Friol, Melide, Palas de Rei, Toques e Santiso | ||
| Ríos: | río Furelos, río Seco | ||
| Picos | Monte do Careón (798), Pena Armada (760), Monte do Castro (704). | ||
| Direccións de interese: | |||
| Teléfonos: | |||
A serra do Careón é un espazo natural galego catalogado como zona especial de conservación (ZEC) e que abrangue á serra do Careón e ás concas dos río Furelos e Seco, que chegan ao río Ulla polo sur da serra. A maior área do espazo está nos concellos de Toques, Melide e Santiso, na Terra de Melide. Ten unha parte na comarca da Ulloa e de Lugo, en Friol e Palas de Rei, é só unha liña de ribeira do Ulla na Agolada.[2][4][5]
Destaca polas súas extensas áreas de matogueiras, como nas Gándaras de Melide, e pola súa floración de rochas ultrabásicas.[1][2][3][4][5][6]
Xeografía
Situación
A área potexida concéntrase no leste dos concellos de Toques, Melide e Santiso. Outra parte protexida está en Palas de Rei, onde se protexe parte da falda lucense da serra, e unha área reducida no sur de Friol, xa que é o norte da serra. Cobre ademais dúas áreas menores de ribeira do Ulla na Agolada, da comarca do Deza. As parroquias que ocupa o espazo son as da A Capela, Mangoeiro, Paradela, San Martiño de Oleiros, San Xiao do Monte, Santa Mariña de Brañas, Vilamor e Vilouriz en Toques; Furelos, o Leboreiro e o Meire en Melide, Vimianzo, Barazón, Niñodaguia, (Santiso) e Eidián na Agolada; Ombroso, Ambreixo, Cuíña, Moredo e Merlá en Palas de Rei; e Xiá en Friol.[4]
Orografía e hidrografía
En xeral, o espazo atópase na serra do Careón e que pertence á dorsal galega. O seu relevo xeral é suave e de meseta con chanzos. A área protexida protexe tamén ribeiras ao leste desta serra, ás do río Furelos e río Seco na cunca hidrográfica do Ulla.
Unha parte da área protexida correspóndese co río Furelos e a súa ribeira desde o norte de Toques, comezando no seu afluente do rego da Vela nos montes de Bocelo. Neste treito protéxese tamén unha parte da Pena Grande. Este rego ao chegar á raia entre Toques e Melide únese á outra área protexida. Esta é todo o oeste dos concellos de Toques, Melide e Santiso; que teñen protexidos toda a súa parte da serra do Careón e proximidades. En Melide e Santiso o río Furelos actúa xa como límite ao oeste do espazo protexido. Outros regos que inclúe o espazo son o rego de Lamares, de Guillamil e Irago, e que son afluentes do Furelos. Outro é o río Seco, que se atopa ao leste do espazo. Alí atópase a lagoa de Quintás coa súa presa. Ao sur o espazo remata con parte da ribeira do Ulla. O norte a serra de Careón continúa cos montes do Corno do Boi.[4]
Xeoloxía
Atópase no dominio de complexos alóctonos da zona de Galicia Tras-Os-Montes do macizo Ibérico. Nesta área atópanse substratos de metagrabos, anfibiolitas, rochas ultrabásicas ou metasedimentos que se formaron durante o sistema ordovícico e devónico. Nalgúns punto de ribeira hai deposicións aluviais menores.[7][8] A área está dominada polas bandas de anfibolitas, as ultrabásicas serpentinizadas e rochas metabásicas con facies granulíticas. As rochas metabásicas no oeste mudan e conteñen gneis de biotita. De feito, esta floración de rochas ultrabásicas é o máis significativo do noroeste peninsular. Vai desde Sobrado ata o sur de Melide e está catalogado como PIG C-17: Pregamentos tombados no complexo ultrabásico de Melide.[4]
Hábitats
Os hábitats dominantes son os de cumes suaves de montaña, de baixa pendente, onde domina a vexetación de matogueira. Destacan as floracións nas rochas ultrabásicas, e que domina este espazo. Outras áreas relevantes, inda que ocupan menor extensión, son os cultivos e pradarías.[4][5]
Fauna e flora
Flora
As especies de flora de interese de conservación da rede Natura presentes son[4][5]:
| Especie |
|---|
| Eryngium viviparum |
| Narcissus asturiensis |
Fauna
As especies animais de interese de conservación da rede Natura presentes son[4][5]:
| Grupo | Especie |
|---|---|
| Invertebrados | Lucanus cervus |
| Invertebrados | Elona quimperiana |
| Invertebrados | Euphydryas aurinia |
| Peixes | Achondrostoma arcasii |
| Peixes | Pseudochondrostoma duriense |
| Anfibios | Chioglossa lusitanica |
| Anfibios | Discoglossus galganoi |
| Réptiles | Iberolacerta monticola |
| Réptiles | Lacerta schreiberi |
| Mamíferos | Myotis myotis |
| Mamíferos | Rhinolophus ferrumequinum |
| Mamíferos | Rhinolophus hipposideros |
| Aves | Accipiter gentilis |
| Aves | Accipiter nisus |
| Aves | Aegithalos caudatus |
| Aves | Anthus trivialis |
| Aves | Asio flammeus |
| Aves | Athene noctua |
| Aves | Caprimulgus europaeus |
| Aves | Circaetus gallicus |
| Aves | Circus cyaneus |
| Aves | Circus pygargus |
| Aves | Coturnix coturnix |
| Aves | Cuculus canorus |
| Aves | Falco peregrinus |
| Aves | Falco subbuteo |
| Aves | Falco tinnunculus |
| Aves | Hieraaetus pennatus |
| Aves | Lanius collurio |
| Aves | Lanius excubitor meridionalis |
| Aves | Lullula arborea |
| Aves | Pernis apivorus |
| Aves | Sylvia undata |
| Aves | Turdus philomelos |
| Aves | Turdus viscivorus |
Outras especies de interese de conservación tamén presentes son:
| Grupo | Especie |
|---|---|
| Mamíferos | Canis lupus |
| Mamíferos | Martes foina |
| Mamíferos | Mustela erminea |
| Réptiles | Natrix maura |
| Réptiles | Natrix natrix |
| Anfibios | Triturus boscai |
| Anfibios | Triturus marmoratus |
| Réptiles | Vipera seoanei |
Lexislación
O foi declarado como lugar de importancia comunitaria (LIC) en decembro de 2004 dentro da rexión atlántica e ascendeu a zona especial de conservación (ZEC) en marzo de 2014.[4][3][5]
Notas
- ↑ 1,0 1,1 BOE - Goberno de España, eds. (29/12/2004). "Decisión de la Comisión, de 7 de diciembre de 2004, por la que se aprueba, de conformidad con la Directiva 92/43/CEE del Consejo, la lista de lugares de importancia comunitaria de la región biogeográfica atlántica [notificada con el número C(2004) 4032].". Diario Oficial de la Unión Europea: L 387/1–96.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Consellería de medio ambiente (Luns, 31 de marzo de 2014). DOG - Xunta de Galicia, eds. "DECRETO 37/2014, do 27 de marzo, polo que se declaran zonas especiais de conservación os lugares de importancia comunitaria de Galicia e se aproba o Plan director da Rede Natura 2000 de Galicia." (62): 13.427.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Consellería de medio ambiente (Luns, 12 de abril de 2004). DOG - Xunta de Galicia, eds. "DECRETO 72/2004, do 2 de abril, polo que se declaran determinados Espazos como Zonas de Especial Protección dos Valores Naturais." (69): 5.046.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Consellaría de Medio Ambiente e Ordenación do Territorio, Xunta de Galicia (eds.). "ZEC ES1110014 Serra do Careón". Consultado o 30/9/2020.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Axencia Ambiental Europea - Unión Europea (eds.). "ES1110014 Serra do Careón". Consultado o 30/9/2020.
- ↑ "LIC de Galicia, Rede Natura 2000, Ministerio de Agricultura e Pesca, Alimentación e Medio Ambiente". Consultado o 5 de xullo de 2017.
- ↑ Instituto Geológico y Minero de España (eds.). "Visor InfoIGME".
- ↑ Martínez Catalán, J.R.; Aller, J.; Alonso, J.L.; Bastida, F. "Chapter 1: The Iberian Variscan Orogen". En Instituto Geológico Minero Español. Spanish Geological Frameworks and Geosites: An approach to Spanish geological heritage of international relevance.