Década Ominosa: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Elisardojm (conversa | contribucións)
{{1000 artigos icona título|materia=Xeografía e historia}}
Ogaiago (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 2:
[[Ficheiro:Fernando VII, by López.jpg|miniatura|160px|[[Fernando VII]].]]
 
Denominase '''Década Ominosa''' ([[1823]]-[[1833]]) aoo período da [[historia de España]] que corresponde á última fase do reinado de [[Fernando VII]] e á restauración do [[absolutismo]] tras otralo [[Trienio liberal]] ([[1820]]-[[1823]]) en que rexiurexeu a [[Constitución de Cádiz]] promulgada en [[1812]].
 
== Desenvolvemento ==
Liña 8:
[[Ficheiro:Rafael Riego.jpg|160px|miniatura|dereita|[[Rafael del Riego]].]]
 
O período ábrese o [[7 de abril]] de [[1823]] coa invasión dos [[Cen Mil Fillos de San Luís]], oexército [[7francés deao abril]]mando de [[1823]],Luís exército francés ao mandoXIX de LuisFrancia|Luís Antonio de Borbón, [[Luís XIX de Francia|duque de Angulema]], que someteu áa España liberal por orde da [[Santa Alianza]], moi preocupada polo desenvolvemento do [[liberalismo]] en España e azuzadaacirrada polos emisarios secretos que o rei español enviouenviara ás potencias coaligadas para que lle evitaran a necesidade deevitaren ter que gobernar someténdosesometido a unha constitución.<ref>Tradicionalmente a historiografía española considerou que a Santa Alianza, no Congreso de Verona, deu o mandato a Francia para invadir España e acabar coo Trienio liberal. Ese mandato se concretaría nun suposto acordo secreto que condenaría a todo réxime liberal e a liberdade de prensa, pero este acordo só se reflicte na historiografía española, sen existir en ningún arquivo. Algúns historiadores españois, como Jerónimo Bécker, consideran que é posíbel que se trate dunha falsificación, mentres que a historiografía non española dá por segura esta.</ref><ref>Pereira, Juan Carlos (1983): ''Introducción al estudio de la política exterior de España (siglos XIX y XX)''. Madrid.</ref><ref>Bécker, Jerónimo (q1924): ''Historia de las Relaciones Exteriores de España durante el siglo XIX (Apuntes para una Historia diplomática)'', tomo I (1800-1839), Madrid, nota 1, páx. 510.</ref><ref>Schellenberg, T. R., "The Secret Treaty of Verona: A Newspaper Forgery", in ''The Journal of Modern History'', Vol. 7, Nº 3 (Set. 1935), páxs. 280-291.</ref>
 
Neste período tivo lugar unha dasgran máis grandes represiónsrepresión dos liberais que puideron quedarsequedar na Península, pois os máis significados tiverontiveran que emigrar en masa, sobre todo a [[Londres]] (onde se concentraron no barrio de Somerstown), pero tamén a [[Malta]], [[París]], [[Estados Unidos de América|Estados Unidos]] e ás recentemente creadas repúblicas hispanoamericanas para evitar a morte. O xeneral [[Rafael del Riego]] foi executado na praza da Cebada de [[Madrid]] o [[7 de novembro]] de [[1823]] como medida exemplificadora.
 
Estableceuse unha estrita censura, redactouse un arcaico e reaccionario plan de estudos universitarios (polo ministro de GraciaGraza e Xustiza [[Francisco Tadeo Calomarde]]) e foron sufocados, por unha parte, diversos levantamentos precarlistas pola irresolta cuestión da [[lei sálica]], como o dos ''[[Malcontents]]'' en [[Cataluña]], e porpola outrooutra, intentos de insurrección liberal e [[pronunciamento]]s preparados na súa maior parte no estranxeiro, como oso de [[José María de Torrijos y Uriarte|Torrijos]] ou osa [[expedición dos ''Coloraos'']] en [[Almería]], entre outros moitos.
 
O exército francés permaneceu varios anos en España, pagado polos impostos sangrados a un país en bancarrota e sometido por un rei [[afrancesado]] e ridiculizado en toda [[Europa]], e que tiña medotemoroso do exército popular nacido na [[Guerra da Independencia española|Guerra da Independencia]], polo que o substituíu polos escuadróns locais dos chamados [[Voluntarios Realistas]], un corpo tradicionalista partidario da alianza entre trono e altar, que pretendía substituír áa [[Milicia Nacional (España)|Milicia nacionalNacional]] voluntaria liberal.
 
Perdeuse definitivamente o tren da [[Revolución industrialIndustrial]], que se desenvolvería tardía e irregularmente en España, e foron executados liberais inocentes, como [[Mariana Pineda]] ou o libreiro Miyar.
 
O [[31 de marzo]] de [[1830]], Fernando VII publica a [[Pragmática Sanción de 1830|Pragmática Sanción]], aprobada por [[Carlos IV de España|Carlos IV]] en [[1789]], pero quemais non estaba promulgada, que permitía a sucesión femeninafeminina aono trono, polo que as aspiracións á Coroa do irmán do rei foron truncadas co nacemento de [[Isabel II de España|Isabel II]], o que pouco despois daría lugar á [[Primeira Guerra Carlista]].
 
== Notas ==
Liña 26:
=== Bibliografía ===
* Artola, Miguel (1973): ''La burguesía revolucionaria (1808-1869)''. Historia de España Alfaguara V. Madrid: Alianza Editorial / Alfaguara. ISBN 84-206-2046-7, páxs. 41-52.
* Fernández de Pinedo, Emiliano; Gil Novales, Alberto, e Dérozier, Albert (1980): ''Centralismo, Ilustración y agonía de Antiguo Régimen (1715-1833)''. Vol. VII de: Manuel Tuñón de Lara (dir.) ''Historia de España''. Barcelona: Editorial Labor. ISBN 84-335-9427-3, páxs. 276-308.
* Luis, Jean-Philippe (2001): "La década ominosa (1823-1833), una etapa desconocida en la construcción de la España contemporánea", ''Ayer'', Nº 41 (Número dedicado a: Fernando VII. Su reinado y su imagen), páxs. 85-118.
* Palacio Atard, Vicente (1981): ''La España del siglo XIX''. Madrid: Espasa-Calpe. ISBN 84-239-4959-1, páxs. 95-111.