Amnistía Internacional: Diferenzas entre revisións

Seis meses despois, o que empezou como un breve acto publicitario estábase transformando nun movemento internacional de carácter permanente. Ao cabo dun ano, a nova organización xa enviara delegacións a catro países para elevar protestas a favor dalgúns presos e fixérase cargo de 210 casos; os seus membros xa organizaran estruturas nacionais en sete países. Os principios de imparcialidade e independencia quedaron establecidos desde o comenzo. Púxose oa énfase na protección internacional dos dereitos humanos: persoas de todo o mundo actuarían en prol de individuos de calquera parte do mundo. A medida que a organización foi crecendo, o seu foco de atención foise ampliando para ocuparse non só dos presos de conciencia, senón tamén das vítimas doutros abusos contra os dereitos humanos en todo o mundo, como a tortura, as «desaparicións» e a pena de morte. En 1977 os esforzos do movemento foron recompensados co premio Nobel da Paz, e en 1978 a organización foi galardoada co premio de Dereitos Humanos das Nacións Unidas.