Manuel García Barros: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
HacheDous=0 (conversa | contribucións)
Ogaiago (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 6:
|estudos = Maxisterio
}}
'''Manuel García Barros''' ("'''Ken Keirades'''"), nado no lugar de [[Ulla, Berres, A Estrada|Ulla]] ([[Berres, A Estrada|Berres]], [[A Estrada]]) o [[16 de novembro]] de [[1876]] e finado en [[Callobre, A Estrada|Callobre]] ([[A Estrada]]) o [[11 de abril]] de [[1972]], foi un escritor e xornalista [[Galicia|galego]].<ref name=":0">{{Cita web|título=CENTRO CULTURAL DEL PARTIDO DE LA ESTRADA|url=http://centroculturaldelpartidodelaestrada.blogspot.com/2017/09/|páxina-web=centroculturaldelpartidodelaestrada.blogspot.com|data-acceso=2020-07-14|lingua=es}}</ref><ref>{{Cita web|título=Manuel García Barros|url=http://editorialgalaxia.gal/autor/manuel-garcia-barros/|páxina-web=Editorial Galaxia|data-acceso=2020-07-16|lingua=gl-ES}}</ref><ref>{{Cita web|título=autor/a A. Editorial Xerais|url=https://www.xerais.gal/autores.php?tipo=autores&id=100005060|páxina-web=www.xerais.gal|data-acceso=2020-07-16}}</ref>
 
== Traxectoria ==
Nacido nunha familia labrega, Manuel García Barros comezou sendo pastor e torneiro e estudou por libre a carreira de [[maxisterio]] na [[Escola Normal de Santiago de Compostela]], que rematou en [[1905]], para ocupar a praza de mestre de primeiro ensino na parroquia de [[Rubín, A Estrada|Rubín]] (A Estrada). No ano [[1906]] casou en [[Callobre, A Estrada|Callobre]] con Carme Insua, onde viviu o resto da súa vida.<ref>{{Cita web|url=http://dspace.aestrada.com/jspui/bitstream/123456789/349/1/pg_027-052_blanco_9.pdf|páxina-web=|título=Dos papeis de ManuelGarcía Barros. En lembranza (e homenaxe) dunha amizade|data-acceso=|apelidos=Blanco Valdés|nome=Juan L.}}</ref>
 
Xa en 1903, cando estaba a realizar o [[servizo militar]] en [[Vigo]], comezou a colaborar en revistas e a tomar contacto cos movementos culturais de Vigo, moi especialmente co [[teatro]]. No ano [[1907]], e por mor do seu labor como director do xornal ''[[El Estradense]]'', pasou por primeira vez pola cadea, feito que se volveu a repetir no ano seguinte, acusado de calumnias.<ref>{{Cita web|url=http://centros.edu.xunta.es/iesmanuelgarciabarros/files/u1/Manuel_Garc__a_Barros.pdf|páxina-web=centros.edu.xunta.es/iesmanuelgarciabarros|título=Manuel García Barros|data-acceso=}}</ref>
 
En 1916 Aa sociedade de Instrucióninstrución “Unión de Rubín” concédelle unha distinción con motivo do “triunfo alcanzado por la escuela de su dirección [Rubín], en el Certamen Escolar celebrado en Lagartones"<ref name=":0" />
 
Nos primeiros anos do século foi nomeado vicepresidente da Federación Sindical Agrícola do concello da Estrada.<ref>{{Cita web|título=Ficha do autor|url=http://bvg.udc.es/ficha_autor.jsp?id=ManGarc%25ED&alias=Manuel+Garc%25EDa+Barros&solapa=biografia|páxina-web=bvg.udc.es|data-acceso=2020-07-16}}</ref> Os seus contactos e simpatía cos [[agrarismo|movementos agrarios]] de comezos de século son moi salientábeis así coma cos membros das [[Irmandades da Fala]] e posteriormente co [[Grupo Nós]], moi especialmente co seu grande amigo e soporte cultural [[Ramón Otero Pedrayo]]. Xa a partir do [[1920]], pasou a ser un persoeiro recoñecido nas letras galegas e no [[Galeguismo (política)|galeguismo]], canto máis ao ser un dos “alma máter” do xornal ''[[El Emigrado]]'' (1920)'','' que foi o xornal de maior duración da Estrada ata hoxe, e no que colaborou con todo tipo de traballos. Neste último xornal escribía unha sección, baixo o nome dechamada ''Rexoubas ('' na que, usando o pseudónimo ''Ken Keirades) na que'', promoveu unha afamada campaña contra o [[caciquismo]]. En 1925 participa anna Viaxeviaxe ao [[Pico Sacro|Pico Sagro]] con [[Alfonso Daniel Rodríguez Castelao|Castelao]].<ref name=":0" />
 
No ano [[1927]] aprobou as oposicións de Mestre Nacional, indo noco seu primeiro destino aen [[Pepín, Castrelo do Val|Pepín]] ([[Castrelo do Val]]). O [[Golpegolpe de Estado do 18 de xullo de 1936]] provoca que sexa detido e levado ao Cuartelillo''cuartelillo'' de Tabeirós., onde Estáestivo a puntopiques de ser paseado polos [[Bando nacional|falanxistas]]. Foi suspendido de emprego e soldo por orde do Gobernador Civil, cando xa fora trasladado a unha parroquia da beira ([[San Pedro de Ancorados, A Estrada|San Pedro de Ancorados]]). O 20 de maio de 1940: Ordepublícaase a orde para separar definitivamente a Manuel García Barros do servizo como Mestremestre Nacionalnacional. Este emprego non lle foi xamais restituído.<ref>{{Cita web|título=Enciclopedia Historia Literatura Galega|url=http://literaturagalega.as-pg.gal/autoras-es/garcia-barros-manuel.html|páxina-web=literaturagalega.as-pg.gal|data-acceso=2020-07-16}}</ref> Na súa casa de Callobre agocháronse [[Ramiro Alfonso Castro Dono]] e [[José María Sánchez Brea]].
[[Ficheiro:Manuel_García_Barros.jpg|miniatura|]]
 
Liña 28:
Os seus primeiros escritos xa saíron da súa pluma a finais do [[século XIX]], sendo nestes comezos case en exclusiva poemas, que apareceron publicados por separado nos máis variados medios.
 
O seu primeiro artigo coñecido publicouse en ''[[Luz y Sombra (Vigo)|Luz y Sombra]]'' de Vigo no ano [[1898]]. A partir de aquí é destacable o seu labor xornalístico, especialmente no semanario ''[[El Estradense]]'', unha publicación agrícola-social que se comezou a publicar no [[1906]] e nona que participou con artigos, relatos curtos, etc. e doda que foi o seu director. O periódico deixou de se publicar en [[1909]]. Tamén publicou colaboracións poéticas e literarias en ''[[Eco de La Estrada]]''. O 15 de setembro de 1916 recibe un accésit nun premio literario en [[Pontevedra]] e a súa foto sae en ''[[Vida Gallega]].''
[[Ficheiro:Biblioteca Galega 120; 6, 9, 10, 11, 15, 16, 21, 22, 23.JPG|miniatura|''[[Contiños da terra]]'', de García Barros, é o v. 21 da [[Biblioteca Galega 120]].]]
No ano [[1920]] creouse o xornal ''[[El Emigrado]]'', publicación financiada polos ''Hijos del Ayuntamiento de La Estrada'', de [[Cuba]]. Neste xornal comezou a publicar periodicamente os seus “Contiños da terra” e comezou a ser recoñecido e respectado no ámbito cultural galego e no movemento galeguista. No ano [[1924]], o seu conto ''O fútbol en Malpocados'' foi premiado nos Xogos[[xogos Floraisflorais]] de Santiago. No nadalNadal de 1926 púxose en escena a súa pequena peza teatral ''Carta da Habana'' (publicada na ''[[Céltiga (revista)|Revista Céltiga]]'', [[Edicións Fervenza]], 2002) no Salón Novedades da Estrada en solidariedade con [[Cuba]], arrasada por un trebón o 20 de outubro dese ano.<ref name=":0" /> No [[1929]], o seu longo traballo ''Falemos na nosa fala'' gañou o Certame Literario de Exaltación da Muller Galega (Pontevedra). Posteriormente recolleu os contos e relatos breves que fora sacando en ''El Emigrado'', e publicounos so o título ''[[Contiños da terra]]'' ([[Editorial Nós|Nós]], 1930).
 
En 1933 comeza a súa sección ''Aguilloadas'' no xornal ”''EI País''” de Pontevedra. En 1939 redacta e difunde clandestinamente ''Divagaciones sobre lo discutible e indiscutible.'' En 1942 ''r''emataremata de escribir ''As aventuras de Alberte Quiñoi''. En 1943 escribe ''Para el buzón del padre P.'' En 1952 presenta ''FiunchosFiúnchos'' ao concurso literario do Centro Galego. ''Contos de FiunchosFiúnchos'' están incluídos en ''Enredos''. En 1958 “O''[[O Gaiteiro de Lugo”Lugo]]'' edita varias poesías súas.<ref name=":0" />
 
Xa en vida non viu publicadas máis obras, a pesar demalia pasar toda a vida escribindo. No ano do seu pasamento, meses despois, saíu á rúa ''[[As aventuras de Alberte Quiñoi]]'', a pesar de que xa fora finalista nun concurso literario convocado polo [[Centro Gallego de Buenos Aires]] no 1949.<ref name="VILAVEDRA3">{{Cita libro |apelidos-editor={{Versaleta|Vilavedra}} |nome-editor=Dolores |ligazón-editor=Dolores Vilavedra |ano=2000 |título=Diccionario da Literatura Galega. Obras |volume=III |url=https://books.google.es/books?id=dRYGIwW4kFkC&lpg=PP1&hl=es&pg=PP1#v=onepage&q&f=false |páxina= }}</ref>
 
Toda a súa obra está escrita en galego, excepto un artigo: ''Divagaciones sobre lo discutible y lo indiscutible'', no que se manifestaba contra a [[guerra]] e o fanatismo relixioso:. inVén recollido no ''Pensamento  galeguista da posguerra. Antoloxía''. Ed.publicado pol'[[Edicións A Nosa Terra.|A Vigo.Nosa Terra]] en 1997.
 
== Obra ==
Liña 48:
== Recoñecementos ==
 
* O Concelloconcello da Estrada adicou o ano [[1997]] á lembranza da súa memoria.
* Un IES do concello leva o seu nome.<ref>{{Cita web|url=https://www.edu.xunta.gal/centros/iesmanuelgarciabarros/|páxina-web=www.edu.xunta.gal|título=IES García Barros da Estrada|data-acceso=}}</ref>
* Desde 1989 o Concelloconcello da Estrada promove o [[Premio García Barros]].<ref>{{Cita web|título=Manuel García Barros|url=http://www.aestrada.gal/index.php/es/cultura-2/cultura-127/persoeiros-das-letras/107-cultura/1715-manuel-garcia-barros|páxina-web=www.aestrada.gal|data-acceso=2020-07-16}}</ref>
* NosEn 402012 anoscelebrouse dosunha seuhomenaxe pasamento epoética diante da súa estatua en Berres houbopolos unha40 homenaxeanos poéticado seu pasamento.<ref>{{Cita web|título=Vagalumes y la sociedad civil estradense recuerdan la figura de Ken Keirades|url=https://www.elcorreogallego.es/hemeroteca/vagalumes-sociedad-civil-estradense-recuerdan-figura-ken-keirades-GHCG741465|páxina-web=www.elcorreogallego.es|data-acceso=2020-07-16|lingua=es-ES}}</ref>
 
== Galería de imaxes ==